سیره نظامی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این راستا، ابتدا به آزادسازی [[حجاز]] می‌پردازد: "اول [[سرزمین]] حجاز را فتح می‌کند و [[زندانیان]] از ابنای [[بنی هاشم]] از [[زندان]] [[آزاد]] می‌شوند، [[پرچم‌های سیاه]] ([[گمراهی]]) از [[کوفه]] به زیر کشیده می‌شوند، ([[صاحب رایت]]) برای [[بیعت]] به سوی [[مهدی]] {{ع}} برانگیخته می‌شود، و حضرت مهدی {{ع}} لشکریانش را به سوی شهرها و کشورها می‌فرستد"<ref>{{متن حدیث|فَیفتَحُ اللهُ أرضَ الْحِجازِ، وَیخْرُجُ مَنْ کانَ فی السِجّنِ مِنْ بَنی هاشِمٍ، وَتَنزَّلَ الراّیاتِ السوُّدِ الکُوفَهِ، فَیبعُثُ بِالبَیعَهِ الِیَ الْمهدی، فَیبعُثُ المهدِی جُنُودَهُ الِیَ الْبُلدانِ}}؛ الملاحم و الفتن فی ظهور الغائب المنتظر {{ع}}، ص۶۴.</ref>. پس از آزاد‌سازی [[مکه]] و [[مدینه]]، دامنه [[فتوحات]] حضرت به سوی [[عراق]] و دیگر شهرها گسترش می‌یابد. [[یعقوب بن سراج]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند که فرمود: "[[صاحب الامر]] {{ع}} به سوی عراق روی می‌آورد و سپاهی را به مدینه می‌گمارد تا [[امنیت]] را برای اهالی مدینه برقرار کند و آنانی را که از مدینه [[مهاجرت]] کرده‌اند به خانه‌هایشان باز گردند"<ref>{{متن حدیث|يُقْبِلُ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ نَحْوَ الْعِرَاقِ وَ يَبْعَثُ جَيْشاً إِلَى الْمَدِينَةِ فَيَأْمَنُ أَهْلُهَا وَ يَرْجِعُونَ إِلَيْهَا}}؛ الکافی، ج۸، ص۲۲۵؛ الغیبه، نعمانی، ص۲۷۹.</ref>.

بیشتر جنگ‌های حضرت در [[عراق]] و [[شامات]]، با [[لشکریان]] [[سفیانی]] است. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که سفیانی متوجّه می‌شود که [[حضرت قائم]] {{ع}} از سمت کوفه به سوی او می‌آید... ، فردای آن [[روز]] به [[جنگ]] با حضرت می‌پردازد که تمام روز طول روز می‌کشد. [[خداوند]] حضرت قائم {{ع}} و یارانش را [[قدرت]] داده و [[یاری]] می‌نماید، تا آن‌که تمامی [[دشمنان]] را می‌کشند و نابود می‌سازند؛ تا آنجا که اگر یکی از آنان پشت سنگ یا درختی پنهان شود، سنگ و درخت به زبان آمده و به [[سپاه امام]] می‌گویند: «ای [[مؤمن]]! کافری پشت من پنهان شده، او را بکش! و او هم آن [[کافر]] را می‌کشد، تا جایی که درندگان و پرندگان از گوشت آنان [[سیر]] می‌شوند"<ref>{{متن حدیث|إِذَا بَلَغَ السُّفْيَانِيَ أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَيْهِ مِنْ نَاحِيَةِ الْكُوفَةِ يَتَجَرَّدُ بِخَيْلِهِ حَتَّى يَلْقَى الْقَائِمَ... ثُمَّ يُصْبِحُونَ لِلْقَائِمِ {{ع}} بِالْحَرْبِ فَيَقْتَتِلُونَ يَوْمَهُمْ ذَلِكَ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَمْنَحُ الْقَائِمَ وَ أَصْحَابَهُ أَكْتَافَهُمْ فَيَقْتُلُونَهُمْ حَتَّى يُفْنُوهُمْ حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ يَخْتَفِي فِي الشَّجَرَةِ وَ الْحَجَرَةِ فَتَقُولُ الشَّجَرَةُ وَ الْحَجَرَةُ يَا مُؤْمِنُ هَذَا رَجُلٌ كَافِرٌ فَاقْتُلْهُ فَيَقْتُلُهُ قَالَ فَتَشْبَعُ السِّبَاعُ وَ الطُّيُورُ مِنْ لُحُومِهِمْ فَيُقِيمُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} مَا شَاءَ}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۸۸؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۶.</ref>.

همچنین [[امام مهدی]] {{ع}} در [[سخنرانی]] آغازین خود که در [[مسجد الحرام]] انجام می‌گیرد، همگان را به پذیرش [[دعوت]] خود فرامی‌خواند و می‌فرماید: "ما امروز از [[خداوند]] [[یاری]] می‌جوییم و از هر [[مسلمانی]] [[حمایت]] می‌طلبیم"<ref>{{متن حدیث|إِلَّا أَنَّا نَسْتَنْصِرُ اللَّهَ الْيَوْمَ وَ كُلَّ مُسْلِمٍ}}؛ تفسیر عیاشی، ج۱، ص۶۵.</ref>.

این دعوت امام مهدی {{ع}} برای [[پذیرش اسلام]] و [[همراهی]] با ایشان به گونه‌ای فراگیر است که حتی [[سفیانی]] را نیز در بر می‌گیرد. در این باره [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "امام مهدی {{ع}} به اصحابش می‌فرماید: به سوی این [[یاغی]] (سفیانی) حرکت کنید. پس او را به [[کتاب خدا]] و [[سنت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} دعوت می‌کند"<ref>{{متن حدیث|ثُمَّ يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ سِيرُوا إِلَى هَذِهِ الطَّاغِيَةِ فَيَدْعُو إِلَى كِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ {{صل}}}}؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۶۰.</ref>؛ در سخن دیگر آن حضرت می‌فرماید: "هنگامی که به سفیانی خبر می‌رسد که قائم {{ع}} از [[کوفه]] به سویش حرکت نموده است، سپاهیانش را آماده و به سوی آن حضرت حرکت می‌کند و به ایشان می‌رسد، می‌گوید پسر عمویم را نزد من آورید. [[سفیانی]] نزد [[امام]] {{ع}} حاضر می‌شود و [[امام مهدی]] {{ع}} با او به گفت وگو می‌پردازد و در نتیجه سفیانی با آن حضرت [[بیعت]] می‌کند"<ref>{{متن حدیث|إِذَا بَلَغَ السُّفْيَانِيَّ أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَيْهِ مِنْ نَاحِيَةِ الْكُوفَةِ يَتَجَرَّدُ بِخَيْلِهِ حَتَّى يَلْقَى الْقَائِمَ فَيَخْرُجُ فَيَقُولُ أَخْرِجُوا إِلَيَّ ابْنَ عَمِّي فَيَخْرُجُ عَلَيْهِ السُّفْيَانِيُّ فَيُكَلِّمُهُ الْقَائِمُ {{ع}} فَيَجِي‌ءُ السُّفْيَانِيُّ فَيُبَايِعُهُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۸۸.</ref>.