۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
* در مورد عوف سلمی تنها یک [[روایت]] وارد شده است که، حذلم بن بشیر از [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} [[نقل]] کرده: به [[علی بن الحسین]] {{ع}} عرض کردم، کیفیت [[خروج]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} را برایم توصیف نموده و دلائل و نشانههای ظهورش را به من بشناسان، [[حضرت]] فرمود: «[[قبل از ظهور]] او مردی به نام عوف سلمی در سرزمین جزیره [[خروج]] مینماید که [[جایگاه]] او [[تکریت]] و محل قتل وی [[مسجد دمشق]] است و بعد از آن [[شعیب بن صالح]] از [[سمرقند]] [[خروج]] میکند و آنگاه [[سفیانی]] [[ملعون]] که از ذریه عتبه پسر ابوسفیان است از منطقه وادی یابس (بیابان خشک) [[خروج]] مینماید که در هنگام [[خروج]] او [[حضرت مهدی]] {{ع}} مخفی است و پس از آن [[خروج]] مینماید»<ref>{{متن حدیث|رَوَى حَذْلَمُ بْنُ بَشِيرٍ قَالَ قُلْتُ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ صِفْ لِي خُرُوجَ الْمَهْدِيِّ وَ عَرِّفْنِي دَلَائِلَهُ وَ عَلَامَاتِهِ فَقَالَ يَكُونُ قَبْلَ خُرُوجِهِ خُرُوجُ رَجُلٍ يُقَالُ لَهُ عَوْفٌ السُّلَمِيُّ بِأَرْضِ الْجَزِيرَةِ وَ يَكُونُ مَأْوَاهُ تَكْرِيتَ وَ قَتْلُهُ بِمَسْجِدِ دِمَشْقَ ثُمَّ يَكُونُ خُرُوجُ شُعَيْبِ بْنِ صَالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْدَ ثُمَّ يَخْرُجُ السُّفْيَانِيُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِي الْيَابِس وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ عُتْبَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْيَانِيُّ اخْتَفَى الْمَهْدِيُّ ثُمَّ يَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِكَ}}؛ غیبت شیخ طوسی صفحه ۲۷۰، بحار الانوار جلد ۵۲صفحه ۲۱۳.</ref>.<ref>ر. ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ج ۲، ص ۱۰۱۴؛ [[کامل سلیمان|سلیمان، کامل]]، [[روزگار رهایی (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج ۲، ص ۱۰۱۳</ref> | * در مورد عوف سلمی تنها یک [[روایت]] وارد شده است که، حذلم بن بشیر از [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} [[نقل]] کرده: به [[علی بن الحسین]] {{ع}} عرض کردم، کیفیت [[خروج]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} را برایم توصیف نموده و دلائل و نشانههای ظهورش را به من بشناسان، [[حضرت]] فرمود: «[[قبل از ظهور]] او مردی به نام عوف سلمی در سرزمین جزیره [[خروج]] مینماید که [[جایگاه]] او [[تکریت]] و محل قتل وی [[مسجد دمشق]] است و بعد از آن [[شعیب بن صالح]] از [[سمرقند]] [[خروج]] میکند و آنگاه [[سفیانی]] [[ملعون]] که از ذریه عتبه پسر ابوسفیان است از منطقه وادی یابس (بیابان خشک) [[خروج]] مینماید که در هنگام [[خروج]] او [[حضرت مهدی]] {{ع}} مخفی است و پس از آن [[خروج]] مینماید»<ref>{{متن حدیث|رَوَى حَذْلَمُ بْنُ بَشِيرٍ قَالَ قُلْتُ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ صِفْ لِي خُرُوجَ الْمَهْدِيِّ وَ عَرِّفْنِي دَلَائِلَهُ وَ عَلَامَاتِهِ فَقَالَ يَكُونُ قَبْلَ خُرُوجِهِ خُرُوجُ رَجُلٍ يُقَالُ لَهُ عَوْفٌ السُّلَمِيُّ بِأَرْضِ الْجَزِيرَةِ وَ يَكُونُ مَأْوَاهُ تَكْرِيتَ وَ قَتْلُهُ بِمَسْجِدِ دِمَشْقَ ثُمَّ يَكُونُ خُرُوجُ شُعَيْبِ بْنِ صَالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْدَ ثُمَّ يَخْرُجُ السُّفْيَانِيُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِي الْيَابِس وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ عُتْبَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْيَانِيُّ اخْتَفَى الْمَهْدِيُّ ثُمَّ يَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِكَ}}؛ غیبت شیخ طوسی صفحه ۲۷۰، بحار الانوار جلد ۵۲صفحه ۲۱۳.</ref>.<ref>ر. ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ج ۲، ص ۱۰۱۴؛ [[کامل سلیمان|سلیمان، کامل]]، [[روزگار رهایی (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج ۲، ص ۱۰۱۳</ref> | ||
* پیرامون این شخص [[روایت]] دیگری وجود ندارد منتها در همین [[روایت]] هم آمده که [[شعیب بن صالح]] اهل [[سمرقند]] است و حال آنکه در [[روایات]] معروف وارد شده او اهل شهر [[ری]] است مگر اینکه بگوئیم وی اصالةً اهل [[سمرقند]] است.<ref>ر. ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲</ref> | * پیرامون این شخص [[روایت]] دیگری وجود ندارد منتها در همین [[روایت]] هم آمده که [[شعیب بن صالح]] اهل [[سمرقند]] است و حال آنکه در [[روایات]] معروف وارد شده او اهل شهر [[ری]] است مگر اینکه بگوئیم وی اصالةً اهل [[سمرقند]] است.<ref>ر. ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۶: | ||
== عوف سلمی و [[قیام]] او در [[روایت]] == | == عوف سلمی و [[قیام]] او در [[روایت]] == | ||
* عوف سلمی شخصی است احتمالا از [[نسل]] [[جعفر طیار]]<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸.</ref>، او علیه [[حکومت]] [[سوریه]] [[قیام]] میکند و مدت کوتاهی قبل از [[سفیانی]] بسر میبرد. در روایتی [[امام سجاد]] {{ع}} میفرماید: «پیش از آمدن او ([[سفیانی]])، مردی بنام عوف بن سلمی از جزیره<ref>اعراب، بلاد بین النهرین علیا را جزیره مینامند؛ زیرا آبهای دجله و فرات علیا جلگههای آنجا را در بر میگرفت. این سرزمین به سه قسمت تقسیم میگردید و هر قسمت را دیار میگفتند و عبارت بوده از: دیار بکر و دیار ربیعه و دیار مضر؛ بنام سه قبیله: ربیعه و مضر و بکر که در زمانهای قبل از اسلام به فرمان سلاطین ساسانی به آنجا کوچ نموده و مسکن هر قبیله بنام آن قبیله موسوم شده بود. موصل، در ساحل دجله بزرگترین شهر دیار ربیعه بود و رقه در ساحل فرات، مرکز دیار مضر و امد در ساحل دجله علیا، بزرگترین شهر دیار بکر و دیار بکر شمالیترین این سه دیار بود (لسترینج، گای، البلدان الخلافة الشرقیة، ص۱۲۴، ذیل واژه جزیره). </ref> [[خروج]] میکند، او در [[تکریت]] سکونت دارد و در [[مسجد دمشق]] کشته میشود. آنگاه [[شعیب بن صالح]] از [[سمرقند]] [[خروج]] میکند و سپس [[سفیانی]] [[ملعون]] از بیابان یابس میآید. [[سفیانی]] از [[اولاد]] عتبة بن [[ابی سفیان]] است، وقتی او [[خروج]] میکند، [[مهدی]] پنهان است و بعد از آن، [[قیام]] میکند»<ref>{{متن حدیث|یَکُونُ قَبْلَ خُرُوجِهِ خُرُوجُ رَجُلٍ یُقَالُ لَهُ عَوْفٌ السُّلَمِیُّ بِأَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ یَکُونُ مَأْوَاهُ تِکْرِیتٌ وَ قَتْلُهُ بِمَسْجِدِ دِمَشْقَ ثُمَّ یَکُونُ خُرُوجُ شُعَیْبِ بْنِ صَالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْدَ ثُمَّ یَخْرُجُ السُّفْیَانِیُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِی الْیَابِسِ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ عُتْبَةَ بْنِ أَبِی سُفْیَانَ فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ اخْتَفَی الْمَهْدِیُّ ثُمَّ یَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِکَ}}؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۴۴۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸؛ [[حسین الهینژاد|الهینژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام (مقاله)|بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام]]، ص ۸۴-۸۵.</ref> جزیره که مرکز جنبش و [[قیام]] اوست نام منطقهای است در مرز [[عراق]] و [[سوریه]] و هرگاه لفظ جزیره بدون اضافه ذکر شود همین معنا از آن استفاده میشود. البته این جزیره به نام جزیره [[ربیعه]] و جزیره دیار بکر نیز نامیده میشود. او [[بصره]] را با [[خاک]] یکسان میکند، از [[عراق]] عبور کرده، وارد [[دمشق]] میشود و در [[مسجد]] [[شام]] به [[قتل]] میرسد.