کمک به ظالم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[شیخ انصاری]]، [[فقیه]] برجسته [[شیعه]]، دراین‌باره چنین [[فتوا]] می‌دهد: «[[یاری ستمگران]] بنابر [[ادله اربعه]] ([[کتاب و سنت]] و [[عقل]] و [[اجماع]]) [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] است»<ref>{{عربی|مَعُونَةُ الظَّالِمِینَ فِی ظُلْمِهِمْ حَرَامٌ بِالْأَدِلَّةِ وَ هُوَ مِنَ الْکَبَائِرِ}}. المکاسب، ص۵۴.</ref>. و شیخ [[محمد حسن نجفی]]، عالم گرانقدر شیعه، [[حرمت یاری ستمگران]] را [[بدیهی]] دانسته و [[معتقد]] است این امر از ضروریاتی است که از ذکر [[آیات]] و [[روایات]] [[بی‌نیاز]] است<ref>.{{عربی|بَلْ هُوَ مِنَ الضَّرُورِیاتِ الْمُسْتَغْنِیَةِ عَنْ ذِکْرِ مَا یَدُلُّ عَلَیْهَا مِنَ الْکِتَابِ وَ السُّنَّةِ وَ الْإِجْمَاعَاتِ}}. جواهرالکلام، ج۲۲، ص۱۵۶.</ref>. و فتوای [[امام خمینی]] دراین‌باره چنین است: «[[یاری ستمگر]] در ستمش بی‌تردید و خالی از اشکال حرام است»<ref>{{عربی|مَعُونَةُ الظَّالِمِ فِی ظُلْمِهِ مُحَرَّمَةُ بِلَا إِشْکَالٍ}}. المکاسب المحرمة، ج۲، ص۹۳.</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۱۲۲.</ref>

اعوان ظلمه - به معنای [[یاری‌دهندگان ستمکاران]] - به کسانی گویند که باعث تقویت [[ستمکاران]] شوند. [[حرمت]] عضویت در [[دستگاه جور]]، نزد [[شیعه]] امری مسلّم و همپایه [[کفر]] به شمار آمده است<ref>مکاسب، ج۲، ص۵۳؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، کتاب التجاره، باب ۴۲، حدیث ۱۷-۱ و باب ۴۵، حدیث ۱۲-۱؛ الکافی، ج۸، ص۱۴، حدیث ۲.</ref>. تنها در دو مورد ورود به [[دستگاه ظلم]] تجویز شده است.

== منابع ==