بحث:انجیل: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'صعود' به 'صعود') |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
*[[قرآن]] [[دوازده]] بار کلمه "انجیل" را به کار برده و به برخی ویژگیهای این [[کتاب آسمانی]] اشارت برده است؛ از آن جمله اینکه انجیل [[حضرت عیسی]]{{ع}} احکامی را در خود داشته است<ref>{{متن قرآن| لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُواْ اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ }}؛ سوره مائده، آیه ۷۲.</ref>. [[احکام شرعی]] انجیل، آسانتر از [[احکام شریعت]] [[حضرت موسی]]{{ع}} بوده است<ref>{{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُون أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 138.</ref>. | *[[قرآن]] [[دوازده]] بار کلمه "انجیل" را به کار برده و به برخی ویژگیهای این [[کتاب آسمانی]] اشارت برده است؛ از آن جمله اینکه انجیل [[حضرت عیسی]]{{ع}} احکامی را در خود داشته است<ref>{{متن قرآن| لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُواْ اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ }}؛ سوره مائده، آیه ۷۲.</ref>. [[احکام شرعی]] انجیل، آسانتر از [[احکام شریعت]] [[حضرت موسی]]{{ع}} بوده است<ref>{{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُون أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 138.</ref>. | ||
*[[قرآن کریم]]، از انجیل به [[نیکی]] و بزرگی یاد کرده و آن را سراسر [[نور]]، [[هدایت]] و موعظت دانسته که [[تورات]] را نیز [[تصدیق]] میکند<ref>{{متن قرآن|وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ}}؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و {{متن قرآن|إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ}}؛ آیه ۱۱۰.</ref>. نیز فرموده است که اگر [[اهل کتاب]] به [[تورات]] و انجیل عمل میکردند، [[خداوند]] از [[زمین]] و [[آسمان]] بدانان روزی میدهد؛ اما تنها شماری اندک به آن پایبندند<ref>{{متن قرآن|وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لأَكَلُواْ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاء مَا يَعْمَلُونَ}}؛ سوره مائده، آیه ۶۶.</ref>. رهبانیتی که [[راهبان]] [[نصارا]] خویش را بدان ملزم کردهاند، در انجیل [[حضرت عیسی]]{{ع}} روا نیست<ref>{{متن قرآن| ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلاَّ ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ}}؛ | *[[قرآن کریم]]، از انجیل به [[نیکی]] و بزرگی یاد کرده و آن را سراسر [[نور]]، [[هدایت]] و موعظت دانسته که [[تورات]] را نیز [[تصدیق]] میکند<ref>{{متن قرآن|وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ}}؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و {{متن قرآن|إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ}}؛ آیه ۱۱۰.</ref>. نیز فرموده است که اگر [[اهل کتاب]] به [[تورات]] و انجیل عمل میکردند، [[خداوند]] از [[زمین]] و [[آسمان]] بدانان روزی میدهد؛ اما تنها شماری اندک به آن پایبندند<ref>{{متن قرآن|وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لأَكَلُواْ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاء مَا يَعْمَلُونَ}}؛ سوره مائده، آیه ۶۶.</ref>. رهبانیتی که [[راهبان]] [[نصارا]] خویش را بدان ملزم کردهاند، در انجیل [[حضرت عیسی]]{{ع}} روا نیست<ref>{{متن قرآن| ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلاَّ ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ}}؛ | ||
سوره حدید، آیه ۲۷.</ref>. بنابر [[آیات قرآنی]]، در انجیل از [[پیامبر]] [[مسلمانان]] [[حضرت محمد]]{{صل}} یاد شده و از نشانههای او و نامش، [[احمد]]، سخن رفته است<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ}}؛ سوره صف، آیه ۶.</ref>. نیز گفته است که او [[پیامبر]] امی است<ref>{{متن قرآن|وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۶.</ref>. | سوره حدید، آیه ۲۷.</ref>. بنابر [[آیات قرآنی]]، در انجیل از [[پیامبر]] [[مسلمانان]] [[حضرت محمد]]{{صل}} یاد شده و از نشانههای او و نامش، [[احمد]]، سخن رفته است<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ}}؛ سوره صف، آیه ۶.</ref>. نیز گفته است که او [[پیامبر]] امی است<ref>{{متن قرآن|وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۶.</ref>. وصف [[پیروان]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} نیز در آن آمده است<ref>{{متن قرآن|مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا}}؛ سوره فتح، آیه ۲۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 138.</ref>. | ||
==[[کتاب مقدس]]== | ==[[کتاب مقدس]]== | ||
*انجیلی که امروزه در دسترس است، در [[حقیقت]] چهار کتاب است و میان مجموعه کتاب مقدس جای گرفته است. [[کتاب مقدس]]، مجموعه [[عهد]] عتیق ([[تورات]]) و [[عهد جدید]] است. [[عهد عتیق]] را [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] معتبر و [[مقدس]] میشمارند؛ اما [[یهودیان]] [[اعتقادی]] به [[عهد جدید]] ندارند. در [[عهد جدید]] [[احکام شرعی]] یافته نمیشود و [[مسیحیان]] ناچارند در این باره به [[عهد عتیق]] [[رجوع]] کنند<ref>آشنایی با تاریخ ادیان، ۱۵۵.</ref>. [[عهد جدید]]، شامل ۲۷ کتاب است که شورای کارتاژ در سال ۳۹۷ م. به آنها رسمیت بخشیدهاند<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ۵.</ref>. [[مسیحیان]] معتقدند که [[چهل]] نویسنده در مدتی بیش از ۱۵۰۰ سال مجموعه [[کتاب مقدس]] را نگاشتهاند<ref>همان، ۳۷.</ref>. همچنین معتقدند که [[خداوند]] به انسانهایی [[الهام]] کرده و آنان از این گذر، [[کتاب مقدس]] را نگاشتهاند. بدینسان [[مسیحیان]] [[کتاب مقدس]] را کتابی آسمانی میپندارند هر چند نویسندگان آن، زمینیاند<ref>آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 138.</ref>. | *انجیلی که امروزه در دسترس است، در [[حقیقت]] چهار کتاب است و میان مجموعه کتاب مقدس جای گرفته است. [[کتاب مقدس]]، مجموعه [[عهد]] عتیق ([[تورات]]) و [[عهد جدید]] است. [[عهد عتیق]] را [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] معتبر و [[مقدس]] میشمارند؛ اما [[یهودیان]] [[اعتقادی]] به [[عهد جدید]] ندارند. در [[عهد جدید]] [[احکام شرعی]] یافته نمیشود و [[مسیحیان]] ناچارند در این باره به [[عهد عتیق]] [[رجوع]] کنند<ref>آشنایی با تاریخ ادیان، ۱۵۵.</ref>. [[عهد جدید]]، شامل ۲۷ کتاب است که شورای کارتاژ در سال ۳۹۷ م. به آنها رسمیت بخشیدهاند<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ۵.</ref>. [[مسیحیان]] معتقدند که [[چهل]] نویسنده در مدتی بیش از ۱۵۰۰ سال مجموعه [[کتاب مقدس]] را نگاشتهاند<ref>همان، ۳۷.</ref>. همچنین معتقدند که [[خداوند]] به انسانهایی [[الهام]] کرده و آنان از این گذر، [[کتاب مقدس]] را نگاشتهاند. بدینسان [[مسیحیان]] [[کتاب مقدس]] را کتابی آسمانی میپندارند هر چند نویسندگان آن، زمینیاند<ref>آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 138.</ref>. |