اخباریگری: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[مکتب اخباریگری]] بیش از چهار قرن از عمرش نمیگذرد. مؤسس این مکتب مردی است به نام [[ملا امین استرآبادی]] که شخصاً مرد باهوشی بوده و [[اتباع]] زیادی از علماءِ [[شیعه]] پیدا کرد. خود [[اخباریّین]] مدعی هستند که قدمای شیعه تا [[زمان]] «[[صدوق]]» همه [[مسلک اخباری]] داشتند. ولی [[حقیقت]] این است که اخباریگری بهصورت یک مکتب با یک سلسله اصول معیّن که منکر حجّیّت [[عقل]] باشد، و همچنین [[حجیّت]] و [[سندیّت]] [[قرآن]] را به بهانه اینکه [[فهم قرآن]] مخصوص [[اهلبیت پیغمبر]]{{صل}} است و [[وظیفه]] ما [[رجوع]] به [[احادیث]] اهلبیت{{عم}} است منکر شود، و همچنین بگوید [[اجماع]]، [[بدعت]] [[اهل تسنّن]] است. پس از ادلّه اربعه یعنی کتاب، [[سنّت]]، اجماع و عقل، تنها سنّت [[حجّت]] است، و همچنین مدعی شود که همه اخباری که در [[کتب اربعه]]؛ یعنی «[[الکافی|کافی]]» و «[[منلایحضرهالفقیه]]» و «[[التهذیب|تهذیب]]» و «[[الاستبصار|استبصار]]» آمده صحیح و معتبر بلکه قطعیالصدور است، خلاصه مکتبی با این اصول، پیش از چهار قرن پیش وجود نداشته است<ref>ده گفتار، ص۱۰۳.</ref>. | [[مکتب اخباریگری]] بیش از چهار قرن از عمرش نمیگذرد. مؤسس این مکتب مردی است به نام [[ملا امین استرآبادی]] که شخصاً مرد باهوشی بوده و [[اتباع]] زیادی از علماءِ [[شیعه]] پیدا کرد. خود [[اخباریّین]] مدعی هستند که قدمای شیعه تا [[زمان]] «[[صدوق]]» همه [[مسلک اخباری]] داشتند. ولی [[حقیقت]] این است که اخباریگری بهصورت یک مکتب با یک سلسله اصول معیّن که منکر حجّیّت [[عقل]] باشد، و همچنین [[حجیّت]] و [[سندیّت]] [[قرآن]] را به بهانه اینکه [[فهم قرآن]] مخصوص [[اهلبیت پیغمبر]] {{صل}} است و [[وظیفه]] ما [[رجوع]] به [[احادیث]] اهلبیت {{عم}} است منکر شود، و همچنین بگوید [[اجماع]]، [[بدعت]] [[اهل تسنّن]] است. پس از ادلّه اربعه یعنی کتاب، [[سنّت]]، اجماع و عقل، تنها سنّت [[حجّت]] است، و همچنین مدعی شود که همه اخباری که در [[کتب اربعه]]؛ یعنی «[[الکافی|کافی]]» و «[[منلایحضرهالفقیه]]» و «[[التهذیب|تهذیب]]» و «[[الاستبصار|استبصار]]» آمده صحیح و معتبر بلکه قطعیالصدور است، خلاصه مکتبی با این اصول، پیش از چهار قرن پیش وجود نداشته است<ref>ده گفتار، ص۱۰۳.</ref>. | ||
به هر حال مکتب اخباریگری ضدّ [[مکتب اجتهاد و تقلید]] است. آن اهلیّت و صلاحیّت و تخصّص فنّی که مجتهدین قائلند او منکر است، تقلید غیر [[معصوم]] را [[حرام]] میداند. به [[حکم]] این مکتب چون حجّت و سند، منحصر به احادیث است و [[حق]] اجتهاد و اعمالنظر هم نیست، [[مردم]] موظفند مستقیماً به متون مراجعه کنند و به آنها عمل نمایند و هیچ عالمی را به عنوان [[مجتهد]] و [[مرجع تقلید]] واسطه قرار ندهند<ref>ده گفتار، ص۱۰۴.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص۶۵.</ref> | به هر حال مکتب اخباریگری ضدّ [[مکتب اجتهاد و تقلید]] است. آن اهلیّت و صلاحیّت و تخصّص فنّی که مجتهدین قائلند او منکر است، تقلید غیر [[معصوم]] را [[حرام]] میداند. به [[حکم]] این مکتب چون حجّت و سند، منحصر به احادیث است و [[حق]] اجتهاد و اعمالنظر هم نیست، [[مردم]] موظفند مستقیماً به متون مراجعه کنند و به آنها عمل نمایند و هیچ عالمی را به عنوان [[مجتهد]] و [[مرجع تقلید]] واسطه قرار ندهند<ref>ده گفتار، ص۱۰۴.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص۶۵.</ref> |