سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[سوره]] متضمن مقدار قابل ملاحظه‌ای از [[معارف الهی]] است، از آن جمله وصف ابلیس و لشکرش، وصف [[قیامت]] و [[میزان]]، [[اعراف]] و [[عالم ذر]] و [[میثاق]]، و وصف مردم با [[ایمانی]] که همیشه به یاد خدایند. و نیز از آن جمله ذکر [[عرش]] و تجلی [[پروردگار]] و اسمای حسنای او و بیان این [[حقیقت]] که برای [[قرآن]] تاویلی است. و نیز متضمن کلیاتی است از [[واجبات]] و [[محرمات]] مانند: {{متن قرآن|قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ}}<ref>«بگو: پروردگارم به دادگری فرمان داده است» سوره اعراف، آیه ۲۹.</ref> و [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ}}<ref>«جز این نیست که پروردگارم زشتکاری‌های آشکار و پنهان و گناه و افزونجویی ناروا را حرام کرده است» سوره اعراف، آیه ۳۳.</ref> و آیه {{متن قرآن|قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ}}<ref>«بگو: چه کسی زیوری را که خداوند برای بندگانش پدید آورده و (نیز) روزی‌های پاکیزه را، حرام کرده است؟» سوره اعراف، آیه ۳۲.</ref>.