پرش به محتوا

امامت در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  = امامت (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امامت (پرسش)
}}
}}
== معناشناسی لغوی ==
[[پیشوایی]] و [[رهبری]] [[امامت]] از ریشۀ "ا م م" در لغت به معنای قصد، [[پیشوایی]]، پیشروی و [[رهبری]]<ref>لسان العرب، ج۱، ص۲۱۲.</ref> و [[امام]] به معنای [[پیشوا]]، پیشرو، [[مقتدا]]، قیِّم، [[مصلح]]، [[الگو]]، راه اصلی و [[راهنما]]<ref>لسان العرب، ج۱، ص۲۱۳-۲۱۵؛ المفردات، ص۸۷.</ref> و کسی که همواره مقصود و [[هدف]] حرکت و تلاش دیگران قرار گیرد، آمده است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۳۶-۱۳۷.</ref>.
در اصطلاح [[علم کلام]] مشهورترین تعریف آن، [[ریاست عامّه]] در امور [[دین]] و دنیای [[مردم]]<ref>شرح المواقف، ج۸، ص۳۴۵؛ شرح المقاصد، ج۵، ص۲۳۲؛ کتاب التعریفات، ص۱۶.</ref> است و بعضی از [[متکلمان امامیه]] و [[عامه]]، [[جانشینی]] و [[نیابت]] از [[پیامبر]] {{صل}} در [[حفظ دین]] و [[سیاست]] [[دنیا]]<ref>النکت الإعتقادیة، ص۳۹؛ مقدمۀ ابن خلدون، ص۱۹۱؛ الأحکام السلطانیة، ص۵. </ref> را به تعریف افزوده‌اند.
== مقدمه ==
== مقدمه ==
بر پایۀ روایت‌های بسیار [[فریقین]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} از [[آغاز بعثت]] به تبیین [[جایگاه امامت]] و حتی [[تعیین]] مصداق آن، همپای با [[رسالت]]، اهتمام ویژه داشته است. [[امام رضا]] {{ع}} نیز بر این [[حقیقت]] تأکید می‌کند که [[امامت]] ریشه در [[قرآن]] و [[سخنان پیامبر]] [[اسلام]] {{صل}} دارد ایشان با استناد به آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> کمال ‌یافتگی [[دین الهی]] را در گرو [[امامت]] می‌داند، و به صراحت می‌فرماید: "هر کس [[گمان]] کند [[خداوند]] [[دین]] خود را کامل نکرده و [[تعیین امام]] ننموده است، در [[حقیقت]] [[کتاب خدا]] را رد کرده است، و هر کس [[کتاب خدا]] را رد کند [[کافر]] است"<ref>الکافی، ج۱، ص۲۲۳.</ref>.
بر پایۀ روایت‌های بسیار [[فریقین]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} از [[آغاز بعثت]] به تبیین [[جایگاه امامت]] و حتی [[تعیین]] مصداق آن، همپای با [[رسالت]]، اهتمام ویژه داشته است. [[امام رضا]] {{ع}} نیز بر این [[حقیقت]] تأکید می‌کند که [[امامت]] ریشه در [[قرآن]] و [[سخنان پیامبر]] [[اسلام]] {{صل}} دارد ایشان با استناد به آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> کمال ‌یافتگی [[دین الهی]] را در گرو [[امامت]] می‌داند، و به صراحت می‌فرماید: "هر کس [[گمان]] کند [[خداوند]] [[دین]] خود را کامل نکرده و [[تعیین امام]] ننموده است، در [[حقیقت]] [[کتاب خدا]] را رد کرده است، و هر کس [[کتاب خدا]] را رد کند [[کافر]] است"<ref>الکافی، ج۱، ص۲۲۳.</ref>.
۱۱۳٬۱۶۴

ویرایش