شبث بن ربعی تمیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نقش شبث بن ربعی تمیمی قبل از واقعه کربلا
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
'''[[شبث بن ربعی]]'''، از اشراف و سرداران [[عرب]] و صاحب نقش‌های متضاد در حوادث مهم سده اول هجری از جمله واقعه [[کربلا]] است. وی [[دوران جاهلیت]] را نیز [[درک]] کرد.<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۴۳.</ref> | '''[[شبث بن ربعی]]'''، از اشراف و سرداران [[عرب]] و صاحب نقش‌های متضاد در حوادث مهم سده اول هجری از جمله واقعه [[کربلا]] است. وی [[دوران جاهلیت]] را نیز [[درک]] کرد.<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۴۳.</ref> | ||
== نقش | ==نقش او پیش از واقعه کربلا == | ||
{{همچنین|واقعه کربلا}} | |||
نخستین یادکرد از او به [[سال ۱۱ هجری]] باز می‌گردد که در [[خدمت]] «سجاع» دختر [[حارث بن سوید تمیمی]]، زنی که [[مدعی پیامبری]] بود، قرار گرفت.<ref>المعارف، ص۴۰۵؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۲۷۴؛ التنبیه و الاشراف، ص۲۸۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۵.</ref> هنگامی که [[ابوبکر]] [[نبرد]] با مرتدین را آغاز کرد، وی به [[مسلمانان]] پیوست. سپس در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] [[عمر بن خطاب]] در [[فتوحات اسلامی]] شرکت نمود و در [[جنگ]] بویب در [[سال ۱۳ هجری]] [[رهبری]] بنی‌حنظله را بر عهده داشت.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۴۶۴.</ref> به گفته عِجلی، شبث نخستین کسی بود که در [[قتل عثمان]] کمک کرد<ref>تاریخ الثقات، ص۲۱۴.</ref> و اما کمی بعد و در [[جنگ جمل]] از [[عایشه]] [[حمایت]] کرد.<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۲۸.</ref> آن‌گاه در ذی‌الحجه سال ۳۶ به عنوان [[نماینده]] امیرالمؤمنین به همراه کسانی چون [[بشیر بن عمرو انصاری]] و [[سعید بن قیس هَمدانی]] به نزد [[معاویه]] رفت تا او را به سوی [[خدا]] و [[اطاعت]] و پیوستن به [[جماعت]] [[دعوت]] کند. پس از آنکه [[امام]] چاره‌ای جز جنگ در برابر خود ندید، او در صف [[امام علی]] {{ع}} قرار داشت و به جنگ با [[سپاه معاویه]] پرداخت. امام علی {{ع}} در [[جنگ صفین]] سرداران خود از جمله شبث را با دسته‌ای از [[لشکریان]] برای [[نبرد]] با [[سپاه شام]] گسیل می‌داشت.<ref>وقعة صفین، ص۱۹۵،۱۸۷؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۶۹؛ ۵۷۳-۵۷۴.</ref> | نخستین یادکرد از او به [[سال ۱۱ هجری]] باز می‌گردد که در [[خدمت]] «سجاع» دختر [[حارث بن سوید تمیمی]]، زنی که [[مدعی پیامبری]] بود، قرار گرفت.<ref>المعارف، ص۴۰۵؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۲۷۴؛ التنبیه و الاشراف، ص۲۸۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۵.</ref> هنگامی که [[ابوبکر]] [[نبرد]] با مرتدین را آغاز کرد، وی به [[مسلمانان]] پیوست. سپس در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] [[عمر بن خطاب]] در [[فتوحات اسلامی]] شرکت نمود و در [[جنگ]] بویب در [[سال ۱۳ هجری]] [[رهبری]] بنی‌حنظله را بر عهده داشت.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۴۶۴.</ref> به گفته عِجلی، شبث نخستین کسی بود که در [[قتل عثمان]] کمک کرد<ref>تاریخ الثقات، ص۲۱۴.</ref> و اما کمی بعد و در [[جنگ جمل]] از [[عایشه]] [[حمایت]] کرد.<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۲۸.</ref> آن‌گاه در ذی‌الحجه سال ۳۶ به عنوان [[نماینده]] امیرالمؤمنین به همراه کسانی چون [[بشیر بن عمرو انصاری]] و [[سعید بن قیس هَمدانی]] به نزد [[معاویه]] رفت تا او را به سوی [[خدا]] و [[اطاعت]] و پیوستن به [[جماعت]] [[دعوت]] کند. پس از آنکه [[امام]] چاره‌ای جز جنگ در برابر خود ندید، او در صف [[امام علی]] {{ع}} قرار داشت و به جنگ با [[سپاه معاویه]] پرداخت. امام علی {{ع}} در [[جنگ صفین]] سرداران خود از جمله شبث را با دسته‌ای از [[لشکریان]] برای [[نبرد]] با [[سپاه شام]] گسیل می‌داشت.<ref>وقعة صفین، ص۱۹۵،۱۸۷؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۶۹؛ ۵۷۳-۵۷۴.</ref> | ||