ابوعمرو شیبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از [[قبیله بکر بن وائل]] از [[ربیعه]] است<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۶۴؛ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۷۸.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۱.</ref> براساس [[مسند]] [[حارث بن ابی اسامه]]، روایتی از او نقل کرده است که می‌گوید: ما، در سفری نزد [[رسول خدا]] {{صل}} نشسته بودیم، در حالی که جوجه گنجشکی را گرفته بودیم. در این وقت، گنجشک ([[مادر]] برای [[نجات]] جوجه‌اش) بر وسایل ما فرود می‌آمد. [[پیامبر]] فرمود: "[[خداوند]] به بندگانش از این گنجشک در مورد جوجه‌اش مهربان‌تر است".

ابوعمرو شیبانی، از مخضرمین است که [[جاهلیت]] را [[درک]] کرد، ولی [[رسول خدا]] {{صل}} را ندید<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۳؛ حاکم نیشابوری، ص۴۴؛ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۷۸.</ref>. خودش در این باره می‌گوید: زمانی که برای خانواده‌ام در کاظمه<ref>سرزمینی است کنار دریا در راه بصره به سوی بحرین که در منزل میان کاظمه و بصره راه است؛ ر. ک: یاقوت حموی، ج۴۰، ص۴۳۱.</ref> گوسفند چرانی می‌کردم، خبر رسول خدا {{صل}} را شنیدم<ref>بخاری، التاریخ الصغیر، ج۱، ص۲۶۳؛ ابن سعد، ج۶، ص۱۶۱؛ ابن حبان، ج۴، ص۲۷۳؛ ابو نسیم، ج۳، ص۱۲۹۲.</ref>. در جاهلیت دوبار [[حج]] به جا آورد<ref>ابن حبان، ج۴، ص۲۷۳.</ref>. وی [[کوفی]] و از تابعینی است که از [[امام علی]] {{ع}}، [[عمر]]، [[عبدالله بن مسعود]]، [[حذیفه]]، [[ابومسعود انصاری]] و برخی دیگر از [[صحابه]] [[روایت]] کرده است<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۸، ص۱۱۴؛ ابن سعد، ج۶، ص۱۶۱؛ عجلی، ج۲، ص۴۱۸؛ ابن حبان، ج۴، ص۲۷۳؛ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۷۹؛ حاکم نیشابوری، ص۴۴؛ ابن صلاح، ص۱۸۰.</ref>. ابوعمرو چهل ساله بود که در [[جنگ قادسیه]] (سال چهارده) شرکت کرد و ۱۲۰ سال داشت که از [[دنیا]] رفت<ref>بخاری، التاریخ الصغیر، ج۱، ص۲۴۴؛ ابن سعد، ج۶، ص۱۶۱؛ ابونعیم، ج۳، ص۱۲۹۱.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> [[سال]] درگذشت ابوعمرو شیبانی را ۱۰۱ ابن عبدالبر <ref>ابن عبدالبر، ج۲، ص۱۵۰.</ref> ۹۵ و [[ابن حجر]] ۹۶<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> احتمال داده‌اند. ابوعمرو شیبانی مورد بحث، غیر از [[ابوعمرو شیبانی]] [[اسحاق بن مرار]] لغوی، و نیز غیر از [[ابوعمرو سیبانی]] [[زرعه شامی]] است <ref>ابن [[صلاح]]، ۲۱۰.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمرو شیبانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۵-۴۵۶.</ref>