احترام و تکریم انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۱۲: خط ۱۲:


== احترام و تکریم انسان در سیره [[پیامبر خاتم]] {{صل}} ==
== احترام و تکریم انسان در سیره [[پیامبر خاتم]] {{صل}} ==
[[سیره پیامبران]] در [[رفتار]] با [[انسان]] [[سیره]] موسوی است. آنان [[کریم]] بودند و در [[روابط اجتماعی]] و تعامل [[انسانی]] بر مبنای [[کرامت]] رفتار می‌کردند. انسان تا کریم نباشد نمی‌تواند [[تکریم]] کند و [[رسول خدا]] {{صل}} باکرامت‌ترین [[انسان‌ها]] بود، چنان که [[سیره‌نویسان]] در [[وصف]] آن حضرت نوشته‌اند: {{متن حدیث|كَانَ أكْرَمَ النَّاسِ}}<ref>«[پیامبر] باکرامت‌ترین مردمان بود». سیرة ابن‌کثیر، ج۲، ص۶۱۴؛ و نیز ر. ک: شمائل الرسول، ص۹۱.</ref> و [[علی]] {{ع}} در توصیف این شأن پیامبر چنین فرموده است: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}... أَكْرَمُهُمْ‏ عَشِيرَةً}}<ref>«رسول خدا {{صل}} گرامی‌ترین شخص خاندانش بود». الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۱۵۵؛ مکارم الاخلاق، ص۱۸؛ الوفاء بأحوال المصطفی، ج۲، ص۴۷۱.</ref>.
[[سیره پیامبران]] در [[رفتار]] با [[انسان]] [[سیره]] موسوی است. آنان [[کریم]] بودند و در [[روابط اجتماعی]] و تعامل [[انسانی]] بر مبنای [[کرامت]] رفتار می‌کردند. انسان تا کریم نباشد نمی‌تواند [[تکریم]] کند و [[رسول خدا]] {{صل}} باکرامت‌ترین [[انسان‌ها]] بود، چنان که [[سیره‌نویسان]] در وصف آن حضرت نوشته‌اند: {{متن حدیث|كَانَ أكْرَمَ النَّاسِ}}<ref>«[پیامبر] باکرامت‌ترین مردمان بود». سیرة ابن‌کثیر، ج۲، ص۶۱۴؛ و نیز ر. ک: شمائل الرسول، ص۹۱.</ref> و [[علی]] {{ع}} در توصیف این شأن پیامبر چنین فرموده است: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}... أَكْرَمُهُمْ‏ عَشِيرَةً}}<ref>«رسول خدا {{صل}} گرامی‌ترین شخص خاندانش بود». الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۱۵۵؛ مکارم الاخلاق، ص۱۸؛ الوفاء بأحوال المصطفی، ج۲، ص۴۷۱.</ref>.


پیام‌آور [[کرامت انسانی]]، خود گرامی‌ترین [[خلق]] [[خدا]] بود که [[خدای سبحان]] در [[قرآن]] به وجود آن حضرت [[سوگند]] یاد کرده و فرموده است: {{متن قرآن|لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ}}<ref>«(امّا) به جان تو سوگند که آنان در سرمستی خویش سرگشته بودند» سوره حجر، آیه ۷۲.</ref>. "قاضی عیاض پس از ذکر این [[آیه شریفه]] و بیان اینکه [[خداوند]] در اینجا نهایت [[تعظیم]] و تکریم را نسبت به آن وجود [[عزیز]] عنوان فرموده، از قول [[ابن عباس]] چنین نقل کرده است: {{متن حدیث|مَا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى وَمَا ذَرَأَ، وَمَا بَرَأَ نَفْسًا أَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنْ مُحَمَّدٍ {{صل}} وَمَا سَمِعْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَقْسَمَ بِحَيَاةِ أَحَدٍ غَيْرِهِ}}<ref>«خدای متعال وجودی را گرامی‌تر از محمد {{صل}} نیافرید و لباس هستی نپوشانید، و من نشنیده‌ام که خداوند جز به وجود [گرامی] او به کس دیگری سوگند یاد کرده باشد». دلائل النبوة أبی نعیم الاصبهانی، ج۱، ص۶۳؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۴۱.</ref>. شبیه به همین سخن از ابو الجوزاء<ref>او اوس بن عبدالله ربعی بصری است که از ابن عباس، عایشه، عبدالله بن عمر، ابوهریرة و صفوان بن عسال روایت کرده است و عده‌ای از جمله قتاده، عمرو بن مالک، بدیل بن میسرة و ابو اشهب از او روایت کرده‌اند و چنان که حاکم گفته از راویان ثقه است. وی در سال ۸۳ هجری از دنیا رفته است. ر. ک: الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۲۳-۲۲۴؛ حلیة الاولیاء، ج۳، ص۷۸-۸۲؛ صلاح الدین خلیل بن ایبک الصفدی، الوافی بالوفیات، دار النشر فرانز شتاینر بقیسبادن، ۱۴۰۱ ق. ج۹، ص۴۴۶؛ شهاب الدین احمد بن علی ابن حجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۴ ق. ج۱، ص۳۳۵-۳۳۶.</ref> نیز نقل شده است<ref>{{متن حدیث|مَا أَقْسَمَ اللَّهُ تَعَالَى بِحَيَاةِ أَحَدٍ غَيْرَ مُحَمَّدٍ {{صل}} وَ مَا سَمِعْتُ اللهَ تَعَالی أَقْسَمَ بِحَیَاةِ أَحَدٍ غَیْرِهِ}}. الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۴۱.</ref>.
پیام‌آور [[کرامت انسانی]]، خود گرامی‌ترین [[خلق]] [[خدا]] بود که [[خدای سبحان]] در [[قرآن]] به وجود آن حضرت [[سوگند]] یاد کرده و فرموده است: {{متن قرآن|لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ}}<ref>«(امّا) به جان تو سوگند که آنان در سرمستی خویش سرگشته بودند» سوره حجر، آیه ۷۲.</ref>. "قاضی عیاض پس از ذکر این [[آیه شریفه]] و بیان اینکه [[خداوند]] در اینجا نهایت [[تعظیم]] و تکریم را نسبت به آن وجود [[عزیز]] عنوان فرموده، از قول [[ابن عباس]] چنین نقل کرده است: {{متن حدیث|مَا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى وَمَا ذَرَأَ، وَمَا بَرَأَ نَفْسًا أَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنْ مُحَمَّدٍ {{صل}} وَمَا سَمِعْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَقْسَمَ بِحَيَاةِ أَحَدٍ غَيْرِهِ}}<ref>«خدای متعال وجودی را گرامی‌تر از محمد {{صل}} نیافرید و لباس هستی نپوشانید، و من نشنیده‌ام که خداوند جز به وجود [گرامی] او به کس دیگری سوگند یاد کرده باشد». دلائل النبوة أبی نعیم الاصبهانی، ج۱، ص۶۳؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۴۱.</ref>. شبیه به همین سخن از ابو الجوزاء<ref>او اوس بن عبدالله ربعی بصری است که از ابن عباس، عایشه، عبدالله بن عمر، ابوهریرة و صفوان بن عسال روایت کرده است و عده‌ای از جمله قتاده، عمرو بن مالک، بدیل بن میسرة و ابو اشهب از او روایت کرده‌اند و چنان که حاکم گفته از راویان ثقه است. وی در سال ۸۳ هجری از دنیا رفته است. ر. ک: الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۲۳-۲۲۴؛ حلیة الاولیاء، ج۳، ص۷۸-۸۲؛ صلاح الدین خلیل بن ایبک الصفدی، الوافی بالوفیات، دار النشر فرانز شتاینر بقیسبادن، ۱۴۰۱ ق. ج۹، ص۴۴۶؛ شهاب الدین احمد بن علی ابن حجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۴ ق. ج۱، ص۳۳۵-۳۳۶.</ref> نیز نقل شده است<ref>{{متن حدیث|مَا أَقْسَمَ اللَّهُ تَعَالَى بِحَيَاةِ أَحَدٍ غَيْرَ مُحَمَّدٍ {{صل}} وَ مَا سَمِعْتُ اللهَ تَعَالی أَقْسَمَ بِحَیَاةِ أَحَدٍ غَیْرِهِ}}. الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۴۱.</ref>.
۲۱۷٬۶۰۳

ویرایش