اسلام در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

اسلام در معارف مهدویت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۰

۳۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[دین اسلام]] چنان فراگیر شود که مانند شب و روز بر تمامی [[گیتی]] گسترده شود و [[خداوند]] خانه‌ای یا خیمه‌ای را باقی نگذارد مگر اینکه [[دین اسلام]] را به آن داخل کند، اگر اهل آن بدان عمل کنند [[عزیز]] خواهند شد و اگر [[کافر]] بمانند، ذلیل می‌شوند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>. این گستردگی [[اسلام]] فقط در [[زمان ظهور]] [[آخرین منجی]] متحقق خواهد شد زیرا در هیچ زمانی حتی در زمان [[حضرت]] [[پیامبر]]{{صل}} این چنین [[اسلام]] همه‌گیر نشده بود.
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[دین اسلام]] چنان فراگیر شود که مانند شب و روز بر تمامی [[گیتی]] گسترده شود و [[خداوند]] خانه‌ای یا خیمه‌ای را باقی نگذارد مگر اینکه [[دین اسلام]] را به آن داخل کند، اگر اهل آن بدان عمل کنند [[عزیز]] خواهند شد و اگر [[کافر]] بمانند، ذلیل می‌شوند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>. این گستردگی [[اسلام]] فقط در [[زمان ظهور]] [[آخرین منجی]] متحقق خواهد شد زیرا در هیچ زمانی حتی در زمان [[حضرت]] [[پیامبر]] {{صل}} این چنین [[اسلام]] همه‌گیر نشده بود.
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[اسلام]] اولش [[غریب]] بود و به زودی دوباره [[غریب]] خواهد شد، پس خوشا به حال غریبان!
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[اسلام]] اولش [[غریب]] بود و به زودی دوباره [[غریب]] خواهد شد، پس خوشا به حال غریبان!
-و در [[حدیث]] دیگری [[راوی]] سؤال کرد: غریبان چه کسانی هستند؟ [[حضرت]] پاسخ دادند: این غریبان کسانی هستند که وقتی [[مردم]] در پی [[فساد]] و [[تباهی]] می‌روند آنها به دنبال [[راستی]] و درستی‌اند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>. یعنی [[اسلام]] در ابتدای [[بعثت]] خاتم الانبیاء{{صل}} [[یاوران]] اندکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} با سختی‌های فراوان این [[دین]] را جهانی ساخت، و از ناشناختگی خارج کرد، به طوری که چهارگوشه دنیای آن روز به [[دین]] [[رسول خدا]] [[آگاهی]] یافتند، اما بعد از [[رحلت]] [[رسول خدا]]{{صل}} دوباره به واسطه [[توطئه]] [[منافقین]] در میان [[امت]] جدایی افتاد و [[اسلام]] از درون به [[غربت]] اولیه بازگشت و گروه اندکی به [[اسلام]] صحیح و راستینی که [[رسول خدا]] به آن [[وصیت]] کرده بود باقی ماندند. [[رسول خدا]]{{صل}} در این [[حدیث]] می‌فرماید: خوشا به حال کسانی که در این زمان بر [[اسلام]] [[راستین]] پابرجا بمانند و از آن به خاطر [[فتنه‌ها]] روی گردان نشوند.
+و در [[حدیث]] دیگری [[راوی]] سؤال کرد: غریبان چه کسانی هستند؟ [[حضرت]] پاسخ دادند: این غریبان کسانی هستند که وقتی [[مردم]] در پی [[فساد]] و [[تباهی]] می‌روند آنها به دنبال [[راستی]] و درستی‌اند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>. یعنی [[اسلام]] در ابتدای [[بعثت]] خاتم الانبیاء {{صل}} [[یاوران]] اندکی داشت و [[رسول خدا]] {{صل}} با سختی‌های فراوان این [[دین]] را جهانی ساخت، و از ناشناختگی خارج کرد، به طوری که چهارگوشه دنیای آن روز به [[دین]] [[رسول خدا]] [[آگاهی]] یافتند، اما بعد از [[رحلت]] [[رسول خدا]] {{صل}} دوباره به واسطه [[توطئه]] [[منافقین]] در میان [[امت]] جدایی افتاد و [[اسلام]] از درون به [[غربت]] اولیه بازگشت و گروه اندکی به [[اسلام]] صحیح و راستینی که [[رسول خدا]] به آن [[وصیت]] کرده بود باقی ماندند. [[رسول خدا]] {{صل}} در این [[حدیث]] می‌فرماید: خوشا به حال کسانی که در این زمان بر [[اسلام]] [[راستین]] پابرجا بمانند و از آن به خاطر [[فتنه‌ها]] روی گردان نشوند.
