عصمت اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

مرحوم مفید در برهان‌های [[نقلی]] خود مبنی بر عصمت امام، افزون بر [[آیات قرآن کریم]]، به [[حدیث ثقلین]] نیز [[استدلال]] کرده است. حدیث ثقلین، یکی از [[احادیث]] ماندگار [[پیامبر عظیم‌الشأن اسلام]] است که در متون [[شیعه]] و [[سنی]] به طور مکرر و با مضمون‌های متفاوت نقل شده است<ref>در این باره ر. ک: مسلم قشیری نیسابوری، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۴، ص۳۶۷؛ عبدالله بن بهرام دارمی، سنن الدارمی، ج۲، ص۴۳۱-۴۳۲؛ محمد بن محمد حاکم نیسابوری، مستدرک، تحقیق یوسف مرعشلی، ج۳، ص۱۰۹ و ۱۴۸؛ احمد بن حسین بیهقی، السنن الکبری، ج۷، ص۳۰ و ج۱۰، ص۱۱۴؛ احمد بن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۴۴۳؛ سید مرتضی حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسه، ج۲، ص۵۲-۶۴؛ سید عبدالحسین شرف‌الدین، المراجعات، ص۷۱. به گفته برخی از محققان حدیث شناس، حدیث ثقلین را ۳۳ تن از صحابه، از جمله انس بن مالک، عمربن خطاب، عمروعاص، سعدبن ابی وقاص و عبدالرحمان بن عوف و نیز نوزده تن از تابعان نقل کرده‌اند. سیصد تن از مشاهیر اهل سنت نیز این روایت را در کتب خود نقل کرده‌اند (محمد محمدی ری‌شهری، اهل البیت فی الکتاب و السنة، ص۱۲۵-۱۲۷).</ref>. [[شیخ مفید]] این [[حدیث]] را چنین نقل کرده است: {{متن حدیث|إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ}}<ref>محمد بن محمد بن نعمان (شیخ مفید)، المسائل الجارودیة، ص۴۲.</ref>؛ «همانا من در میان شما دو شیء گران‌بها خواهم گذاشت. تا زمانی که به آن دو [[تمسک]] جویید، هرگز [[گمراه]] نخواهید شد: [[کتاب خدا]] و [[عترت]]، و این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا اینکه بر من کنار [[حوض کوثر]] وارد شوند».