بحث:قوم یهود: تفاوت میان نسخه‌ها

بحث:قوم یهود (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۰

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 *"صهیون" تپه‌ای بوده است در [[اورشلیم]]. گویند [[داوود]] {{ع}} قلعه‌ای را که بر این تپه ساخته بودند، [[فتح]] کرد و کاخی بر آن ساخت. پس از ویرانی [[اورشلیم]] به سال ۷۰ م. و انقراض [[دولت]] [[یهود]]، [[یهودیان]] همواره در آرزوی [[فتح]] دوباره [[اورشلیم]] بودند و بدین روی نام صهیون را [[شعار]] خویش ساختند و از آن پس در کشورهای گوناگون [[زندگی]] کردند. نفوذ [[یهودیان]] به کشورهای اروپای غربی و [[رفتار]] نژادپرستانه آنان، نفرت و [[کینه]] [[مردم]] و برخی [[دولت‌ها]] را علیه آنان برانگیخت. در سال ۱۸۹۷ نخستین [[کنگره]] جهانی [[صهیونیست]] در [[شهر]] بال سوئیس برگزار شد. در این [[کنگره]] مقرر گشت که در کشورهایی که شمار [[یهودیان]] در آنها بسیار است، سازمان‌های [[صهیونیستی]] تشکیل شود. در سال ۱۹۰۵ بیش‌تر [[نمایندگان]] [[صهیونیسم]] [[ضرورت]] تشکیل [[دولت]] [[یهود]] را در سرزمین [[فلسطین]] تصویب کردند و به سال ۱۹۱۷ در جنگ بریتانیا و [[عثمانی]]، [[صهیونیست‌ها]] زمینه صدور اعلامیه بالفورد را فراهم ساختند. این اعلامیه تأسیس یک [[کشور]] را در سرزمین [[فلسطین]] برای [[یهودیان]] پذیرفت. با [[شکست]] [[دولت]] [[عثمانی]] در سال ۱۹۲۳ [[فلسطین]] تحت قیومیت [[انگلستان]] درآمد. جنگ‌ جهانی دوم و [[کشتار]] [[یهود]] به دست هیتلر راه [[تأسیس دولت]] مستقل [[یهودی]] را هموار ساخت. سرانجام سازمان [[ملل]] در سال ۱۹۴۸ به تجزیه [[خاک]] [[فلسطین]] [[رأی]] داد و این سرزمین را به دو بخش [[اسلامی]] غربی به نام [[اردن]] [[هاشمی]] و [[یهودی]] به نام [[اسرائیل]] تقسیم کرد<ref>خلاصة الادیان‌، ۱۴۶ و ۱۴۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 262-263.</ref>.
 ==دیدگاه [[قرآن]] درباره [[یهود]]==
-*[[قرآن]] بارها از [[حضرت ابراهیم]] یاد کرده و این ادعای [[یهودیان]] را که او را [[یهودی]] می‌دانند نادرست شمرده و فرموده است: "[[ابراهیم]] نه [[یهودی]] بود و نه نصرانی، بلکه موحدی [[خالص]] و [[مسلمان]] بود و از [[مشرکان]] نبود"<ref>{{متن قرآن|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۶۸.</ref>. [[آیات قرآن]] درباره [[حضرت موسی]] {{ع}} بیش از دیگر [[پیامبران]] سخن گفته و مراحل گوناگون [[زندگی]] او را [[وصف]] کرده‌اند؛ دوران [[کودکی]] [[موسی]] {{ع}}، افکندن او به [[نیل]]، پرورش یافتن در خانه [[فرعون]]، سخن گفتن [[خداوند]] با او، سرگردانی [[یهود]] به [[دلیل]] [[نافرمانی]] از او، ورود به ارض [[موعود]] و [[مأموریت]] یافتنش برای [[دعوت]] [[فرعون]]<ref>سوره طه، آیه ۴۰- ۹؛ سوره قصص، آیه ۱۴- ۷؛ ۲۶- ۲۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۳۶- ۱۰۳.</ref>.