-[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند و [[مردم]] را به [[دینی]] (که به خاطر روی‌گردانی [[مردم]]) به کهنگی گراییده بود، [[هدایت]] و [[راهنمایی]] می‌کند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>.
+[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند و [[مردم]] را به [[دینی]] (که به خاطر روی‌گردانی [[مردم]]) به کهنگی گراییده بود، [[هدایت]] و [[راهنمایی]] می‌کند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>.
-[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: [[اسلام]] (در [[آخرالزمان]]) چنان ناقص خواهد شد که کسی (حقیقتاً) {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} نمی‌گوید<ref>ملاحم: ص ۱۷۶.</ref>.
+[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: [[اسلام]] (در [[آخرالزمان]]) چنان ناقص خواهد شد که کسی (حقیقتاً) {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} نمی‌گوید<ref>ملاحم: ص ۱۷۶.</ref>.
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[اسلام]] تا زمانی [[عزیز]] خواهد شد که [[دوازده خلیفه]] از [[قریش]] [[حاکمان]] آن باشند<ref>ملاحم: ص ۱۷۹.</ref>.
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[اسلام]] تا زمانی [[عزیز]] خواهد شد که [[دوازده خلیفه]] از [[قریش]] [[حاکمان]] آن باشند<ref>ملاحم: ص ۱۷۹.</ref>.
-یعنی [[اسلامی]] [[عزیز]] است و در نزد [[خدا]] مقبول خواهد بود که [[حاکمان]] آن [[دوازده نفر]] از [[قریش]] باشند، که این خصوصیت فقط در [[شیعه دوازده امامی]] تحقق یافته است. زیرا هیچ کدام از فرق [[مسلمان]] این ویژگی در حاکمان‌شان یافت نمی‌شود. از این روی می‌توان به [[اقتدار]] [[شیعه]] در طور [[تاریخ]] پی برد. [[شیعه]] در سخت‌ترین شرایط و حتی زیر تیغ جلادان و [[دشمنان]] [[عزت]] خویش را از دست نداده است و این [[سربلندی]] و [[پایداری]] [[شیعیان]]، حتی [[دشمنان]] را نیز به تعجب واداشته است. زیرا [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه  فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref>. چنان‌که [[زینب]] کبری{{س}} بعد از [[شهادت]] [[برادر]] و [[یاران]] و بعد از [[اسارت]] از [[کربلا]] تا [[شام]]، در مجلس [[یزید]] با ابهتی که از [[پدر]] خویش [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} به [[ارث]] برده بود می‌فرماید: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا}} (من جز [[زیبایی]] هیچ ندیدم!) آری [[شهادت]] در [[راه خدا]] [[زیبایی]] است.
+یعنی [[اسلامی]] [[عزیز]] است و در نزد [[خدا]] مقبول خواهد بود که [[حاکمان]] آن [[دوازده نفر]] از [[قریش]] باشند، که این خصوصیت فقط در [[شیعه دوازده امامی]] تحقق یافته است. زیرا هیچ کدام از فرق [[مسلمان]] این ویژگی در حاکمان‌شان یافت نمی‌شود. از این روی می‌توان به [[اقتدار]] [[شیعه]] در طور [[تاریخ]] پی برد. [[شیعه]] در سخت‌ترین شرایط و حتی زیر تیغ جلادان و [[دشمنان]] [[عزت]] خویش را از دست نداده است و این [[سربلندی]] و [[پایداری]] [[شیعیان]]، حتی [[دشمنان]] را نیز به تعجب واداشته است. زیرا [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref>. چنان‌که [[زینب]] کبری {{س}} بعد از [[شهادت]] [[برادر]] و [[یاران]] و بعد از [[اسارت]] از [[کربلا]] تا [[شام]]، در مجلس [[یزید]] با ابهتی که از [[پدر]] خویش [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} به [[ارث]] برده بود می‌فرماید: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا}} (من جز [[زیبایی]] هیچ ندیدم!) آری [[شهادت]] در [[راه خدا]] [[زیبایی]] است.
-[[امام علی|امیر‌المؤمین]]{{ع}} می‌فرماید: زمانی خواهد رسید که [[اسلام]] وارونه خواهد شد آن‌گونه که ظرف وارونه شود و محتویات آن بریزد، سپس [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] کند و [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[راستین]] [[هدایت]] کند<ref>{{متن حدیث|أَيُّهَا النَّاسُ سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيه}}؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۰۳.</ref>.
+[[امام علی|امیر‌المؤمین]] {{ع}} می‌فرماید: زمانی خواهد رسید که [[اسلام]] وارونه خواهد شد آن‌گونه که ظرف وارونه شود و محتویات آن بریزد، سپس [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] کند و [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[راستین]] [[هدایت]] کند<ref>{{متن حدیث|أَيُّهَا النَّاسُ سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيه}}؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۰۳.</ref>.
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: (در [[آینده]]) [[اسلام]] چنان کهنه خواهد شد مانند لباسی که رنگش رفته باشد، تا جایی که بعضی از [[مردم]] نسبت به [[نماز]] و [[روزه]] کاملاً بی‌اطلاع باشند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>.
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: (در [[آینده]]) [[اسلام]] چنان کهنه خواهد شد مانند لباسی که رنگش رفته باشد، تا جایی که بعضی از [[مردم]] نسبت به [[نماز]] و [[روزه]] کاملاً بی‌اطلاع باشند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>.
 درباره شرایط مردان و [[زنان]] با [[ایمان]] و کسانی که حقیقتاً می‌خواهند در [[آخرالزمان]] به [[اسلام حقیقی]] پایبند باشند، [[روایات]] زیادی وارد شده است. این [[احادیث]] حاکی از شرایط سخت برای انسان‌های با [[ایمان]] در [[آخرالزمان]] است، دورانی که [[امام]] از دیده‌گان خلق غایب است و [[شیطان]] از همین اصل برای مأیوس کردن [[مردم]] و [[ترویج]] [[بی‌دینی]] استفاده می‌کند. شرایطی چنان دشوار که اگر شخصی با [[ایمان]] از [[دنیا]] برود باعث شگفتی [[ملائکه]] [[آسمان]] خواهد بود!
-در برخی [[روایات]] از خارج شدن گروهی از افراد با [[ایمان]] از [[دین]] خبر داده است که این امر شاید به [[علت]] همین شرایط سخت و [[آزمایش‌های الهی]] است که اکثر [[مردم]] در آن [[استقامت]] نخواهند کرد و بسیاری از [[مردم]] در آن امتحان‌ها پیروز نخواهند بود و جز افراد اندکی از [[فتنه‌ها]] سرافراز بیرون نخواهد آمد. البته فراگیر شدن [[بی‌ایمانی]]، [[فتنه]]، دین‌ستیزی و دین‌گریزی خود دلیلی بر سخت شدن شرایط برای آن دسته از [[مردم]] است که می‌خواهند حقیقتاً بر [[ایمان]] خود [[استوار]] بمانند. البته کسانی که بتوانند در آن دوران سخت، [[ایمان]] خود را نگاه دارند، از [[منزلت]] بسیار بالایی برخوردار خواهند بود. [[رسول خدا]]{{صل}} از آنان به عنوان [[برادر]] خود یاد نموده است<ref>ر.ک:برادران رسول خدا!</ref>. در روایاتی نیز به [[ایمان آوردن]] فوج فوج از غیر [[مسلمانان]] به [[حضرت]] خبر داده‌اند و این [[پس از ظهور]] [[حضرت]] و اتمام حجت‌های ایشان و بروز نشانه‌های و معجزه‌های آن [[حضرت]] است.
+در برخی [[روایات]] از خارج شدن گروهی از افراد با [[ایمان]] از [[دین]] خبر داده است که این امر شاید به [[علت]] همین شرایط سخت و [[آزمایش‌های الهی]] است که اکثر [[مردم]] در آن [[استقامت]] نخواهند کرد و بسیاری از [[مردم]] در آن امتحان‌ها پیروز نخواهند بود و جز افراد اندکی از [[فتنه‌ها]] سرافراز بیرون نخواهد آمد. البته فراگیر شدن [[بی‌ایمانی]]، [[فتنه]]، دین‌ستیزی و دین‌گریزی خود دلیلی بر سخت شدن شرایط برای آن دسته از [[مردم]] است که می‌خواهند حقیقتاً بر [[ایمان]] خود [[استوار]] بمانند. البته کسانی که بتوانند در آن دوران سخت، [[ایمان]] خود را نگاه دارند، از [[منزلت]] بسیار بالایی برخوردار خواهند بود. [[رسول خدا]] {{صل}} از آنان به عنوان [[برادر]] خود یاد نموده است<ref>ر. ک:برادران رسول خدا!</ref>. در روایاتی نیز به [[ایمان آوردن]] فوج فوج از غیر [[مسلمانان]] به [[حضرت]] خبر داده‌اند و این [[پس از ظهور]] [[حضرت]] و اتمام حجت‌های ایشان و بروز نشانه‌های و معجزه‌های آن [[حضرت]] است.
-[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[صاحب‌الامر]] ([[حضرت قائم]]{{ع}}) غیبتی خواهد داشت که اگر کسی بخواهد در آن زمان [[دین]] خود را حفظ کند، مانند آن است که با [[کف دست]] ساقه پرخار را [[پاک]] نماید. پس [[پرهیزکاری]] پیشه کنید و در [[دین]] خود [[استوار]] باشید<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.</ref>.
+[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[صاحب‌الامر]] ([[حضرت قائم]] {{ع}}) غیبتی خواهد داشت که اگر کسی بخواهد در آن زمان [[دین]] خود را حفظ کند، مانند آن است که با [[کف دست]] ساقه پرخار را [[پاک]] نماید. پس [[پرهیزکاری]] پیشه کنید و در [[دین]] خود [[استوار]] باشید<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.</ref>.
-در [[روایت]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، [[مردم]] بسیاری که [[گمان]] می‌کنند با [[ایمان]] هستند [[کافر]] شده و بت‌پرست خواهند شد!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.</ref>
+در [[روایت]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، [[مردم]] بسیاری که [[گمان]] می‌کنند با [[ایمان]] هستند [[کافر]] شده و بت‌پرست خواهند شد!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.</ref>
 در [[حدیثی]] جناب [[ابوذر غفاری]] فرمود: روزی فرا خواهد رسید که [[پول]]، [[دین]] [[مردم]] خواهد شد. اگر آن زمان را دریافتید از آن مال‌دوری گزینید (و [[دین]] خود را به [[مال]] [[دنیا]] نفروشید)<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۰.</ref>.
@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 در [[حدیثی]] دیگر آمده: زمانی فرا خواهد رسید که [[صبر]] کردن و [[استواری]] بر [[ایمان]] مانند آن است که شخصی [[آتش]] گداخته در [[کف دست]] نگاه داشته باشد! [[مردم]] [[دین]] و [[اخلاق]] خود را به [[دنیا]] می‌فروشند، و [[مؤمنین]] از میان [[جماعت]] [[بی‌ایمان]]، مانند روباهی که از [[ترس]] شناخته شدن و شکار شدن بچه‌هایش از سوراخی به سوراخ دیگر می‌خزد، پیاپی در حال کوچ کردن است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۲.</ref>.
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: پس از من فتنه‌هایی بر امتم خواهد رسید که چون شب‌های تار آنان را فرا می‌گیرد. در آن [[فتنه‌ها]] برخی صبح [[مؤمن]] هستند ولی تا [[شام]] [[کافر]] می‌شوند، و برخی شب را در حال [[ایمان]] به سر می‌برند، اما صبح می‌کنند در حالی که [[کافر]] شده‌اند؛ در آن زمان [[مردم]] [[دین]] خود را به [[دنیایی]] [[پست]] می‌فروشند.
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: پس از من فتنه‌هایی بر امتم خواهد رسید که چون شب‌های تار آنان را فرا می‌گیرد. در آن [[فتنه‌ها]] برخی صبح [[مؤمن]] هستند ولی تا [[شام]] [[کافر]] می‌شوند، و برخی شب را در حال [[ایمان]] به سر می‌برند، اما صبح می‌کنند در حالی که [[کافر]] شده‌اند؛ در آن زمان [[مردم]] [[دین]] خود را به [[دنیایی]] [[پست]] می‌فروشند.
 در [[حدیثی]] دیگر نیز فرمود: [[مؤمنین]] [[حقیقی]] در آن زمان مانند طلای سرخ هستند که هر چه در کوره [[آتش]] بروند تغییری در رنگ و وزن آن پدید نمی‌آید.
@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 در روایتی دیگر نیز فرمود: در [[آخرالزمان]] کسانی که به [[راستی]] اهل [[ایمان]] هستند نزد بستگان خود حتی به اندازه یک گوسفند نیز [[ارزش]] ندارند!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۲۲.</ref>
-[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در ضمن خطبه‌ای مفصل فرمود: در [[آخرالزمان]] به گونه‌ای بر [[مؤمنین]] عرصه تنگ خواهد شد که اگر مؤمنی بخواهد یک درهم [[رزق]] [[حلال]] کسب نماید، از ضربت [[شمشیر]] برای او سخت‌تر خواهد بود<ref>{{متن حدیث|أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا يَكُونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِكُمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِكُمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِكُمْ، ذَاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ}}؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۸۷.</ref>.
+[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در ضمن خطبه‌ای مفصل فرمود: در [[آخرالزمان]] به گونه‌ای بر [[مؤمنین]] عرصه تنگ خواهد شد که اگر مؤمنی بخواهد یک درهم [[رزق]] [[حلال]] کسب نماید، از ضربت [[شمشیر]] برای او سخت‌تر خواهد بود<ref>{{متن حدیث|أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا يَكُونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِكُمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِكُمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِكُمْ، ذَاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ}}؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۸۷.</ref>.
-در بسیاری از [[احادیث]] از [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌های فراوان در [[آخرالزمان]] است به حدی که تعداد بسیار بسیار کمی از اهل [[ایمان]] در این [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌ها پیروزمندانه سربلند می‌کنند<ref>ر.ک: آزمایش مردم، فتنه.</ref>.
+در بسیاری از [[احادیث]] از [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌های فراوان در [[آخرالزمان]] است به حدی که تعداد بسیار بسیار کمی از اهل [[ایمان]] در این [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌ها پیروزمندانه سربلند می‌کنند<ref>ر. ک: آزمایش مردم، فتنه.</ref>.
-[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: فتنه‌ای روی خواهد داد، در آن [[فتنه]] هیچ مسلمانی نماند مگر آنکه قدری از آن [[فتنه]] به خانه‌اش راه یابد.
+[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: فتنه‌ای روی خواهد داد، در آن [[فتنه]] هیچ مسلمانی نماند مگر آنکه قدری از آن [[فتنه]] به خانه‌اش راه یابد.
 در [[حدیث]] دیگر فرمود: فتنه‌ای برپا می‌شود که در آن مردی با [[ایمان]] از خانه خارج می‌شود، ولی در حالی به خانه باز می‌گردد که [[ایمان]] او بر [[باد]] رفته است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۰۴.</ref>.
@@ خط ۵۷: / خط ۵۷: @@
 جناب [[سلمان]] روایتی [[نقل]] می‌کند و می‌فرماید: اکنون به زیادی [[مسلمانان]] نگاه کن، همان‌گونه که اکنون گروه گروه [[مسلمان]] می‌شوند، زمانی خواهد رسید که گروه گروه [[مردم]] از [[دین]] خارج شوند<ref>ملاحم: ص ۱۳۳.</ref>.
-در [[دوران غیبت]] فتنه‌های سخت [[مردم]] را مورد [[آزمایش]] قرار می‌دهد که [[مردم]] نسبت به آن [[حضرت]] اعتقادشان را از دست خواهند داد. در [[حدیثی]] [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: کسانی که در [[دوران غیبت]] [[امام مهدی]]{{ع}} بر [[اعتقاد به امامت]] او پایدار باشند، از [[کبریت احمر]] و گوگرد نایاب نیز کمیاب‌ترند!<ref>بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۷۳.</ref>
+در [[دوران غیبت]] فتنه‌های سخت [[مردم]] را مورد [[آزمایش]] قرار می‌دهد که [[مردم]] نسبت به آن [[حضرت]] اعتقادشان را از دست خواهند داد. در [[حدیثی]] [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: کسانی که در [[دوران غیبت]] [[امام مهدی]] {{ع}} بر [[اعتقاد به امامت]] او پایدار باشند، از [[کبریت احمر]] و گوگرد نایاب نیز کمیاب‌ترند!<ref>بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۷۳.</ref>
-در [[روایات]] مختلفی از [[غربت]] و [[مظلومیت]] [[مؤمنین]] [[حقیقی]] و [[شیعیان]] در [[آخرالزمان]] یاد شده است. دنیای [[قبل از ظهور]] آکنده از [[ظلم و جور]] است، و بی‌گمان اهل [[ایمان]] هستند که در تیررس اهل [[ستم]] قرار دارند. تعداد کم [[مؤمنین]] و [[شیعیان]] خود باعث [[غربت]] آنان هست و حق‌ستیزیِ [[اهل باطل]] نیز به آن افزوده می‌شود. در دعای "عظم البلاء" به پیشگاه [[خدا]] شکایت از فزونی [[بلاها]] می‌کنیم. و در دعای دیگری شکایت از کمی تعداد [[مؤمنین]] و [[هجوم]] [[ستمگران]] بر [[مؤمنین]] داریم: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا... وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا... وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا}}<ref>ر.ک: دعا.</ref>.
+در [[روایات]] مختلفی از [[غربت]] و [[مظلومیت]] [[مؤمنین]] [[حقیقی]] و [[شیعیان]] در [[آخرالزمان]] یاد شده است. دنیای [[قبل از ظهور]] آکنده از [[ظلم و جور]] است، و بی‌گمان اهل [[ایمان]] هستند که در تیررس اهل [[ستم]] قرار دارند. تعداد کم [[مؤمنین]] و [[شیعیان]] خود باعث [[غربت]] آنان هست و حق‌ستیزیِ [[اهل باطل]] نیز به آن افزوده می‌شود. در دعای "عظم البلاء" به پیشگاه [[خدا]] شکایت از فزونی [[بلاها]] می‌کنیم. و در دعای دیگری شکایت از کمی تعداد [[مؤمنین]] و [[هجوم]] [[ستمگران]] بر [[مؤمنین]] داریم: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا... وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا... وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا}}<ref>ر. ک: دعا.</ref>.
-[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: همیشه [[شیعه]] در گرفتاری و [[مشقت]] به سر خواهد برد، تا جایی که مانند لاشه بزی باشند که قصاب هرگونه که بخواهد دست در او افکند، نه راه فرار خواهند داشت و نه پناهگاهی که در امور خویش بدان [[پناه]] برند<ref>{{متن حدیث|عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا تَرَوْنَ الَّذِي تَنْتَظِرُونَ حَتَّى تَكُونُوا كَالْمِعْزَى‏  الْمَوَاتِ الَّتِي لَا يُبَالِي الْخَابِسُ أَيْنَ يَضَعُ يَدَهُ فِيهَا  لَيْسَ لَكُمْ شَرَفٌ تَرْقَوْنَهُ وَ لَا سِنَادٌ تُسْنِدُونَ إِلَيْهِ أَمْرَكُمْ}}؛ غیبت نعمانی: ص ۱۱۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۱۱.</ref>.
+[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: همیشه [[شیعه]] در گرفتاری و [[مشقت]] به سر خواهد برد، تا جایی که مانند لاشه بزی باشند که قصاب هرگونه که بخواهد دست در او افکند، نه راه فرار خواهند داشت و نه پناهگاهی که در امور خویش بدان [[پناه]] برند<ref>{{متن حدیث|عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا تَرَوْنَ الَّذِي تَنْتَظِرُونَ حَتَّى تَكُونُوا كَالْمِعْزَى‏ الْمَوَاتِ الَّتِي لَا يُبَالِي الْخَابِسُ أَيْنَ يَضَعُ يَدَهُ فِيهَا لَيْسَ لَكُمْ شَرَفٌ تَرْقَوْنَهُ وَ لَا سِنَادٌ تُسْنِدُونَ إِلَيْهِ أَمْرَكُمْ}}؛ غیبت نعمانی: ص ۱۱۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۱۱.</ref>.
-در این زمانه نیز اگر به دقت نظر کنیم، با توجه به قلت [[شیعه]] نسبت به جمعیت [[دنیا]]، خواهیم یافت که [[مظلومیت شیعه]] از اول [[تاریخ]] تا کنون استمرار داشته است، از همه سو [[تحریم]]، کارشکنی و حق‌کشی نمونه‌ای از ظلم‌های بارز این دوران به جمعیت قلیل [[مؤمنین]] به [[امام زمان]]{{ع}} است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۶۴-۷۰.</ref>.
+در این زمانه نیز اگر به دقت نظر کنیم، با توجه به قلت [[شیعه]] نسبت به جمعیت [[دنیا]]، خواهیم یافت که [[مظلومیت شیعه]] از اول [[تاریخ]] تا کنون استمرار داشته است، از همه سو [[تحریم]]، کارشکنی و حق‌کشی نمونه‌ای از ظلم‌های بارز این دوران به جمعیت قلیل [[مؤمنین]] به [[امام زمان]] {{ع}} است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۶۴-۷۰.</ref>.
 == منابع ==