مؤرج بن عمرو سدوسی بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[مؤرج بن عمرو سدوسی بصری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[مؤرج بن عمرو سدوسی بصری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوفید مؤرج بن عمرو بن حارث بن ثور بن سعد بن حرمله سدوسی صری عجلی]] برخی نام او را [[مرثد]] ذکر کرده و مؤرج را [[لقب]] او دانسته‌اند.<ref>جمهرة انساب العرب ۳۱۸.</ref> وی [[اهل بصره]]<ref>الاعلام ۷/۳۱۸.</ref> و از [[قبیله]] [[بنی سدوس بن شیبان]] بود<ref>جمهرة انساب العرب ۳۱۸.</ref> و پیش از سال ۱۵۰هـ <ref>تاریخ التراث العربی ۸/۹۶.</ref> در بصره متولد شد<ref>معجم المؤلفین ۱۳/۳۳. </ref> و در [[مرو]] و [[نیشابور]] می‌‌زیست.<ref>معجم الادباء ۱۹/۱۹۷.</ref> در ابتدا از اعراب بادیه‌نشین بود و از اصول و [[قواعد]] [[ادبیات عرب]] اطلاعی نداشت، تا آنکه به بصره آمد و در درس [[ابوزید انصاری]] حاضر شد و اولین درس را از وی فرا گرفت. سپس در درس [[خلیل بن احمد نحوی]] شرکت جست و بر ادبیات عرب [[تسلط]] یافت و یکی از [[شاگردان]] و [[یاران]] برجسته وی گردید. ایشان از بزرگانی چون [[ابوعمرو بن علاء]]، [[شعبة بن حجاج]] و دیگران<ref>تاریخ بغداد ۱۳/۲۵۸.</ref> [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. افرادی مانند [[احمد بن محمد بن ابی محمد یزیدی]]<ref>معجم الادباء ۱۹/۱۹۷.</ref> و [[نضر بن شمیل]]<ref> تاریخ التراث العربی ۸/۹۶.</ref> از شاگردان وی بوده و از او [[کسب علم]] کرده‌اند.
[[ابوفید مؤرج بن عمرو بن حارث بن ثور بن سعد بن حرمله سدوسی صری عجلی]] برخی نام او را [[مرثد]] ذکر کرده و مؤرج را [[لقب]] او دانسته‌اند.<ref>جمهرة انساب العرب ۳۱۸.</ref> وی [[اهل بصره]]<ref>الاعلام ۷/۳۱۸.</ref> و از [[قبیله]] [[بنی سدوس بن شیبان]] بود<ref>جمهرة انساب العرب ۳۱۸.</ref> و پیش از سال ۱۵۰هـ <ref>تاریخ التراث العربی ۸/۹۶.</ref> در بصره متولد شد<ref>معجم المؤلفین ۱۳/۳۳. </ref> و در [[مرو]] و [[نیشابور]] می‌‌زیست.<ref>معجم الادباء ۱۹/۱۹۷.</ref> در ابتدا از اعراب بادیه‌نشین بود و از اصول و [[قواعد]] [[ادبیات عرب]] اطلاعی نداشت، تا آنکه به بصره آمد و در درس [[ابوزید انصاری]] حاضر شد و اولین درس را از وی فرا گرفت. سپس در درس [[خلیل بن احمد نحوی]] شرکت جست و بر ادبیات عرب [[تسلط]] یافت و یکی از [[شاگردان]] و [[یاران]] برجسته وی گردید. ایشان از بزرگانی چون [[ابوعمرو بن علاء]]، [[شعبة بن حجاج]] و دیگران<ref>تاریخ بغداد ۱۳/۲۵۸.</ref> [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. افرادی مانند [[احمد بن محمد بن ابی محمد یزیدی]]<ref>معجم الادباء ۱۹/۱۹۷.</ref> و [[نضر بن شمیل]]<ref> تاریخ التراث العربی ۸/۹۶.</ref> از شاگردان وی بوده و از او [[کسب علم]] کرده‌اند.


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش