پرش به محتوا

ادب کلام در محضر امام‌: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۷: خط ۷:


== [[ادب]] [[کلام]] در محضر [[امام‌]]==
== [[ادب]] [[کلام]] در محضر [[امام‌]]==
* [[سخن گفتن]] [[زائر]] در [[حضور معصوم]]{{ع}}، ویژگی ممتازی را می‌طلبد. زیرا، نه [[زائر]] به [[دیدار]] یک [[انسان]] عادی رفته است، و نه [[زیارت]] یک کار ساده و کم ارج و بی‌بهاست. [[دیدار]] یک [[زائر]]، از [[مزار]] [[حجت خدا]] و زبان گشودن به [[تمجید]] و [[ستایش]] و عرض حال و طرح سؤال، ادبی را می‌طلبد که این [[ادب]]، هم در [[رفتار]] و [[سلوک]] [[زائر]]، هم در [[کلام]] و متن گفتارش بروز و جلوه یابد. در مواجهه با [[امام]] [[معصوم]]{{عم}} و هنگام [[تشرف]] به [[زیارت]] [[مرقد]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} و اولیای [[دین]]، چه باید گفت؟ چه باید خواست؟ چگونه باید شروع کرد؟ با چه تعبیراتی باید ستود؟ چگونه باید آنان را واسطه و شفیع قرار داد؟ با عنوان کردن چه مطلبی باید رابطه [[روحی]] برقرار کرد؟ با بیان چه فضیلتی باید [[عشق]] و ارادت را نشان داد؟ چه [[کلامی]] باید گفت که [[شایسته]] [[مقام]] آنان باشد؟ متنی که به عنوان [[زیارتنامه]] از سوی [[امامان]] صادر شده است، راهگشای کیفیت [[ارتباط]] و شیوه [[رعایت ادب]] [[کلام]] در برخورد با [[معصومین]]{{عم}} است. زیارت‌های [[مأثور]]، که به‌عنوان یک اثر از [[ائمه]]{{عم}} [[نقل]] شده، راهنمای ماست که [[امامان]] را چگونه مورد خطاب قرار دهیم و چه نکاتی را عنوان کنیم و چگونه [[زیارت]] کنیم و چه بخواهیم<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.
* [[سخن گفتن]] [[زائر]] در [[حضور معصوم]] {{ع}}، ویژگی ممتازی را می‌طلبد. زیرا، نه [[زائر]] به [[دیدار]] یک [[انسان]] عادی رفته است، و نه [[زیارت]] یک کار ساده و کم ارج و بی‌بهاست. [[دیدار]] یک [[زائر]]، از [[مزار]] [[حجت خدا]] و زبان گشودن به [[تمجید]] و [[ستایش]] و عرض حال و طرح سؤال، ادبی را می‌طلبد که این [[ادب]]، هم در [[رفتار]] و [[سلوک]] [[زائر]]، هم در [[کلام]] و متن گفتارش بروز و جلوه یابد. در مواجهه با [[امام]] [[معصوم]] {{عم}} و هنگام [[تشرف]] به [[زیارت]] [[مرقد]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[ائمه|ائمه اطهار]] {{عم}} و اولیای [[دین]]، چه باید گفت؟ چه باید خواست؟ چگونه باید شروع کرد؟ با چه تعبیراتی باید ستود؟ چگونه باید آنان را واسطه و شفیع قرار داد؟ با عنوان کردن چه مطلبی باید رابطه [[روحی]] برقرار کرد؟ با بیان چه فضیلتی باید [[عشق]] و ارادت را نشان داد؟ چه [[کلامی]] باید گفت که [[شایسته]] [[مقام]] آنان باشد؟ متنی که به عنوان [[زیارتنامه]] از سوی [[امامان]] صادر شده است، راهگشای کیفیت [[ارتباط]] و شیوه [[رعایت ادب]] [[کلام]] در برخورد با [[معصومین]] {{عم}} است. زیارت‌های [[مأثور]]، که به‌عنوان یک اثر از [[ائمه]] {{عم}} [[نقل]] شده، راهنمای ماست که [[امامان]] را چگونه مورد خطاب قرار دهیم و چه نکاتی را عنوان کنیم و چگونه [[زیارت]] کنیم و چه بخواهیم<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.
* گرچه ما می‌توانیم در [[زیارت‌ها]]، به زبان خویش آنچه را می‌توانیم در ثنا و [[ستایش]] [[حجج الهی]] بیان کنیم، اما هرگز به پای بیان [[معصومین]]{{عم}} نمی‌رسد، زیرا آنان، امام‌شناس‌تر و به [[مقامات]] خویش، واقف‌تر از مایند و آنچه را که آنان به [[پیروان]] خویش [[تعلیم]] دهند که در مزارهای [[ائمه]]{{عم}} خوانده شود، عمیق‌تر، صحیح‌تر، غنی‌تر، زیباتر و متعالی‌تر است. همان‌گونه که در [[نیایش]] [[الهی]] در [[نماز]]، متنی که باید خواند، [[سوره]] [[حمد]] است که [[کلام خدا]] بخشی از [[قرآن]] است و [[خدا]] را با [[کلام]] خودش، بهتر می‌توان ستود و [[نیایش]] کرد، در [[گفتگو]] با [[ائمه]]{{ع}} نیز، [[کلامی]] را که خود آنان [[القاء]] کرده و [[تعلیم]] نموده‌اند شایسته‌تر است که در حضورشان گفته و خوانده شود. از این رو، بجاست که سیری در مضمون [[زیارتنامه‌ها]] داشته باشیم، تا بدانیم در این متون [[مقدس]] و [[شریف]]، چه مطالب و معارفی مطرح است و چه نکاتی مورد توجه و [[عنایت]] [[ائمه]]{{عم}} بوده که بنا به اهمیتش، در زیارتنامه‌های تعلیمی آنان انعکاس یافته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.
* گرچه ما می‌توانیم در [[زیارت‌ها]]، به زبان خویش آنچه را می‌توانیم در ثنا و [[ستایش]] [[حجج الهی]] بیان کنیم، اما هرگز به پای بیان [[معصومین]] {{عم}} نمی‌رسد، زیرا آنان، امام‌شناس‌تر و به [[مقامات]] خویش، واقف‌تر از مایند و آنچه را که آنان به [[پیروان]] خویش [[تعلیم]] دهند که در مزارهای [[ائمه]] {{عم}} خوانده شود، عمیق‌تر، صحیح‌تر، غنی‌تر، زیباتر و متعالی‌تر است. همان‌گونه که در [[نیایش]] [[الهی]] در [[نماز]]، متنی که باید خواند، [[سوره]] [[حمد]] است که [[کلام خدا]] بخشی از [[قرآن]] است و [[خدا]] را با [[کلام]] خودش، بهتر می‌توان ستود و [[نیایش]] کرد، در [[گفتگو]] با [[ائمه]] {{ع}} نیز، [[کلامی]] را که خود آنان [[القاء]] کرده و [[تعلیم]] نموده‌اند شایسته‌تر است که در حضورشان گفته و خوانده شود. از این رو، بجاست که سیری در مضمون [[زیارتنامه‌ها]] داشته باشیم، تا بدانیم در این متون [[مقدس]] و [[شریف]]، چه مطالب و معارفی مطرح است و چه نکاتی مورد توجه و [[عنایت]] [[ائمه]] {{عم}} بوده که بنا به اهمیتش، در زیارتنامه‌های تعلیمی آنان انعکاس یافته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش