نفی نقض عهد در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| موضوع مرتبط = نقض عهد | | موضوع مرتبط = نقض عهد | ||
| عنوان مدخل = نقض عهد | | عنوان مدخل = نقض عهد | ||
| مداخل مرتبط = [[نقض عهد در قرآن]] - [[نقض عهد در حدیث]] - [[نقض عهد در فقه سیاسی]] | | مداخل مرتبط = [[نقض عهد در قرآن]] - [[نقض عهد در حدیث]] - [[نقض عهد در فقه سیاسی]] - [[نفی نقض عهد در معارف و سیره نبوی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
'''نقض عهد''' بهمعنای [[بیعتشکنی]] و [[تخلف از عهد]] به معنای نقض چیزی یا اهمال با خلافکاری است که از [[رذایل اخلاقی]] محسوب میشود و در مقابل آن [[وفای به عهد]] قرار دارد که از [[ارزشهای اخلاقی]] و [[اجتماعی]] محسوب میشود و حتی [[ایمان]] با وفا به عهد الهی [[ظهور]] مییابد و در عرصه اجتماعی با [[وفا]] به [[پیمانها]] وجود خود را به [[اثبات]] میرساند. | '''نقض عهد''' بهمعنای [[بیعتشکنی]] و [[تخلف از عهد]] به معنای نقض چیزی یا اهمال با خلافکاری است که از [[رذایل اخلاقی]] محسوب میشود و در مقابل آن [[وفای به عهد]] قرار دارد که از [[ارزشهای اخلاقی]] و [[اجتماعی]] محسوب میشود و حتی [[ایمان]] با وفا به عهد الهی [[ظهور]] مییابد و در عرصه اجتماعی با [[وفا]] به [[پیمانها]] وجود خود را به [[اثبات]] میرساند. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ایمان]] با [[وفا به عهد]] الهی [[ظهور]] مییابد و در عرصه [[اجتماعی]] با [[وفا]] به [[پیمانها]] وجود خود را به [[اثبات]] میرساند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دراینباره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيَفِ إِذَا وَعَدَ}}<ref>«هر که به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعدهای که میکند وفا کند». الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۵۱۵.</ref>. | [[ایمان]] با [[وفا به عهد]] الهی [[ظهور]] مییابد و در عرصه [[اجتماعی]] با [[وفا]] به [[پیمانها]] وجود خود را به [[اثبات]] میرساند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} دراینباره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيَفِ إِذَا وَعَدَ}}<ref>«هر که به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعدهای که میکند وفا کند». الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۵۱۵.</ref>. | ||
موضوع [[وفای به عهد]] آنقدر اهمیت و اعتبار دارد که [[هشام بن سالم]]<ref>وی از شخصیتهای برجسته اصحاب امام صادق و امام کاظم{{عم}} و از راویان ثقه است. ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۹۷-۳۰۲؛ قاموس الرجال، ج۱۰، ص۵۵۹-۵۶۳.</ref> میگوید: از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که میفرمود: {{متن حدیث|عِدَةُ الْمُؤْمِنِ أَخَاهُ نَذْرٌ لَا كَفَّارَةَ لَهُ فَمَنْ أَخْلَفَ فَبِخُلْفِ اللَّهِ بَدَأَ وَ لِمَقْتِهِ تَعَرَّضَ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ-}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! چرا چیزی میگویید که (خود) انجام نمیدهید؟ * نزد خداوند، بسیار ناپسند است که چیزی را بگویید که (خود) انجام نمیدهید» سوره صف، آیه ۲.</ref>.<ref>الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>؛ [[وعده]] [[مؤمن]] به [[برادر]] دینیاش [[نذری]] است که کفّاره ندارد<ref>یعنی از شدت اهمیت چون نذر است یا به سبب لزوم وفا مانند نذر باید تلقی شود. ر.ک: مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۲.</ref>. پس هر که به آن وفا نکند به [[مخالفت]] وعده با [[خدا]] برخاسته و خود را در [[غضب الهی]] انداخته است. این است گفتار [[خداوند]] که فرماید: «ای کسانی که ایمان آوردهاید چرا چیزی میگویید که انجام نمیدهید؟ نزد خدا سخت [[ناپسند]] است که چیزی را بگویید و انجام ندهید»<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۲۵.</ref>. | موضوع [[وفای به عهد]] آنقدر اهمیت و اعتبار دارد که [[هشام بن سالم]]<ref>وی از شخصیتهای برجسته اصحاب امام صادق و امام کاظم {{عم}} و از راویان ثقه است. ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۹۷-۳۰۲؛ قاموس الرجال، ج۱۰، ص۵۵۹-۵۶۳.</ref> میگوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که میفرمود: {{متن حدیث|عِدَةُ الْمُؤْمِنِ أَخَاهُ نَذْرٌ لَا كَفَّارَةَ لَهُ فَمَنْ أَخْلَفَ فَبِخُلْفِ اللَّهِ بَدَأَ وَ لِمَقْتِهِ تَعَرَّضَ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ-}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! چرا چیزی میگویید که (خود) انجام نمیدهید؟ * نزد خداوند، بسیار ناپسند است که چیزی را بگویید که (خود) انجام نمیدهید» سوره صف، آیه ۲.</ref>.<ref>الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>؛ [[وعده]] [[مؤمن]] به [[برادر]] دینیاش [[نذری]] است که کفّاره ندارد<ref>یعنی از شدت اهمیت چون نذر است یا به سبب لزوم وفا مانند نذر باید تلقی شود. ر. ک: مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۲.</ref>. پس هر که به آن وفا نکند به [[مخالفت]] وعده با [[خدا]] برخاسته و خود را در [[غضب الهی]] انداخته است. این است گفتار [[خداوند]] که فرماید: «ای کسانی که ایمان آوردهاید چرا چیزی میگویید که انجام نمیدهید؟ نزد خدا سخت [[ناپسند]] است که چیزی را بگویید و انجام ندهید»<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۲۵.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |