پرش به محتوا

امام عسکری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۸
خط ۳۹: خط ۳۹:
==هفتم: معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان جانشین‏==
==هفتم: معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان جانشین‏==
* یکی از مسؤولیت‏‌های بزرگ امام عسکری{{ع}}، معرّفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به جانشینی خود بود. این امر، زمانی سخت‏‌تر می‏شد که آن حضرت می‌بایست بنا به دلایلی، فرزند خود را در پرده "پنهان‌‏زیستی" نگه دارد، تا از گزند بدخواهان در امان بماند. با این حال در موارد فراوانی، به معرفی جانشین خود به افراد مورد اطمینان پرداخته است. تعابیری که [[امام یازدهم]] برای معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به کار برده، بدین قرار است:{{عربی|اندازه=150%|"هَذَا صَاحِبُكُمْ‏ بَعْدِي‏"}}<ref>این، بعد از من صاحب شما است؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" إِنَ‏ ابْنِي‏ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ ‏"}}<ref>همانا فرزندم، قائم بعد از من است؛  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۴، ح ۴.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" هَذَا إِمَامُكُمْ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ وَ خَلِيفَتِي‏ عَلَيْكُم‏‏ ‏"}}<ref>این پیشوای شما پس از من و جانشین من بر شما است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۳۵، ح ۲.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" ابنی محمد هو الامام الحجة بعدی‏‏ ‏"}}<ref>فرزندم محمد، همان امام و حجت پس از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۹، ح ۹</ref> و مواردی از این دست که در کتاب‌‏ها بدان اشاره شده است.
* یکی از مسؤولیت‏‌های بزرگ امام عسکری{{ع}}، معرّفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به جانشینی خود بود. این امر، زمانی سخت‏‌تر می‏شد که آن حضرت می‌بایست بنا به دلایلی، فرزند خود را در پرده "پنهان‌‏زیستی" نگه دارد، تا از گزند بدخواهان در امان بماند. با این حال در موارد فراوانی، به معرفی جانشین خود به افراد مورد اطمینان پرداخته است. تعابیری که [[امام یازدهم]] برای معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به کار برده، بدین قرار است:{{عربی|اندازه=150%|"هَذَا صَاحِبُكُمْ‏ بَعْدِي‏"}}<ref>این، بعد از من صاحب شما است؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" إِنَ‏ ابْنِي‏ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ ‏"}}<ref>همانا فرزندم، قائم بعد از من است؛  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۴، ح ۴.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" هَذَا إِمَامُكُمْ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ وَ خَلِيفَتِي‏ عَلَيْكُم‏‏ ‏"}}<ref>این پیشوای شما پس از من و جانشین من بر شما است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۳۵، ح ۲.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" ابنی محمد هو الامام الحجة بعدی‏‏ ‏"}}<ref>فرزندم محمد، همان امام و حجت پس از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۹، ح ۹</ref> و مواردی از این دست که در کتاب‌‏ها بدان اشاره شده است.
#''آماده‌‏سازی شیعیان برای دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}}'': از آن‏جا که پنهان شدن پیشوا و رهبر هرجمعیت، یک حادثه غیر طبیعی و نامأنوس است و باور کردن آن و نیز تحمل مشکلات ناشی از آن، برای مردم دشوار است، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[امامان]] پیشین{{عم}}، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا ساخته، افکار را برای پذیرش آن آماده می‌‏کردند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.
*''آماده‌‏سازی شیعیان برای دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}}'': از آن‏جا که پنهان شدن پیشوا و رهبر هرجمعیت، یک حادثه غیر طبیعی و نامأنوس است و باور کردن آن و نیز تحمل مشکلات ناشی از آن، برای مردم دشوار است، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[امامان]] پیشین{{عم}}، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا ساخته، افکار را برای پذیرش آن آماده می‌‏کردند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.
*این تلاش، در عصر [[امام هادی]]{{ع}} و امام عسکری{{ع}}، به صورت جدی‌‏تری به چشم می‌‏خورد؛ چنان‏که [[امام هادی]]{{ع}} بعضی از کارها را به وسیله نمایندگان انجام می‏داد و خود کمتر با افراد تماس می‏‌گرفت. این امر در زمان امام عسکری{{ع}}، جلوه بیشتری یافت؛ زیرا با وجود تأکید بر تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، او را فقط به شیعیان خاص و بسیار نزدیک نشان می‏داد. از سوی دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت نیز روز به ‏روز محدودتر و کمتر می‏شد؛ به گونه‏ای که حتی در شهر سامرا از طریق نامه یا به وسیله نمایندگان خویش، به مردم پاسخ می‏داد. بدین‏ ترتیب، آنان را برای پذیرش اوضاع و شرایط عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با [[امام]] آماده می‌‏ساخت. این همان روشی است که [[امام دوازدهم]]{{ع}} در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و به تدریج شیعیان را برای دوران غیبت کبرا آماده ساخت<ref>  با استفاده از: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان علیهم السّلام، ص ۶۱۵- ۶۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.  
*این تلاش، در عصر [[امام هادی]]{{ع}} و امام عسکری{{ع}}، به صورت جدی‌‏تری به چشم می‌‏خورد؛ چنان‏که [[امام هادی]]{{ع}} بعضی از کارها را به وسیله نمایندگان انجام می‏داد و خود کمتر با افراد تماس می‏‌گرفت. این امر در زمان امام عسکری{{ع}}، جلوه بیشتری یافت؛ زیرا با وجود تأکید بر تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، او را فقط به شیعیان خاص و بسیار نزدیک نشان می‏داد. از سوی دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت نیز روز به ‏روز محدودتر و کمتر می‏شد؛ به گونه‏ای که حتی در شهر سامرا از طریق نامه یا به وسیله نمایندگان خویش، به مردم پاسخ می‏داد. بدین‏ ترتیب، آنان را برای پذیرش اوضاع و شرایط عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با [[امام]] آماده می‌‏ساخت. این همان روشی است که [[امام دوازدهم]]{{ع}} در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و به تدریج شیعیان را برای دوران غیبت کبرا آماده ساخت<ref>  با استفاده از: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان علیهم السّلام، ص ۶۱۵- ۶۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.  
*حوادث ناگوار پس از شهادت امام عسکری{{ع}}: سوگمندانه پس از امام عسکری{{ع}}، پدیده‌‏های ناگواری رخ داد که برخی بدین قرار است:
*حوادث ناگوار پس از شهادت امام عسکری{{ع}}: سوگمندانه پس از امام عسکری{{ع}}، پدیده‌‏های ناگواری رخ داد که برخی بدین قرار است:
خط ۴۶: خط ۴۶:
#ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت امام عسکری{{{ع}}، را یکی از تلخ‌‏ترین فرازهای تاریخ تشیع یاد کرده است<ref>  شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۲۵؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۳۴</ref>.  
#ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت امام عسکری{{{ع}}، را یکی از تلخ‌‏ترین فرازهای تاریخ تشیع یاد کرده است<ref>  شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۲۵؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۳۴</ref>.  
#اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.
#اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.
*یکی از حادثه‌‏های کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقه‌‏ای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آن‏ها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیش‏بینی شده بود. *[[ابو غانم]] می‌‏گوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه می‌‏شوند". آن‏گاه در ادامه [[ابو غانم]] می‌‏گوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دسته‌‏ای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عده‏ای به شک افتادند، دسته‌‏ای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.
*یکی از حادثه‌‏های کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقه‌‏ای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آن‏ها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیش‏بینی شده بود.
*[[ابو غانم]] می‌‏گوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه می‌‏شوند". آن‏گاه در ادامه [[ابو غانم]] می‌‏گوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دسته‌‏ای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عده‏ای به شک افتادند، دسته‌‏ای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش