امام عسکری: تفاوت میان نسخه‌ها
←هفتم: معرفی حضرت مهدی{{ع}} به عنوان جانشین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
#بازجویی حاکمان ستمگر از خانه آن حضرت، برای دستیابی به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}<ref> ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۰۵؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۴۳</ref>؛ | #بازجویی حاکمان ستمگر از خانه آن حضرت، برای دستیابی به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}<ref> ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۰۵؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۴۳</ref>؛ | ||
#برخورد جعفر کذّاب با مادر امام عسکری{{ع}} بر سر میراث؛ | #برخورد جعفر کذّاب با مادر امام عسکری{{ع}} بر سر میراث؛ | ||
#ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت | #ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت امام عسکری{{{ع}}، را یکی از تلخترین فرازهای تاریخ تشیع یاد کرده است<ref> شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۲۵؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۳۴</ref>. | ||
#اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | #اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | ||
*یکی از حادثههای کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقهای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آنها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیشبینی شده بود. *[[ابو غانم]] میگوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که میفرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه میشوند". آنگاه در ادامه [[ابو غانم]] میگوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دستهای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عدهای به شک افتادند، دستهای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | *یکی از حادثههای کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقهای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آنها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیشبینی شده بود. *[[ابو غانم]] میگوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که میفرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه میشوند". آنگاه در ادامه [[ابو غانم]] میگوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دستهای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عدهای به شک افتادند، دستهای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | ||