امام حسین در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
[[آیه]] {{متن قرآن|وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref> در پی بیان اهمیت [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر]] {{صل}} است و جزای آن را [[همنشینی]] با کسانی میداند که [[خدا]] به آنان [[نعمت]] بخشیده است؛ اعم از [[پیامبران]]، [[صدّیقان]]، [[شهدا]] و [[نیکوکاران]]. در برخی [[تفاسیر]] [[شیعه]]، [[امام حسین]] {{ع}} جزو شهدای اشاره شده در [[آیه]] است و کسانی که فرمانبر [[خدا]] و [[پیامبر]] {{صل}} باشند، در [[آخرت]] با او همنشین خواهند شد<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۱۴۲؛ مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۱؛ شواهدالتنزیل، ج۱، ص۱۹۷ - ۱۹۹.</ref>. | [[آیه]] {{متن قرآن|وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref> در پی بیان اهمیت [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر]] {{صل}} است و جزای آن را [[همنشینی]] با کسانی میداند که [[خدا]] به آنان [[نعمت]] بخشیده است؛ اعم از [[پیامبران]]، [[صدّیقان]]، [[شهدا]] و [[نیکوکاران]]. در برخی [[تفاسیر]] [[شیعه]]، [[امام حسین]] {{ع}} جزو شهدای اشاره شده در [[آیه]] است و کسانی که فرمانبر [[خدا]] و [[پیامبر]] {{صل}} باشند، در [[آخرت]] با او همنشین خواهند شد<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۱۴۲؛ مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۱؛ شواهدالتنزیل، ج۱، ص۱۹۷ - ۱۹۹.</ref>. | ||
[[آیه]] {{متن قرآن|وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ...}}<ref>«و بر آن پشتهها کسانی هستند که هر گروه (از آنان) را از چهرهشان باز میشناسند» سوره اعراف، آیه ۴۶.</ref> در | [[آیه]] {{متن قرآن|وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ...}}<ref>«و بر آن پشتهها کسانی هستند که هر گروه (از آنان) را از چهرهشان باز میشناسند» سوره اعراف، آیه ۴۶.</ref> در وصف [[بهشت]] به مردانی اشاره میکند که بر بلندی نشسته و همگان را بر اساس چهره میشناسند و براساس [[روایات تفسیری]]، این مردان [[ائمه اهل بیت]] {{عم}} و از جمله [[امام حسین]] {{ع}} هستند که [[دوستان]] و [[کینهتوزان]] خود را به چهره میشناسند؛ [[محبّان]] آنها وارد [[بهشت]] شده و [[کینهتوزان]] راهی [[جهنم]] میگردند<ref>تفسیر عیاشی، ج۲، ص۱۸؛ تفسیر قمی، ج۱، ص۲۳۱؛ التبیان، ج۴، ص۴۱۱ - ۴۱۲.</ref>. | ||
[[خدا]] در [[آیه]] {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ...}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین میگرداند - چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بیگمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار میدارد» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> به [[مؤمنان]] [[نیکوکار]] [[وعده]] میدهد که [[زمین]] را به آنان میسپارد و این کار را پیش از این نیز انجام داده است و به استناد [[روایات تفسیری]]، [[خدا]] به [[حسین بن علی]] {{ع}} و [[شیعیان علی]] {{ع}} [[وعده]] داده که [[دین]] مقبول ایشان را در [[زمین]] [[حاکم]] گرداند و [[زمین]] را به امامی از [[نسل]] او میسپارد. در این [[آیه]] [[خدا]] به [[مؤمنان]] و [[نیکوکاران]] [[وعده]] میدهد که [[قدرت]] را به آنان بازخواهد گرداند<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۱۰۸؛ مجمع البیان، ج۷، ص۲۳۹ - ۲۴۰؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۵۳۷.</ref>. | [[خدا]] در [[آیه]] {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ...}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین میگرداند - چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بیگمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار میدارد» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> به [[مؤمنان]] [[نیکوکار]] [[وعده]] میدهد که [[زمین]] را به آنان میسپارد و این کار را پیش از این نیز انجام داده است و به استناد [[روایات تفسیری]]، [[خدا]] به [[حسین بن علی]] {{ع}} و [[شیعیان علی]] {{ع}} [[وعده]] داده که [[دین]] مقبول ایشان را در [[زمین]] [[حاکم]] گرداند و [[زمین]] را به امامی از [[نسل]] او میسپارد. در این [[آیه]] [[خدا]] به [[مؤمنان]] و [[نیکوکاران]] [[وعده]] میدهد که [[قدرت]] را به آنان بازخواهد گرداند<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۱۰۸؛ مجمع البیان، ج۷، ص۲۳۹ - ۲۴۰؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۵۳۷.</ref>. |