|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله حمیری قمی در معارف مهدوی]]| پرسش مرتبط = }} | | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله حمیری قمی در معارف مهدوی]]| پرسش مرتبط = }} |
| | == آشنایی اجمالی == |
| | [[ابوجعفر محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری]] [[شیخ طوسی]] او را در زمره راویانی گزارش کرده که از [[امامان]]{{عم}} [[روایت]] نکرده‌اند.<ref>رجال (الطوسی)، ص۴۹۴.</ref> وی فردی [[موثق]] بود و با [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} مکاتبه داشت و در ابواب [[شرعی]] از آن [[حضرت]] سؤال می‌‌کرد.<ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.</ref> محمد از پدرش [[عبدالله حمیری]] روایت دارد و [[جعفر بن قولویه]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج ۱۶، ص۲۳۳.</ref> [[احمد بن هارون فامی]] و [[جعفر بن حسین]] نیز از او روایت کرده اند<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۱۵۶.</ref> |
|
| |
|
| == مقدمه ==
| | وی کتاب‌هایی دارد که خود درباره [[نگارش]] آنها می‌‌گوید: نسخه‌هایی که از کتاب‌های [[احمد برقی]] برداشته بودم، گم شد. در [[قم]]، [[بغداد]] و [[ری]] جستجو کردم، نیافتم؛ ازاین رو با مراجعه به اصول و نوشته‌ها، احادیثی را استخراج کردم و به تناسب موضوع در کتاب و باب خود جای دادم. آثار وی عبارت‌اند از: «الحقوق»، «الأوائل»، «السّماء»، «الأرض»، «المساحة والبلدان»، «ابلیس وجنوده»، «الاحتجاج»<ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.</ref> |
| شیخ [[ابو جعفر محمد بن عبدالله بن جعفر بن الحسین بن جامع بن مالک حمیری قمی]] از محدثان گران‌قدر و دانشوران نامدار [[شیعه]] در اوایل [[غیبت صغری]] بوده است<ref>رجال نجاشی، ص ۱۵۲؛ الذریعه، ج ۴، ص ۴۰۱؛ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۱۳۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۸۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| پدرش از [[اصحاب]] بزرگوار [[امام حسن عسکری]] {{ع}} و از مؤلفان و [[محدثان]] مورد [[وثوق]] به شمار آمده و از آثار ارزشمند او، جمع‌آوری و تدوین [[توقیعات]] بوده است. همچنین «احمد»، «جعفر» و «حسین» - برادران دیگر [[شیخ]] ابو جعفر حمیری، از [[محدّثان]] برومند و نامدار [[شیعه]] بوده‌اند و با [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} مکاتبه داشته‌اند.
| | از [[تاریخ]] درگذشت [[محمد حمیری]] اطلاعی در دست نیست؛ اما در سال ۳۰۴ هجری به یکی از شاگردانش به نام [[ابوعمرو سعید بن عمر]] [[اجازه روایت]] داده است<ref>الذریعة، ج ۱، ص۲۴۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲، ص۳۷۵.</ref> |
| | |
| نسبت [[حمیری]] از آن جهت است که این [[خاندان]] از [[نسل]] [[قبیله]] "حمیر" از قبایل بزرگ [[یمن]] بوده‌اند و عنوان قمی، به اعتبار اقامت در شهر [[مقدس]] [[قم]] می‌باشد. [[شیخ]] ابو جعفر حمیری، از اساتید [[شیخ کلینی]] به شمار آمده است.
| |
| | |
| همچنین [[علی بن حاتم قزوینی]] کتاب‌هایش را از وی [[روایت]] نموده، و نیز [[شیخ صدوق]] به واسطه [[احمد بن هارون فامی]] و [[جعفر بن الحسین]] از او [[روایت]] کرده است. [[جعفر بن محمد بن قولویه]] هم از [[حمیری]] [[حدیث]] گرفته است.
| |
| | |
| [[حمیری]] آثار ارزشمندی داشته، از جمله: «کتاب الحقوق»، «کتاب الاوائل»، «کتاب السماء»، «کتاب الارض»، «الغیبة و الحیرة»، «کتاب المساحة و البلدان»، «قرب الاسناد»، «کتاب ابلیس و جنوده»، و «کتاب الاحتجاج». نیز در ابواب مختلف [[شریعت]]، مسائلی از [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} پرسیده است. سه [[توقیع]] از سوی آن [[حضرت]] در پاسخ به سؤالات او صادر گردیده است؛ در یکی از این [[توقیعات]] پس از جواب سؤالات، [[امام زمان]] {{ع}}، [[زیارت آل یاسین]] را مرقوم داشته‌اند و [[شیعیان]] را به آن افتخار بخشیده‌اند<ref>رجال نجاشی، ص ۱۵۲؛ الذریعه، ج ۴، ص ۴۰۱؛ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۱۳۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۸۶.</ref>
| |
|
| |
|
| == پرسش مستقیم == | | == پرسش مستقیم == |
| خط ۱۸: |
خط ۱۳: |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
| | # [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲''']] |
| {{پایان منابع}} | | {{پایان منابع}} |
|
| |
|
| خط ۲۴: |
خط ۱۹: |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
|
| |
|
| [[رده:امام مهدی]]
| |
| [[رده:حمیری قمی]]
| |
| [[رده:مدخل موعودنامه]]
| |
| [[رده:اعلام]] | | [[رده:اعلام]] |
