جعال بن سراقه ضمری: تفاوت میان نسخه‌ها

| مداخل مرتبط =  

به وی [[ثعلبی]] و [[غفاری]] نیز گفته شده است<ref>ابن شبه، تاریخ المدینة، ج۱، ص۳۴۹.</ref>. می‌گویند وی از تیره بنی سواد از [[قبیله]] [[بنی سلمه]] و از [[اوس]] است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۳۸.</ref>. نام او را «جُفّال» (تصحیف [[جمال]])<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۷.</ref> و [[جعیل بن سراقه]] نیز گفته‌اند<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۷.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۷.</ref> از اینکه جعیل تصغیر جعال باشد، اظهار بی‌اطلاعی کرده و احتمال داده جعیل [[برادر]] جعال باشد و شرح حال جداگانه‌ای نیز<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۹۶.</ref> برای جعیل آورده است، ولی [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۸۵.</ref> نام جعال بن سراقه را صحیح دانسته که [[رسول خدا]] {{صل}} در [[روز]] [[خیبر]] نام او را به عمرو [[تغییر]] داد. [[مسلمانان]] در آن روز به مناسبت این تغییر نام چنین [[رجز]] می‌خواندند:

و در رجز «جعال» را مصغر کردند و جممیل گفتند. چنان که رسول خدا {{صل}} نام او را [[عمرو]] نهاد، اما در رجز او را عُمَر می‌خواندند. [[ابن سعد]] می‌گوید: [[پیامبر]] در خواندن رجز، از [[بیت]] یاد شده، فقط واژه عمر را با آنان تکرار می‌کرد و جعال نیز این بیت را تکرار می‌نمود و می‌خندید و مسلمانان می‌دانستند او از این [[رجزخوانی]] بدش نیامده است<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایه، ج۴، ص۱۰۹.</ref>. [[جعفر مرتضی]]<ref>جعفر مرتضی عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ج۱۱، ص۱۲۲.</ref>، این رجز را از [[حسان بن ثابت]] و [[کعب بن مالک]] دانسته که رسول خدا {{صل}} آن دو را از گفتن هر گونه [[شعر]] یا رجز منع کرده بود. بنابراین، [[حضرت]] در خواندن رجز نه تنها هیچ گونه [[همراهی]] با خوانندگان نداشت، که [[حسان]] و مالک نیز در گفتن آن رعایت [[اخلاق اسلامی]] را نکردند و معلوم است جعال با شنیدن این رجز که او را [[تحقیر]] و به «[[فقیر]] نیازمن [[پشتیبانی]]» توصیف می‌کرد، خوشحال نباشد.