محل زندگی امام مهدی در دوران ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* در دوران [[ظهور]]، [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در [[مسجد سهله]] که ده‌ها هزار [[پیامبر]] در آن [[نماز]] گزارده‌اند، اقامت دارد. [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: "ای ابامحمد! گویا آمدن حضرت [[قائم]] {{ع}} به [[مسجد سهله]] را می‌بینم که همراه زن و فرزندان خود، در آنجا اقامت می‌کنند". [[ابوبصیر]] می‌گوید: عرض کردم: آیا [[مسجد سهله]] منزل او خواهد بود؟ حضرت فرمود: "آری این ([[مسجد]]) منزل [[حضرت ادریس|ادریس]] {{ع}} است و [[خداوند]] [[پیامبری]] را [[مبعوث]] نکرده، مگر آنکه در آنجا [[نماز]] خوانده است. هر کس در این [[مسجد]] بیتوته کند، مانند آن است که در چادر و [[خیمه]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} اقامت کرده است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷.</ref>»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۱۱-۱۱۵.</ref>.

== محل زندگی امام مهدی در دوران ظهور در درسنامه ==

* دوران [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} که درخشان‌ترین فراز [[تاریخ]] و روشن‌ترین دوران [[زندگی]] انسانی است، ویژگی‌های فراوانی دارد از جمله مهم‌ترین آنها [[حاکمیت]] واپسین [[معصوم]] و [[حجت الهی]] است. درباره [[محل زندگی حضرت مهدی]] {{ع}} و [[حکومت]] آن [[حضرت]] در [[عصر ظهور]]، [[روایات]] فراوانی وجود دارد. در این [[روایات]]، به طور عمده [[مسجد سهله]] را منزل آن [[حضرت]] و [[شهر]] [[کوفه]] را به عنوان پایگاه [[حکومتی]] آن [[حضرت]] معرفی کرده‌اند<ref>شیخ صدوق، تهذیب، ج ۳، ص ۲۵۲.</ref>.

# روزی در محضر [[مقدس]] [[رئیس]] [[مذهب]]، [[حضرت]] [[امام صادق]] {{ع}} از [[مسجد سهله]] گفت‌وشنود شد، آن [[حضرت]] فرمود: أما انه منزل صاحبنا اذا قام [[باهله]]<ref>شیخ کلینی، کافی، ج ۳، ص ۴۹۵؛ شیخ صدوق، تهذیب، ج ۳، ص ۲۵۲.</ref>؛ آنجا اقامتگاه [[صاحب]] ما است؛ هنگامی که با خانواده‌اش [[قیام]] کند. در برخی از منابع، به جای "قام"، "قدم" تعبیر شده است؛ یعنی هنگامی که تشریف بیاورد<ref>شیخ مفید، ارشاد، ج ۲، ص ۳۸۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۱.</ref>.

# [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} هنگام ترسیم خط سیر [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} [[در آستانه ظهور]]، می‌فرماید: گویی او را با چشم خود می‌بینم که از [[وادی السلام]] عبور کرده، بر فراز اسبی که سپیدی پاها و پیشانی‌اش همی درخشد، به سوی [[مسجد سهله]] در حرکت است و زیر لب زمزمه دارد و [[خدا]] را این‌گونه می‌خواند: {{عربی|"لا اله الا الله حقاً حقاً..."}}<ref>طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۳.</ref>.

# [[امام صادق]] {{ع}} خطاب به [[یار]] باوفایش [[ابوبصیر]] فرمود: ای [[ابا محمد]]! گویی فرود آمدن [[قائم]] {{ع}} را با اهل و عیالش در [[مسجد سهله]]، با چشم خود می‌بینم. [[ابوبصیر]] عرض کرد: "آیا محل اقامت دائمی آن [[حضرت]]، در [[مسجد سهله]] خواهد بود؟" [[حضرت]] فرمود: "آری". سپس فرمود: [[مسجد سهله]]، [[اقامتگاه حضرت]] ادریس {{ع}} بود. [[مسجد سهله]] [[اقامتگاه حضرت]] [[ابراهیم]] {{ع}} بود. [[خداوند]]، [[پیامبری]] را [[مبعوث]] نکرده، جز این که در [[مسجد سهله]] [[نماز]] گزارده است. [[مسجد سهله]]، پایگاه [[حضرت خضر]] {{ع}} است. کسی که در [[مسجد سهله]] اقامت کند، همانند کسی است که در [[خیمه]] [[رسول اکرم]] {{صل}} اقامت کند. مرد و [[زن]] با ایمانی یافت نمی‌شود، جز این که دلش به سوی [[مسجد سهله]] پر می‌زند..<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۷، ص ۴۳۵، ح ۳.</ref>. البته چگونگی [[زندگی]] در [[عصر ظهور]] مشخص نشده است؛ ولی به نظر می‌رسد تفاوت بسیاری با نحوه [[زندگی]] امروزی داشته باشد. [[تکامل]] [[علوم]] بشری، کمال [[عقلانی]] [[بشر]]، گسترش [[خارق العاده]] امکانات و [[رفاه عمومی]]، [[امنیت فراگیر]] بر کل کره [[زمین]] و... به طور قطع ویژگی‌هایی را برای [[زندگی]] در آن زمان ایجاد خواهد کرد که به [[راستی]] در تصور ما نمی‌گنجد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۱۲۶-۱۳۹.</ref>.

== پرسش مستقیم ==