پرش به محتوا

ادب کلام در محضر امام‌: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = زیارت
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[ادب کلام در محضر امام در حدیث]] - [[ادب کلام در محضر امام در کلام اسلامی]] - [[ادب کلام در محضر امام در زیارت]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = ادب کلام در محضر امام (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== [[ادب]] [[کلام]] در محضر [[امام‌]]==
== [[ادب کلام در محضر امام‌]]==
* [[سخن گفتن]] [[زائر]] در [[حضور معصوم]] {{ع}}، ویژگی ممتازی را می‌طلبد. زیرا، نه [[زائر]] به [[دیدار]] یک [[انسان]] عادی رفته است، و نه [[زیارت]] یک کار ساده و کم ارج و بی‌بهاست. [[دیدار]] یک [[زائر]]، از [[مزار]] [[حجت خدا]] و زبان گشودن به [[تمجید]] و [[ستایش]] و عرض حال و طرح سؤال، ادبی را می‌طلبد که این [[ادب]]، هم در [[رفتار]] و [[سلوک]] [[زائر]]، هم در [[کلام]] و متن گفتارش بروز و جلوه یابد. در مواجهه با [[امام]] [[معصوم]] {{عم}} و هنگام [[تشرف]] به [[زیارت]] [[مرقد]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[ائمه|ائمه اطهار]] {{عم}} و اولیای [[دین]]، چه باید گفت؟ چه باید خواست؟ چگونه باید شروع کرد؟ با چه تعبیراتی باید ستود؟ چگونه باید آنان را واسطه و شفیع قرار داد؟ با عنوان کردن چه مطلبی باید رابطه [[روحی]] برقرار کرد؟ با بیان چه فضیلتی باید [[عشق]] و ارادت را نشان داد؟ چه [[کلامی]] باید گفت که [[شایسته]] [[مقام]] آنان باشد؟ متنی که به عنوان [[زیارتنامه]] از سوی [[امامان]] صادر شده است، راهگشای کیفیت [[ارتباط]] و شیوه [[رعایت ادب]] [[کلام]] در برخورد با [[معصومین]] {{عم}} است. زیارت‌های [[مأثور]]، که به‌عنوان یک اثر از [[ائمه]] {{عم}} [[نقل]] شده، راهنمای ماست که [[امامان]] را چگونه مورد خطاب قرار دهیم و چه نکاتی را عنوان کنیم و چگونه [[زیارت]] کنیم و چه بخواهیم<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.
[[سخن گفتن]] [[زائر]] در [[حضور معصوم]]{{ع}}، ویژگی ممتازی را می‌طلبد؛ زیرا، نه زائر به دیدار یک [[انسان]] عادی رفته است، و نه [[زیارت]] یک کار ساده و کم [[ارج]] و بی‌بهاست. دیدار یک زائر، از [[مزار]] [[حجت خدا]] و زبان گشودن به [[تمجید]] و [[ستایش]] و عرض [[حال]] و طرح سؤال، ادبی را می‌طلبد که این [[ادب]]، هم در [[رفتار]] و [[سلوک]] زائر، هم در [[کلام]] و متن گفتارش بروز و جلوه یابد. در مواجهه با [[امام]] [[معصوم]]{{عم}} و هنگام [[تشرف]] به زیارت [[مرقد]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[ائمه اطهار]]{{عم}} و [[اولیای دین]]، چه باید گفت؟ چه باید خواست؟ چگونه باید شروع کرد؟ با چه تعبیراتی باید ستود؟ چگونه باید آنان را واسطه و [[شفیع]] قرار داد؟ با عنوان کردن چه مطلبی باید رابطه [[روحی]] برقرار کرد؟ با بیان چه فضیلتی باید [[عشق]] و ارادت را نشان داد؟ چه [[کلامی]] باید گفت که شایسته [[مقام]] آنان باشد؟ متنی که به عنوان [[زیارتنامه]] از سوی [[امامان]] صادر شده است، راهگشای کیفیت ارتباط و شیوه [[رعایت ادب]] کلام در برخورد با [[معصومین]]{{عم}} است. زیارت‌های [[مأثور]]، که به‌عنوان یک اثر از [[ائمه]]{{عم}} نقل شده، راهنمای ماست که امامان را چگونه مورد خطاب قرار دهیم و چه نکاتی را عنوان کنیم و چگونه زیارت کنیم و چه بخواهیم.
* گرچه ما می‌توانیم در [[زیارت‌ها]]، به زبان خویش آنچه را می‌توانیم در ثنا و [[ستایش]] [[حجج الهی]] بیان کنیم، اما هرگز به پای بیان [[معصومین]] {{عم}} نمی‌رسد، زیرا آنان، امام‌شناس‌تر و به [[مقامات]] خویش، واقف‌تر از مایند و آنچه را که آنان به [[پیروان]] خویش [[تعلیم]] دهند که در مزارهای [[ائمه]] {{عم}} خوانده شود، عمیق‌تر، صحیح‌تر، غنی‌تر، زیباتر و متعالی‌تر است. همان‌گونه که در [[نیایش]] [[الهی]] در [[نماز]]، متنی که باید خواند، [[سوره]] [[حمد]] است که [[کلام خدا]] بخشی از [[قرآن]] است و [[خدا]] را با [[کلام]] خودش، بهتر می‌توان ستود و [[نیایش]] کرد، در [[گفتگو]] با [[ائمه]] {{ع}} نیز، [[کلامی]] را که خود آنان [[القاء]] کرده و [[تعلیم]] نموده‌اند شایسته‌تر است که در حضورشان گفته و خوانده شود. از این رو، بجاست که سیری در مضمون [[زیارتنامه‌ها]] داشته باشیم، تا بدانیم در این متون [[مقدس]] و [[شریف]]، چه مطالب و معارفی مطرح است و چه نکاتی مورد توجه و [[عنایت]] [[ائمه]] {{عم}} بوده که بنا به اهمیتش، در زیارتنامه‌های تعلیمی آنان انعکاس یافته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.
 
گرچه ما می‌توانیم در [[زیارت‌ها]]، به زبان خویش آنچه را می‌توانیم در ثنا و ستایش [[حجج الهی]] بیان کنیم، اما هرگز به پای بیان معصومین{{عم}} نمی‌رسد؛ زیرا آنان، امام‌شناس‌تر و به [[مقامات]] خویش، واقف‌تر از مایند و آنچه را که آنان به [[پیروان]] خویش [[تعلیم]] دهند که در مزارهای ائمه{{عم}} خوانده شود، عمیق‌تر، صحیح‌تر، غنی‌تر، زیباتر و متعالی‌تر است. همان‌گونه که در [[نیایش]] [[الهی]] در [[نماز]]، متنی که باید خواند، [[سوره حمد]] است که [[کلام خدا]] بخشی از [[قرآن]] است و [[خدا]] را با کلام خودش، بهتر می‌توان ستود و نیایش کرد، در [[گفتگو]] با [[ائمه]]{{ع}} نیز، [[کلامی]] را که خود آنان [[القاء]] کرده و [[تعلیم]] نموده‌اند شایسته‌تر است که در حضورشان گفته و خوانده شود. از این رو، بجاست که سیری در مضمون [[زیارتنامه‌ها]] داشته باشیم، تا بدانیم در این [[متون مقدس]] و [[شریف]]، چه مطالب و معارفی مطرح است و چه نکاتی مورد توجه و [[عنایت ائمه]]{{عم}} بوده که بنا به اهمیتش، در زیارتنامه‌های تعلیمی آنان انعکاس یافته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۳ ـ ۲۸۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
# [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۱: خط ۲۲:


[[رده:زیارت]]
[[رده:زیارت]]
[[رده:ادب کلام در محضر امام]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش