حمیده بنت مسلم بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

«حمیده»<ref>برخی می‌‎گویند نامش عاتکه و نام مادرش رقیه بنت علی و هفت ساله بود. (معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶؛ وسیلة الدارین، ص۲۹۷).</ref> دختر مسلم از [[ام‌کلثوم دختر امام علی]] {{ع}} می‌باشد. وی در [[سفر]] [[کربلا]] در [[کاروان امام حسین]] {{ع}} بود و یازده سال داشت. در بین راه آنگاه که خبر [[شهادت]] [[مسلم بن عقیل]] به [[امام]] {{ع}} رسید، آن [[حضرت]] او را بر زانوی خود نشاند و دست نوازش بر سر او کشید. حمیده عرض کرد: با من مانند [[یتیمان]] [[رفتار]] می‌کنی؟ پیش از این چنین [[رفتاری]] با من نداشتی، [[گمان]] می‌کنم پدرم [[شهید]] شده است! [[امام حسین]] {{ع}} شروع کرد به [[گریه]] کردن و فرمود: من پدرت هستم و دخترانم خواهرت هستند. در این لحظه صدای گریه حمیده بلند شد، به طوری که دیگر [[فرزندان مسلم]] متوجّه شهادت او شدند؛ همگی گریستند و فریاد وامسلما و واابن‌عقیلا سردادند.

[[روز عاشورا]] پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}} زمانی که [[لشکریان عمر سعد]] به خیمه‌ها [[حمله]] کردند، این دختر در زیر دست و پای مهاجمین به درجه رفیع شهادت نایل آمد<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۵۴-۱۵۵.</ref>