وهب بن وهب (شهید کربلا): تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وهب بن وهب در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وهب بن وهب در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«وهب» از [[شهیدان]] والامقام کربلاست. وی [[مسیحی]] بود که به دست [[امام حسین]]{{ع}} [[مسلمان]] شد و با مادرش همراه آن [[حضرت]] به [[کربلا]] آمد. در [[روز عاشورا]] پس از [[شهادت]] زیادبن مهاصر، بر اسب سوار گشت و [[عمود]] [[خیمه]] را به دست گرفت و به [[جنگ]] پرداخت. پس از کشتن هفت یا هشت تن از [[سپاه]] [[دشمن]] [[اسیر]] گشت. | «وهب» از [[شهیدان]] والامقام کربلاست. وی [[مسیحی]] بود که به دست [[امام حسین]] {{ع}} [[مسلمان]] شد و با مادرش همراه آن [[حضرت]] به [[کربلا]] آمد. در [[روز عاشورا]] پس از [[شهادت]] زیادبن مهاصر، بر اسب سوار گشت و [[عمود]] [[خیمه]] را به دست گرفت و به [[جنگ]] پرداخت. پس از کشتن هفت یا هشت تن از [[سپاه]] [[دشمن]] [[اسیر]] گشت. | ||
وهب را نزد [[عمر بن سعد]] آوردند. عمر سعد [[فرمان]] داد گردنش را زدند و سرش را به سوی [[سپاه امام حسین]]{{ع}} پرتاب کردند. مادرش، [[شمشیر]] وی را برداشت و به میدان رفت. امام حسین{{ع}} به وی فرمود: ای [[مادر]] وهب! به جای خویش باز گرد که [[خدا]] [[جهاد]] را از [[زنان]] برداشته است. همانا تو و پسرت با جدّم حضرت محّمد{{صل}} در [[بهشت]] خواهید بود<ref>امالی صدوق، ص۱۳۷، روضة الواعظین، ص۲۰۷؛ نفس المهموم، ص۲۵۹. علامه مجلسی این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. (بحار، ج۴۴، ص۳۲۰ و ج۴۵، ص۱۷) اما صاحب وسیلة الدارین میگوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد، (ص۲۰۳). شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است. (ج ۲، ص۲۶۹).</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۷۶.</ref> | وهب را نزد [[عمر بن سعد]] آوردند. عمر سعد [[فرمان]] داد گردنش را زدند و سرش را به سوی [[سپاه امام حسین]] {{ع}} پرتاب کردند. مادرش، [[شمشیر]] وی را برداشت و به میدان رفت. امام حسین {{ع}} به وی فرمود: ای [[مادر]] وهب! به جای خویش باز گرد که [[خدا]] [[جهاد]] را از [[زنان]] برداشته است. همانا تو و پسرت با جدّم حضرت محّمد {{صل}} در [[بهشت]] خواهید بود<ref>امالی صدوق، ص۱۳۷، روضة الواعظین، ص۲۰۷؛ نفس المهموم، ص۲۵۹. علامه مجلسی این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. (بحار، ج۴۴، ص۳۲۰ و ج۴۵، ص۱۷) اما صاحب وسیلة الدارین میگوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد، (ص۲۰۳). شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است. (ج ۲، ص۲۶۹).</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |