احمد بن عمر حلال کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[احمد بن عمر حلال کوفی انماطی]] [[صحابی]] [[امام کاظم]]<ref>رجال البرقی، ص۵۲.</ref> و [[امام رضا]]{{عم}} بود و احادیثی را از امام رضا{{ع}} نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰.</ref> [[حضرت رضا]]{{ع}} در جواب سؤال او که از کیفیت [[شناخت امام]] بعد از فوت [[امام]] حاضر سؤال کرده بود، نامه‌ای به او نوشته و بعد از [[دعا]] برای خود و او، علاماتی به منظور [[شناسایی]] امام بعد از خود ذکر می‌‌کند از جمله اینکه امام [[معصوم]] باید فرزند بزرگ‌تر امام قبل باشد و فضل و کمالش از همه [[مردم]] بیشتر باشد و سلاحی که به منزله [[تابوت]] [[بنی اسرائیل]] است و از [[پیامبر]] به [[ارث]] رسیده، نزد او باشد.<ref>مختصر بصائر الدرجات، ص۸.</ref>

[[شیخ طوسی]] وی را در زمره کسانی که از [[امامان معصوم]] روایتی نقل نکرده‌اند، ذکر کرده و در جایی دیگر او را [[توثیق]] نموده است.<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۸ و ۴۴۷.</ref> با وجود این، [[علامه حلی]] به سبب پیشینه بد او، در قبول روایاتش توقف کرده است.<ref>خلاصة الاقوال، ص۱۴.</ref> حلاّل افزون بر امام رضا{{ع}} از کسانی چون [[محمد بن سنان]] و [[یحیی بن ابان]] نیز [[روایت]] کرده است و از وی [[علی بن اسباط]]، [[احمد بن محمد بن عیسی]]، [[محمد بن عیسی یقطینی]]، [[حسین بن سعید]] و بعضی دیگر روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۶ و۵۷.</ref> حلاّل به [[داد و ستد]] حل یعنی روغن کُنجد [[اشتغال]] داشته و نسبت وی به همین سبب است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۹.</ref> حلاّل دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: کتاب الحدیث مسائل الرضا{{ع}} و اصل<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۳۹ و ج۶، ص۳۱۱ و ج۲۰، ص۳۴۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref>

# [[پرونده: IM009810.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]