+*[[قرآن]] بارها از [[حضرت ابراهیم]] یاد کرده و این ادعای [[یهودیان]] را که او را [[یهودی]] می‌دانند نادرست شمرده و فرموده است: "[[ابراهیم]] نه [[یهودی]] بود و نه نصرانی، بلکه موحدی [[خالص]] و [[مسلمان]] بود و از [[مشرکان]] نبود"<ref>{{متن قرآن|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۶۸.</ref>. [[آیات قرآن]] درباره [[حضرت موسی]] {{ع}} بیش از دیگر [[پیامبران]] سخن گفته و مراحل گوناگون [[زندگی]] او را وصف کرده‌اند؛ دوران [[کودکی]] [[موسی]] {{ع}}، افکندن او به [[نیل]]، پرورش یافتن در خانه [[فرعون]]، سخن گفتن [[خداوند]] با او، سرگردانی [[یهود]] به [[دلیل]] [[نافرمانی]] از او، ورود به ارض [[موعود]] و [[مأموریت]] یافتنش برای [[دعوت]] [[فرعون]]<ref>سوره طه، آیه ۴۰- ۹؛ سوره قصص، آیه ۱۴- ۷؛ ۲۶- ۲۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۳۶- ۱۰۳.</ref>.
 *بخشی دیگر از [[آیات قرآنی]]، از [[نعمت‌های خداوند]] به [[یهود]] یاد کرده است؛ همانند بهره‌مندی از [[پیامبران]] فراوان، [[نجات]] یافتن از دست [[ستم]] [[فرعون]]، جوشش [[دوازده]] چشمه [[آب]]، [[مبعوث]] گشتن [[دوازده نقیب]]، پذیرفته شدن [[توبه]] آنان و شکافته شدن [[رود نیل]] و [[غرق]] شدن [[فرعون]]<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ }}؛ سوره بقره، آیه ۴۹، {{متن قرآن|ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ }}، آیه ۵۶ و {{متن قرآن| وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ}}، آیه ۶۰؛ {{متن قرآن| وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۱۶۰؛ {{متن قرآن|يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاء فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن ذَلِكَ فَقَالُواْ أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ثُمَّ اتَّخَذُواْ الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَلِكَ وَآتَيْنَا مُوسَى سُلْطَانًا مُّبِينًا }}؛سوره نساء، آیه ۱۵۳.</ref>. همچنین صفت‌های [[زشت]] [[بنی‌اسرائیل]] را [[نکوهش]] می‌کند؛ همانند [[پیمان‌شکنی]]، [[اسراف]]، رباخواری، [[طمع]] به دارایی‌های دیگران، [[حرص]] به [[زندگی]]، رشوه‌خواری، [[ستمکاری]]، بت‌پرستی و [[تکذیب]] [[پیامبران]]<ref>{{متن قرآن| فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الأَنبِيَاء بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً }}؛ سوره نساء، آیه ۱۵۵ و {{متن قرآن| وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا }}؛ آیه ۱۶۱؛ {{متن قرآن|فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىَ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمُ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ}}؛ سوره مائده، آیه ۱۳، {{متن قرآن|مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ }}؛ آیه ۳۲؛ {{متن قرآن| وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ}}؛ سوره بقره، آیه ۵۷ و {{متن قرآن|وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ}}؛ آیه۹۶.</ref>. [[قرآن کریم]]، دروغگویی‌ها و ادعاهای ناروای [[یهودیان]] را [[نقل]] می‌کند و می‌نکوهد.
 *[[یهودیان]] به ناروا مدعی بودند که [[هدایت]] تنها از آن آنان است<ref>{{متن قرآن|وَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ }}؛ سوره بقره، آیه ۱۳۵.</ref> و آنان در [[دوزخ]] نمی‌مانند<ref>{{متن قرآن| الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۸۳.</ref> و دست [[خدا]] بسته است<ref>{{متن قرآن| وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاء وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ}}؛ سوره مائده، آیه ۱۶۴.</ref> و تنها کتاب خویش را می‌پذیرند و به همان عمل می‌کنند. به بخشی از [[تورات]] که به سود خود می‌پندارندش [[ایمان]] دارند و بخش دیگر را وامی‌نهند<ref>{{متن قرآن| وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ }}؛ سوره بقره، آیه ۵۸.</ref>. کتاب خدای را [[تحریف]] کرده‌اند<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ  فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ}}؛ سوره بقره، آیه ۵۸ و ۵۹.</ref>. [[تورات]] را [[پنهان]] ساخته و [[تورات]] دیگری برنوشته‌اند<ref>{{متن قرآن| فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلاً فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا يَكْسِبُونَ }}؛ سوره بقره، آیه ۷۹.</ref> و در آن به [[اختلاف]] افتاده‌اند<ref>{{متن قرآن| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ}}؛ سوره هود، آیه ۱۱۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 263.</ref>.