پرش به محتوا

احمد بن زیاد بن جعفر همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۱: خط ۱۱:
کنیه‌اش را «[[ابوعلی]]» گفته‌اند<ref>[[امالی]] [[صدوق]]، مجلس هفتاد، [[حدیث]] دهم، ص۴۶۲.</ref> و از وی که در برخی منابع با عناوینی همچون "[[احمد بن زیاد]]" و "[[احمد بن زیاد همدانی]]" نیز از او نام برده شده است، در شمار [[مشایخ]] [[شیخ صدوق]] نام برده‌اند. احمد بن زیاد از [[راویان]] [[روایات]] [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] است و شیخ صدوق روایاتی را از او در کتبش نقل کرده است. وی در مشیخه در چند مورد از جمله طریقش به ابوزکریا اعور، [[ابراهیم بن محمد همدانی]]، [[بلال مؤذن]]، [[زکریا بن آدم]] و [[سهل بن یسع]] و.... احمد بن زیاد را [[ترضی]] (ذکر رضوان الله علیه بعد ذکر اسم او) کرده و در طریقش به [[عیسی بن یونس]] ـ که طریقی صحیح است ـ، از او [[روایت]] نقل کرده است.
کنیه‌اش را «[[ابوعلی]]» گفته‌اند<ref>[[امالی]] [[صدوق]]، مجلس هفتاد، [[حدیث]] دهم، ص۴۶۲.</ref> و از وی که در برخی منابع با عناوینی همچون "[[احمد بن زیاد]]" و "[[احمد بن زیاد همدانی]]" نیز از او نام برده شده است، در شمار [[مشایخ]] [[شیخ صدوق]] نام برده‌اند. احمد بن زیاد از [[راویان]] [[روایات]] [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] است و شیخ صدوق روایاتی را از او در کتبش نقل کرده است. وی در مشیخه در چند مورد از جمله طریقش به ابوزکریا اعور، [[ابراهیم بن محمد همدانی]]، [[بلال مؤذن]]، [[زکریا بن آدم]] و [[سهل بن یسع]] و.... احمد بن زیاد را [[ترضی]] (ذکر رضوان الله علیه بعد ذکر اسم او) کرده و در طریقش به [[عیسی بن یونس]] ـ که طریقی صحیح است ـ، از او [[روایت]] نقل کرده است.


شیخ صدوق از احمد بن زیاد همدانی با تعبیر {{عربی|و کان رجلا، ثقة، دینا، فاضلا، رحمة الله علیه و رضوانه}} یاد کرده<ref>[[کمال الدین]]، ج۲، ص۳۶۹.</ref> و در راه بازگشت از [[حج]] [[بیت الله الحرام]]، در [[همدان]] از او روایت شنیده است<ref>وی این حدیث را در کتاب کمال الدین و اتمام النعمه باب «ما روی عن ابی الحسن موسی بن جعفر{{ع}} فی النص علی القائم{{ع}} نقل کرده است.</ref>. وی در «الامالی»، [[کنیه]] احمد بن زیاد را «ابوعلی» ذکر کرده است<ref>امالی، مجلس هفتاد، حدیث دهم، ص۴۶۲.</ref>. احمد بن زیاد را همچنین در شمار راویان [[احمد بن عبدون]] گفته‌اند<ref>فهرست شیخ طوسی، ص۴، ترجمه ابراهیم بن رجاء الجحدری.<ref> ضمن اینکه از عبدالله بن عیاش<ref>[[تهذیب الاحکام]]، ج۴، ص۳۰۵.</ref>، احمد بن محمد بن عباس جوهری<ref>بشارة المصطفی، ص۱۱۲.</ref> و محمد بن احمد علوی<ref>الاختصاص، ص۲۱۳.</ref> از دیگر [[راویان]] او نام برده شده است<ref>معجم [[رجال الحدیث]]، [[ابوالقاسم خویی]]، ج۲، ص۱۲۸.</ref>.
شیخ صدوق از احمد بن زیاد همدانی با تعبیر {{عربی|و کان رجلا، ثقة، دینا، فاضلا، رحمة الله علیه و رضوانه}} یاد کرده<ref>[[کمال الدین]]، ج۲، ص۳۶۹.</ref> و در راه بازگشت از [[حج]] [[بیت الله الحرام]]، در [[همدان]] از او روایت شنیده است<ref>وی این حدیث را در کتاب کمال الدین و اتمام النعمه باب «ما روی عن ابی الحسن موسی بن جعفر{{ع}} فی النص علی القائم{{ع}} نقل کرده است.</ref>. وی در «الامالی»، [[کنیه]] احمد بن زیاد را «ابوعلی» ذکر کرده است<ref>امالی، مجلس هفتاد، حدیث دهم، ص۴۶۲.</ref>. احمد بن زیاد را همچنین در شمار راویان [[احمد بن عبدون]] گفته‌اند<ref>فهرست شیخ طوسی، ص۴، ترجمه ابراهیم بن رجاء الجحدری.</ref> ضمن اینکه از عبدالله بن عیاش<ref>[[تهذیب الاحکام]]، ج۴، ص۳۰۵.</ref>، احمد بن محمد بن عباس جوهری<ref>بشارة المصطفی، ص۱۱۲.</ref> و محمد بن احمد علوی<ref>الاختصاص، ص۲۱۳.</ref> از دیگر [[راویان]] او نام برده شده است<ref>معجم [[رجال الحدیث]]، [[ابوالقاسم خویی]]، ج۲، ص۱۲۸.</ref>.


