شماتت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

اظهار [[شادمانی]] از بلایی که برای [[برادر دینی]] ([[مؤمن]]) رخ داده [[حرام]] است. <ref>جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۵۸</ref> در [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: "کسی که برادر دینی خود را بر [[گرفتاری]] ای‏که برایش پیش آمده شماتت کند، از [[دنیا]] نمی‌‏رود، مگر آنکه بدان‏ گرفتاری [[مبتلا]] شود". و در حدیثی دیگر از [[رسول خدا]] {{صل}} آمده است: "نسبت به برادر دینی خود اظهار شماتت مکن که (اگر چنین کنی) [[خداوند]] او را مورد [[لطف]] و [[مرحمت]] خود قرار داده و تو را مبتلا می‏‌گرداند"<ref>وسائل الشیعة، ج۳، ص:۲۶۶</ref>