پرش به محتوا

خاسئین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
* [[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
* [[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
*برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.
* برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش