قتل صبر: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

قتل صبر آن است که [[انسانی]] یا حیوانی را بسته نگهدارند و بکشند. در [[حدیث]] است که [[پیامبر]] {{صل}} کسی را اینگونه نکشت و از این گونه کشتن [[چهار پایان]] [[نهی]] شده است، یعنی اینکه جانداری را زنده نگهدارند و آن [[قدر]] به او ضربه بزنند تا بمیرد<ref>مجمع البحرین، کلمۀ «صبر».</ref>. به [[شهدا]] و اسیرانی که کشته می‌شوند نیز "مصبور" گفته می‌شود. در مورد حیواناتی که زجرکش می‌شوند نیز به کار می‌رود<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱۴، ص۱۳۷.</ref>. از [[مظلومیّت]] [[سید الشهدا]] {{ع}} و [[قساوت]] [[کوفیان]] یکی هم آن بود که [[حسین بن علی]] {{ع}} را در حالی که هنوز رمق در [[بدن]] داشت، مورد ضربه‌های [[شمشیر]] و نیزه قرار دادند. [[امام سجاد]] {{ع}} بعنوان [[افشاگری]] از [[ستم]] [[یزیدیان]]، در خطبه‌ای که در [[کوفه]] در حال [[اسارت]] خواند و خود را به [[مردم]] [[فریب]] خورده و به [[خواب]] [[سیاسی]] رفته معرفی کرد، از جمله فرمود: {{متن حدیث|أَنَا ابْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْراً وَ كَفَى بِذَلِكَ فَخْراً}}<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۴؛ مقتل الحسین، مقرم، ص۴۱۱؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۱۵.</ref>. من پسر کسی هستم که به "قتل صبر" کشته شد و همین [[افتخار]] مرا بس! در مورد [[مسلم بن عقیل]] نیز در [[تاریخ]] آمده است که [[ابن زیاد]] او را به "قتل صبر" کشت<ref>تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۵، ص۲۱.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۱.</ref>.