سیره سیاسی پیامبر خاتم در تحقق عدالت اجتماعی چه بود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

* «'''[[عدم تبعیض]] در [[اجرای قانون]]''': در [[سیره پیامبر]]{{صل}} آمده است که در [[فتح مکه]]، زنی از اشراف [[قبیله]] بنی محزوم مرتکب [[سرقت]] شد و از نظر [[قضایی]] جرمش محرز گردید. خویشاوندانش که هنوز رسومات [[نظام]] طبقاتی در مغزشان به جای مانده بود و اجرای [[مجازات]] را [[ننگ]] [[خانواده]] اشرافی خود می‌دانستند به تکاپو افتادند تا بتوانند مجازات را متوقف سازند. [[اسامة بن زید]] - که مانند پدرش نزد [[رسول خدا]] [[محبوبیت]] خاصی داشت - را وادار کردند به [[شفاعت]] برخیزد. او همین که زبان به شفاعت گشود، رنگ صورت [[پیامبر]] از شدت [[خشم]] برافروخته شد و با [[عتاب]] فرمود: چه جای شفاعت است، مگر می‌توان [[قانون]] [[خدا]] را [[اجرا]] نکرد؟ و [[دستور]] مجازات صادر نمود. [[اسامه]] متوجه [[غفلت]] خود گردید و از [[لغزش]] خود عذر خواست و استدعای [[طلب]] [[مغفرت]] نمود. پیامبر{{صل}} برای این که [[فکر]] [[تبعیض]] در اجرای قانون را از [[ذهن]] [[مردم]] بیرون بکند به هنگام عصر در میان جمع به [[سخنرانی]] پرداخت و عطف به موضوع [[روز]] کرده و چنین گفت: [[اقوام]] و [[ملل]] پیشین دچار [[سقوط]] و انقراض شدند بدین سبب که در اجرای قانون [[عدالت]] تبعیض روا می‌داشتند، هرگاه یکی از طبقات بالا مرتکب جرمی می‌شد او را از مجازات معاف می‌کردند و اگر کسی از زیردستان به [[جرم]] مشابه آن مبادرت می‌کرد او را مجازات می‌نمودند. قسم به خدایی که جانم در دست اوست در [[اجرای عدل]] درباره هیچ کس فروگذاری و [[سستی]] نمی‌کنم، اگرچه [[مجرم]] از نزدیک‌ترین [[خویشاوندان]] خودم باشد<ref>محمد بن اسماعیل بخاری، الصحیح، (بیروت: دارالمعرفه)، ج۵، ص۱۵۲.</ref>.