امام عسکری: تفاوت میان نسخهها
←هفتم: معرفی حضرت مهدی{{ع}} به عنوان جانشین
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==هفتم: معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان جانشین== | ==هفتم: معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان جانشین== | ||
* یکی از مسؤولیتهای بزرگ امام عسکری{{ع}}، معرّفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به جانشینی خود بود. این امر، زمانی سختتر میشد که آن حضرت میبایست بنا به دلایلی، فرزند خود را در پرده "پنهانزیستی" نگه دارد، تا از گزند بدخواهان در امان بماند. با این حال در موارد فراوانی، به معرفی جانشین خود به افراد مورد اطمینان پرداخته است. تعابیری که [[امام یازدهم]] برای معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به کار برده، بدین قرار است:{{عربی|اندازه=150%|"هَذَا صَاحِبُكُمْ بَعْدِي"}}<ref>این، بعد از من صاحب شما است؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" إِنَ ابْنِي هُوَ الْقَائِمُ مِنْ بَعْدِي "}}<ref>همانا فرزندم، قائم بعد از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۴، ح ۴.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" هَذَا إِمَامُكُمْ مِنْ بَعْدِي وَ خَلِيفَتِي عَلَيْكُم "}}<ref>این پیشوای شما پس از من و جانشین من بر شما است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۳۵، ح ۲.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" ابنی محمد هو الامام الحجة بعدی "}}<ref>فرزندم محمد، همان امام و حجت پس از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۹، ح ۹</ref> و مواردی از این دست که در کتابها بدان اشاره شده است. | * یکی از مسؤولیتهای بزرگ امام عسکری{{ع}}، معرّفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به جانشینی خود بود. این امر، زمانی سختتر میشد که آن حضرت میبایست بنا به دلایلی، فرزند خود را در پرده "پنهانزیستی" نگه دارد، تا از گزند بدخواهان در امان بماند. با این حال در موارد فراوانی، به معرفی جانشین خود به افراد مورد اطمینان پرداخته است. تعابیری که [[امام یازدهم]] برای معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به کار برده، بدین قرار است:{{عربی|اندازه=150%|"هَذَا صَاحِبُكُمْ بَعْدِي"}}<ref>این، بعد از من صاحب شما است؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" إِنَ ابْنِي هُوَ الْقَائِمُ مِنْ بَعْدِي "}}<ref>همانا فرزندم، قائم بعد از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۴، ح ۴.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" هَذَا إِمَامُكُمْ مِنْ بَعْدِي وَ خَلِيفَتِي عَلَيْكُم "}}<ref>این پیشوای شما پس از من و جانشین من بر شما است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۳۵، ح ۲.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|" ابنی محمد هو الامام الحجة بعدی "}}<ref>فرزندم محمد، همان امام و حجت پس از من است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۹، ح ۹</ref> و مواردی از این دست که در کتابها بدان اشاره شده است. | ||
*''آمادهسازی شیعیان برای دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}}'': از آنجا که پنهان شدن پیشوا و رهبر هرجمعیت، یک حادثه غیر طبیعی و نامأنوس است و باور کردن آن و نیز تحمل مشکلات ناشی از آن، برای مردم دشوار است، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[امامان]] پیشین{{عم}}، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا ساخته، افکار را برای پذیرش آن آماده میکردند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | |||
