مراقبه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

*"[[مراقبه]]" به این معنا است که [[مؤمن]] در تمام [[اعمال]] و در هرسخن خود، مراقب باشد و بداند که [[حضرت مهدی]] {{ع}} همه‌جا با اوست و هیچ‌گاه او را فراموش نمی‌نماید؛ زیرا [[حضرت]] فرموده است: "همانا بر احوال و [[اخبار]] شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست"<ref>احتجاج، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴.</ref> و نیز فرموده: "ما از رسیدگی و [[سرپرستی]] شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴.</ref>.

* [[مراقبه]]، یکی از [[وظایف]] [[انسان منتظر]] در دوران [[غیبت]] است. براساس [[روایات]]، [[اعمال]] [[شیعه]] بر [[امام زمان]] {{ع}} عرضه می‌شود، به‌ویژه در روزهای [[دوشنبه]]، [[پنج‌شنبه]]<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم؛ بصائر الدرجات، ص ۴۲۶.</ref>. در این صورت بر [[شیعه]] لازم است، مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که حین [[عرضه اعمال]]، باعث [[شرمندگی]] او نزد [[امام]] {{ع}} شده و آن وجود نازنین را برنجاند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۳.</ref>.