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸؛ [[حسین الهینژاد|الهینژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام (مقاله)|بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام]]، ص ۸۴-۸۵.</ref> | * عوف سلمی شخصی است احتمالا از [[نسل]] [[جعفر طیار]]<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸.</ref>، او علیه [[حکومت]] [[سوریه]] [[قیام]] میکند و مدت کوتاهی قبل از [[سفیانی]] بسر میبرد. در روایتی [[امام سجاد]] {{ع}} میفرماید: «پیش از آمدن او ([[سفیانی]])، مردی بنام عوف بن سلمی از جزیره<ref>اعراب، بلاد بین النهرین علیا را جزیره مینامند؛ زیرا آبهای دجله و فرات علیا جلگههای آنجا را در بر میگرفت. این سرزمین به سه قسمت تقسیم میگردید و هر قسمت را دیار میگفتند و عبارت بوده از: دیار بکر و دیار ربیعه و دیار مضر؛ بنام سه قبیله: ربیعه و مضر و بکر که در زمانهای قبل از اسلام به فرمان سلاطین ساسانی به آنجا کوچ نموده و مسکن هر قبیله بنام آن قبیله موسوم شده بود. موصل، در ساحل دجله بزرگترین شهر دیار ربیعه بود و رقه در ساحل فرات، مرکز دیار مضر و امد در ساحل دجله علیا، بزرگترین شهر دیار بکر و دیار بکر شمالیترین این سه دیار بود (لسترینج، گای، البلدان الخلافة الشرقیة، ص۱۲۴، ذیل واژه جزیره). </ref> [[خروج]] میکند، او در [[تکریت]] سکونت دارد و در [[مسجد دمشق]] کشته میشود. آنگاه [[شعیب بن صالح]] از [[سمرقند]] [[خروج]] میکند و سپس [[سفیانی]] [[ملعون]] از بیابان یابس میآید. [[سفیانی]] از [[اولاد]] عتبة بن [[ابی سفیان]] است، وقتی او [[خروج]] میکند، [[مهدی]] پنهان است و بعد از آن، [[قیام]] میکند»<ref>{{متن حدیث|یَکُونُ قَبْلَ خُرُوجِهِ خُرُوجُ رَجُلٍ یُقَالُ لَهُ عَوْفٌ السُّلَمِیُّ بِأَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ یَکُونُ مَأْوَاهُ تِکْرِیتٌ وَ قَتْلُهُ بِمَسْجِدِ دِمَشْقَ ثُمَّ یَکُونُ خُرُوجُ شُعَیْبِ بْنِ صَالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْدَ ثُمَّ یَخْرُجُ السُّفْیَانِیُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِی الْیَابِسِ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ عُتْبَةَ بْنِ أَبِی سُفْیَانَ فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ اخْتَفَی الْمَهْدِیُّ ثُمَّ یَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِکَ}}؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۴۴۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸؛ [[حسین الهینژاد|الهینژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام (مقاله)|بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام]]، ص ۸۴-۸۵.</ref> جزیره که مرکز جنبش و [[قیام]] اوست نام منطقهای است در مرز [[عراق]] و [[سوریه]] و هرگاه لفظ جزیره بدون اضافه ذکر شود همین معنا از آن استفاده میشود. البته این جزیره به نام جزیره [[ربیعه]] و جزیره دیار بکر نیز نامیده میشود. او [[بصره]] را با [[خاک]] یکسان میکند، از [[عراق]] عبور کرده، وارد [[دمشق]] میشود و در [[مسجد]] [[شام]] به [[قتل]] میرسد.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۸؛ [[حسین الهینژاد|الهینژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام (مقاله)|بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام]]، ص ۸۴-۸۵.</ref> | ||
=== منبع [[قیام]] عوف سلمی و [[ضعف]] آن === | === منبع [[قیام]] عوف سلمی و [[ضعف]] آن === | ||
خط ۳۲: | خط ۲۸: | ||
{{پرسمان ابزار جنگی امام مهدی}} | {{پرسمان ابزار جنگی امام مهدی}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
خط ۴۵: | خط ۴۲: | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||