اشراط الساعة در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
اشراط جمع "شَرَط" به معنای [[نشانه]]<ref>النهایه، ج ۲، ص ۴۶۰؛ لسانالعرب، ج ۷، ص ۸۲؛ مفردات، ص۴۵۰، "شرط".</ref> یا ابتدای شیء است <ref>تاج العروس، ج ۱۰، ص ۳۰۶، "شرط".</ref> و [[ساعت]] به جزئی از اجزای شبانه [[روز]] گفته میشود <ref>لسانالعرب، ج ۶، ص ۴۳۱، "سعی".</ref> و مقصود از آن در اینجا [[قیامت]] است،<ref>التبیان، ج ۹، ص ۲۹۹؛ مجمعالبیان، ج ۹، ص ۱۵۴.</ref> بنابراین، مراد از [[اشراط الساعه]] نشانههایی است که پیش از قیامت یا [[در آستانه ظهور]] قیامت، واقع میشود. برخی گفتهاند: ساعت به معنای [[زمان]] محدود، و منظور از "[[الساعه]]" در [[آیات قرآن]]، زمان [[مرگ]] است ـ که قیامت شخصی افراد است ـ و مراد از اشراط الساعه نشانههای زمان مرگ و [[ظهور]] آثار [[ضعف]] و [[سستی]] در [[بدن]] و قوای آن است. <ref>التحقیق، ج۵، ص۲۶۲ ـ ۲۶۴؛ ج۶، ص۴۰، "سعی".</ref> واژه اشراط در [[قرآن]] فقط یک بار و بهصورت اضافه به | اشراط جمع "شَرَط" به معنای [[نشانه]]<ref>النهایه، ج ۲، ص ۴۶۰؛ لسانالعرب، ج ۷، ص ۸۲؛ مفردات، ص۴۵۰، "شرط".</ref> یا ابتدای شیء است <ref>تاج العروس، ج ۱۰، ص ۳۰۶، "شرط".</ref> و [[ساعت]] به جزئی از اجزای شبانه [[روز]] گفته میشود <ref>لسانالعرب، ج ۶، ص ۴۳۱، "سعی".</ref> و مقصود از آن در اینجا [[قیامت]] است،<ref>التبیان، ج ۹، ص ۲۹۹؛ مجمعالبیان، ج ۹، ص ۱۵۴.</ref> بنابراین، مراد از [[اشراط الساعه]] نشانههایی است که پیش از قیامت یا [[در آستانه ظهور]] قیامت، واقع میشود. برخی گفتهاند: ساعت به معنای [[زمان]] محدود، و منظور از "[[الساعه]]" در [[آیات قرآن]]، زمان [[مرگ]] است ـ که قیامت شخصی افراد است ـ و مراد از اشراط الساعه نشانههای زمان مرگ و [[ظهور]] آثار [[ضعف]] و [[سستی]] در [[بدن]] و قوای آن است. <ref>التحقیق، ج۵، ص۲۶۲ ـ ۲۶۴؛ ج۶، ص۴۰، "سعی".</ref> واژه اشراط در [[قرآن]] فقط یک بار و بهصورت اضافه به ضمیر قیامت به کار رفته است: {{متن قرآن|فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ}}<ref>«پس آیا جز چشم به راه رستخیزند که ناگهان بر آنان فرا میرسد؟ و به راستی نشانههای آن در رسیده است و چون به سراغشان بیاید یادکردشان، آنان را چگونه سود خواهد داشت؟» سوره محمد، آیه ۱۸.</ref> و طبق دیدگاه بسیاری از [[مفسران]] به استناد روایتی از [[رسول اکرم]] {{صل}} که [[بعثت]] خود و قیامت را مانند دو انگشت [[شهادت]] و میانی دانسته، یکی از اشراط، [[بعثت پیامبر]] {{صل}} است. <ref>روحالمعانی، مج ۱۴، ج ۲۶، ص ۸۰ ـ ۸۱؛ التحریر و التنویر، ج ۲۶، ص ۱۰۹.</ref> مفسران، برخی از [[تحولات اجتماعی]] و همچنین [[فروپاشی]] [[نظام طبیعت]] و [[درهم]] پیچده شدن و تبدیل [[آسمان]] و [[زمین]] [[پیش از ظهور]] قیامت را که در [[آیات]] گوناگونی به آنها اشاره شده، از [[نشانههای قیامت]] دانستهاند. <ref>المیزان، ج ۲۰، ص ۱۶۲؛ التفسیر الکبیر، ج ۳۰، ص ۲۱۹ ـ ۲۲۰.</ref> در [[روایات]] نیز بر تحولات اجتماعی و دگرگونیهای کیهانی که پیش از قیامت واقع میشود عنوان اشراطالساعه اطلاق شده است<ref>بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۹۵ ـ ۳۱۶.</ref>. بر این اساس میتوانیم اشراط الساعه را سلسلهای از حوادث [[اجتماعی]] و طبیعی بدانیم که از زمان [[بعثت رسول اکرم]] {{صل}} آغاز، و تا [[فروپاشی]] کامل [[نظام طبیعت]] ادامه مییابد و همه آنها را میتوان نشانههایی از [[ظهور]] [[قیامت]] دانست. | ||
در سایر [[ادیان آسمانی]] نیز به [[نشانههای ظهور]] قیامت اشاره شده است، چنان که در [[دین]] [[نصارا]] از آشوبهای [[اجتماعی]] با خروج [[دجّال]]،<ref>قاموس کتاب مقدس، ص ۳۷۵.</ref> [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] <ref> قاموس کتاب مقدس، ص ۸۰۶.</ref> و نیز از دمیدن [[اسرافیل]] در [[صور]] <ref> تحقیقی در دین مسیح، ص ۳۵۳؛ قاموس الکتاب المقدس، ص ۱۹۵.</ref> و خاموش شدن [[خورشید و ماه]] <ref>کتاب مقدس، متی ۲۴؛ مرقس ۱۳.</ref> و فرو افتادن [[ستارگان]] <ref> الیوم الآخر، ص ۱۳۷.</ref> و [[زلزله]] [[زمین]] <ref>الیوم الآخر، ص ۱۳۷. </ref> و به لرزه درآمدن ارکان آسمان <ref>کتاب مقدس، متی ۲۴. </ref>[[سخن]] به میان آمده است. دستاوردهای [[دانش بشری]] نیز از پایان [[پذیرفتن]] انرژی [[خورشید]] <ref>ساختمان خورشید، ص ۱۸۹ ـ ۱۹۲. </ref> و [[عمر]] منظومه شمسی، تبخیر اقیانوسها، نرم شدن صخرهها و سرانجام به سردیگراییدن [[نظام]] کنونی [[دنیا]]<ref>از کهکشان تا انسان، ص ۳۴۷ ـ ۳۴۸. </ref> خبر میدهد. | در سایر [[ادیان آسمانی]] نیز به [[نشانههای ظهور]] قیامت اشاره شده است، چنان که در [[دین]] [[نصارا]] از آشوبهای [[اجتماعی]] با خروج [[دجّال]]،<ref>قاموس کتاب مقدس، ص ۳۷۵.</ref> [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] <ref> قاموس کتاب مقدس، ص ۸۰۶.</ref> و نیز از دمیدن [[اسرافیل]] در [[صور]] <ref> تحقیقی در دین مسیح، ص ۳۵۳؛ قاموس الکتاب المقدس، ص ۱۹۵.</ref> و خاموش شدن [[خورشید و ماه]] <ref>کتاب مقدس، متی ۲۴؛ مرقس ۱۳.</ref> و فرو افتادن [[ستارگان]] <ref> الیوم الآخر، ص ۱۳۷.</ref> و [[زلزله]] [[زمین]] <ref>الیوم الآخر، ص ۱۳۷. </ref> و به لرزه درآمدن ارکان آسمان <ref>کتاب مقدس، متی ۲۴. </ref>[[سخن]] به میان آمده است. دستاوردهای [[دانش بشری]] نیز از پایان [[پذیرفتن]] انرژی [[خورشید]] <ref>ساختمان خورشید، ص ۱۸۹ ـ ۱۹۲. </ref> و [[عمر]] منظومه شمسی، تبخیر اقیانوسها، نرم شدن صخرهها و سرانجام به سردیگراییدن [[نظام]] کنونی [[دنیا]]<ref>از کهکشان تا انسان، ص ۳۴۷ ـ ۳۴۸. </ref> خبر میدهد. |