رافع بن حریمله قینقاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مرگ]] عبدالله بن اُبی در [[ذی‌قعده]] ([[سال ۹ هجری]])<ref> دلائل‌النبوه، ج ۵، ص ۲۸۵؛ المنتظم، ج ۳، ص ۳۷۷.</ref> برای رافع و دیگر [[یهودیان]] [[مسلمان]] شده بسیار دشوار بود و در [[تشییع جنازه]] عبدالله بن اُبی حضوری چشمگیر داشتند، به گونه‌ای که دیگران نمی‌توانستند به [[تابوت]] نزدیک شوند؛ همچنین پس از [[دفن]] وی [[خاک]] بر سر ریخته و می‌گفتند ای کاش پیش از تو [[جان]] داده بودیم.<ref> المغازی، ج ۳، ص ۱۰۵۷ ـ ۱۰۶۰.</ref> برپایه این روایت، رافع تا مرگ عبدالله بن اُبی در سال ۹ هجری زنده بود. برابر برخی گزارش‌ها هنگام اعزام به تبوک در همان سال، رافع از دنیا رفت و پیامبر {{صل}} پس از مرگش او را منافق بزرگی شمرده بود<ref>المحبر، ص ۴۷۰؛ السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۲۷؛ انساب الاشراف، ج، ص ۲۸۵.</ref>.<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[رافع بن حریمله قینقاعی (مقاله)|مقاله «رافع بن حریمله قینقاعی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref>

== منابع ==