عبداللّه بن جعفر حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

وی از بزرگان [[قم]] و از [[راویان]] [[موثق]]. [[شیعی]] بود که [[افتخار]] داشت در رکاب چهار [[امام]] بزرگوار، [[امام رضا]] {{ع}} و [[امام جواد]] {{ع}}، [[امام هادی]] {{ع}} و [[امام عسکری]] {{ع}} [[خدمت]] کند و از ایشان [[نقل روایت]] کند. [[حمیری]] در حدود [[سال ۲۹۰ هجری]] قمری، به [[کوفه]] رفت و [[مردم]] از وی [[حدیث]] شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب [[الامامة (کتاب)|الامامة]]، [[الدلائل (کتاب)|الدلائل]]، [[العظمة (کتاب)|العظمة]] و [[التوحید (کتاب)|التوحید]] می‌باشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۸.</ref>