وهب بن وهب (شهید کربلا)
مقدمه
«وهب» از شهیدان والامقام کربلاست. وی مسیحی بود که به دست امام حسین (ع) مسلمان شد و با مادرش همراه آن حضرت به کربلا آمد. در روز عاشورا پس از شهادت زیادبن مهاصر، بر اسب سوار گشت و عمود خیمه را به دست گرفت و به جنگ پرداخت. پس از کشتن هفت یا هشت تن از سپاه دشمن اسیر گشت.
وهب را نزد عمر بن سعد آوردند. عمر سعد فرمان داد گردنش را زدند و سرش را به سوی سپاه امام حسین (ع) پرتاب کردند. مادرش، شمشیر وی را برداشت و به میدان رفت. امام حسین (ع) به وی فرمود: ای مادر وهب! به جای خویش باز گرد که خدا جهاد را از زنان برداشته است. همانا تو و پسرت با جدّم حضرت محّمد (ص) در بهشت خواهید بود[۱].[۲]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ امالی صدوق، ص۱۳۷، روضة الواعظین، ص۲۰۷؛ نفس المهموم، ص۲۵۹. علامه مجلسی این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. (بحار، ج۴۴، ص۳۲۰ و ج۴۵، ص۱۷) اما صاحب وسیلة الدارین می‌گوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد، (ص۲۰۳). شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است. (ج ۲، ص۲۶۹).
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۷۶.