آیه مباهله در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  =  

}}

به [[آیه]] {{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}<ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref> بر جواز گرفتن [[خمس]] از سوی کسانی که از طرف [[مادر]] به [[هاشم]] ([[جدّ اعلای پیامبر]] {{صل}}) انتساب پیدا می‏‌کنند، [[استدلال]] شده است؛ زیرا مراد از {{متن قرآن|أَبْنَاءَنَا}} [[امام‏ حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} هستند که به [[نصّ]] [[آیه شریفه]]، از سوی مادرشان، [[فرزندان رسول خدا]] به شمار رفته‌‏اند. <ref>زبدة‏البيان، ص:۶۴۹ ـ۶۵۰</ref> پس انتساب از طریق مادر همچون [[پدر]] [[ثابت]] می‏‌شود.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۲۰۴.</ref>