پرش به محتوا

صفا و مروه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۵۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲
خط ۴۶: خط ۴۶:


برخی از دانشمندان می‌گویند: «[[صفا و مروه]]... در ضلع شرقی [[مسجد الحرام]] در سمتی که [[حجر الاسود]] و [[مقام حضرت ابراهیم]] قرار دارد می‌باشد... فاصله بین صفا و مروه به صورت سالن [[عظیم]] سرپوشیده در آمده که [[حجاج]] زیر سقف آن به سعی می‌پردازند. ارتفاع [[کوه صفا]] پانزده متر و [[مروه]] هشت متر است»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۳۸.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۱.</ref>
برخی از دانشمندان می‌گویند: «[[صفا و مروه]]... در ضلع شرقی [[مسجد الحرام]] در سمتی که [[حجر الاسود]] و [[مقام حضرت ابراهیم]] قرار دارد می‌باشد... فاصله بین صفا و مروه به صورت سالن [[عظیم]] سرپوشیده در آمده که [[حجاج]] زیر سقف آن به سعی می‌پردازند. ارتفاع [[کوه صفا]] پانزده متر و [[مروه]] هشت متر است»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۳۸.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۱.</ref>
==[[مروه]]==
{{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ...}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است.».. سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>.
در این [[آیه]] دو مکان «[[صفا]]» و «[[مرو]]» نامبرده شده‌اند که [[شناخت]] مروه قصد ما در این گفتار است.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۱۲۵.</ref>
===[[شأن نزول آیه]]===
«[[مشرکان]] [[عرب]] [[مراسم حج]] را که اصلاً از [[ابراهیم]] یاد گرفته بودند با [[شرک]] و اوهام آمیختند و از جمله در سعی بین [[صفا و مروه]] دو [[بت]] ([[اساف]] و [[نائله]]) را بر هر یک از دو [[کوه]] صفا و مروه [[نصب]] کرده و هنگام سعی از این دو کوه بالا رفته و دست خود را با مسح آن دو بت متبرک می‌کردند<ref>خلاصه تفاسیر، ص۶۸.</ref>. [[مسلمانان]] به خاطر این موضوع از سعی میان صفا و مروه [[کراهت]] داشتند و [[فکر]] می‌کردند در این شرائط سعی صفا و مروه کار صحیحی نیست. آیه فوق نازل شد و به آنها اعلام داشت که صفا و مروه از [[شعائر]] [[خداوند]] است اگر [[مردم]] [[نادان]] آنها را [[آلوده]] کرده‌اند دلیل بر این نیست که مسلمانان [[فریضه]] سعی را ترک کنند<ref>تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۳۶۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۱۲۵.</ref>
===نشانی مروه===
صفا و مروه نام دو کوه است در [[مکه]] که مسافت آن دو را (۷۶۰) ذراع ذکر کرده‌اند (در حدود ۳۸۰ متر)..... مروه به معنی سنگی سخت است<ref>تفسیر المیزان، ج۱، ص۵۴۳.</ref>. در [[تفسیر نمونه]] می‌خوانیم: صفا و مروه نام دو کوه کوچک در مکه است که امروز بر اثر توسعه [[مسجدالحرام]] در ضلع شرقی [[مسجد]] در سمتی که [[حجر الاسود]] و [[مقام حضرت ابراهیم]] قرار دارد می‌باشد. این دو کوه کوچک به فاصله تقریباً ۴۲۰ متر در برابر یکدیگر قرار دارد و اکنون این فاصله به صورت سالن [[عظیم]] سرپوشیده‌ای در آمده که [[حجاج]] در زیر سقف آن به سعی می‌پردازند، ارتفاع [[کوه صفا]] پانزده متر و مروه هشت متر است محمد [[الیاس عبدالغنی]] مروه را تپه کوچکی در جهت شمال شرقی و در ۳۰۰ متری و در برابر رکن شامی [[کعبه]]، نشانی داده است<ref>تاریخ مکه المکرمه قدیماً و حدیثاً، ص۸۲.</ref>. [[کوه]] [[مروه]] دامنه و دنباله کوه «[[قینقاع]]» (=[[قعیقعان]]) است.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۱۲۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۳۶۴

ویرایش