در [[کتب رجالی]] از راوی نام برده نشده است، ولی در طرق و اسناد واقع گردیده که از بعضی اسناد استفاده می‌شود که نام کامل وی «[[ابوعلی احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]]»<ref>الأمالی (صدوق)، ص۴۶۲، ح۱۰ و ۵۴۰، ح۴.</ref> یا «همذانی»<ref>در ضبط کلمه «الهمدانی» که پسوند اسمی بعضی راویان، از جمله «احمد بن زیاد بن جعفر» قرار گرفته اختلاف است، بعضی «ذال» ضبط کردند و برخی دیگر «دال»، که توضیح آن در عنوان «ابراهیم بن محمد الهمدانی» گذشت.</ref> است و [[شیخ صدوق]] در کتاب‌های خود با عناوین گوناگون، مانند: «احمد بن زیاد»، «أبوعلی احمد بن زیاد همدانی»، «احمد بن زیاد بن جعفر همدانی»، «احمد بن زیاد بن جعفر» و «احمد بن زیاد بن حفص همدانی» از او [[روایت]] نقل کرده است<ref>ر.ک: الأمالی (صدوق)، ص۱۳، ح۲ و ۴۶۲، ح۱۰؛ کمال الدین، ج۱، ص۲۶۱، ج۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۸۰.</ref>
در [[کتب رجالی]] از راوی نام برده نشده است، ولی در طرق و اسناد واقع گردیده که از بعضی اسناد استفاده می‌شود که نام کامل وی «[[ابوعلی احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]]»<ref>الأمالی (صدوق)، ص۴۶۲، ح۱۰ و ۵۴۰، ح۴.</ref> یا «همذانی»<ref>در ضبط کلمه «الهمدانی» که پسوند اسمی بعضی راویان، از جمله «احمد بن زیاد بن جعفر» قرار گرفته اختلاف است، بعضی «ذال» ضبط کردند و برخی دیگر «دال»، که توضیح آن در عنوان «ابراهیم بن محمد الهمدانی» گذشت.</ref> است و [[شیخ صدوق]] در کتاب‌های خود با عناوین گوناگون، مانند: «احمد بن زیاد»، «أبوعلی احمد بن زیاد همدانی»، «احمد بن زیاد بن جعفر همدانی»، «احمد بن زیاد بن جعفر» و «احمد بن زیاد بن حفص همدانی» از او [[روایت]] نقل کرده است<ref>ر.ک: الأمالی (صدوق)، ص۱۳، ح۲ و ۴۶۲، ح۱۰؛ کمال الدین، ج۱، ص۲۶۱، ج۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۸۰.</ref>
۱۱۳٬۲۵۵

ویرایش