*این تلاش، در عصر [[امام هادی]]{{ع}} و امام عسکری{{ع}}، به صورت جدیتری به چشم میخورد؛ چنانکه [[امام هادی]]{{ع}} بعضی از کارها را به وسیله نمایندگان انجام میداد و خود کمتر با افراد تماس میگرفت. این امر در زمان امام عسکری{{ع}}، جلوه بیشتری یافت؛ زیرا با وجود تأکید بر تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، او را فقط به شیعیان خاص و بسیار نزدیک نشان میداد. از سوی دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت نیز روز به روز محدودتر و کمتر میشد؛ به گونهای که حتی در شهر سامرا از طریق نامه یا به وسیله نمایندگان خویش، به مردم پاسخ میداد. بدین ترتیب، آنان را برای پذیرش اوضاع و شرایط عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با [[امام]] آماده میساخت. این همان روشی است که [[امام دوازدهم]]{{ع}} در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و به تدریج شیعیان را برای دوران غیبت کبرا آماده ساخت<ref> با استفاده از: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان علیهم السّلام، ص ۶۱۵- ۶۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | *این تلاش، در عصر [[امام هادی]]{{ع}} و امام عسکری{{ع}}، به صورت جدیتری به چشم میخورد؛ چنانکه [[امام هادی]]{{ع}} بعضی از کارها را به وسیله نمایندگان انجام میداد و خود کمتر با افراد تماس میگرفت. این امر در زمان امام عسکری{{ع}}، جلوه بیشتری یافت؛ زیرا با وجود تأکید بر تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، او را فقط به شیعیان خاص و بسیار نزدیک نشان میداد. از سوی دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت نیز روز به روز محدودتر و کمتر میشد؛ به گونهای که حتی در شهر سامرا از طریق نامه یا به وسیله نمایندگان خویش، به مردم پاسخ میداد. بدین ترتیب، آنان را برای پذیرش اوضاع و شرایط عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با [[امام]] آماده میساخت. این همان روشی است که [[امام دوازدهم]]{{ع}} در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و به تدریج شیعیان را برای دوران غیبت کبرا آماده ساخت<ref> با استفاده از: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان علیهم السّلام، ص ۶۱۵- ۶۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | ||
*حوادث ناگوار پس از شهادت امام عسکری{{ع}}: سوگمندانه پس از امام عسکری{{ع}}، پدیدههای ناگواری رخ داد که برخی بدین قرار است: | *حوادث ناگوار پس از شهادت امام عسکری{{ع}}: سوگمندانه پس از امام عسکری{{ع}}، پدیدههای ناگواری رخ داد که برخی بدین قرار است: | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
#ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت امام عسکری{{{ع}}، را یکی از تلخترین فرازهای تاریخ تشیع یاد کرده است<ref> شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۲۵؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۳۴</ref>. | #ترور، حبس، تهدید و اذیت و آزار شیعیان؛ [[شیخ مفید]]، تهدیدات بر ضد [[شیعه]] پس از شهادت امام عسکری{{{ع}}، را یکی از تلخترین فرازهای تاریخ تشیع یاد کرده است<ref> شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۲۵؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۳۴</ref>. | ||
#اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | #اختلاف و چنددستگی بین شیعیان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | ||
*یکی از حادثههای کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقهای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آنها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیشبینی شده بود. *[[ابو غانم]] میگوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که میفرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه میشوند". آنگاه در ادامه [[ابو غانم]] میگوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دستهای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عدهای به شک افتادند، دستهای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | *یکی از حادثههای کمرشکن پس از شهادت امام عسکری{{ع}}، تفرقهای بود که در میان برخی از شیعیان پدید آمد و آنها را از یکپارچگی خارج کرد. البته این تفرق پیش از آن، از سوی امام عسکری{{ع}} پیشبینی شده بود. | ||
*[[ابو غانم]] میگوید: از امام عسکری{{ع}} شنیدم که میفرمود: "در سال ۲۶۰ پیروانم فرقه فرقه میشوند". آنگاه در ادامه [[ابو غانم]] میگوید: در آن سال امام عسکری{{ع}} رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند. دستهای خود را منتسب به جعفر- پسر امام دهم- کردند، گروهی سرگردان شدند، عدهای به شک افتادند، دستهای در حالت سرگردانی ایستادند و جمعی دیگر به توفیق خدای سبحانه و تعالی بر دین خود ثابت ماندند<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۶۴-۷۰.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |