پرش به محتوا

بیعت کوفیان با یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
معاویه پس از شنیدن [[پیام]] زیاد گفت: وای بر پسر [[عبید]]! شنیده‌ام آوازه‌خوانی برای او خوانده است که [[امیر]] بعد از من اوست. به [[خدا]] قسم او را به مادرش [[سمیه]] و پدرش عبید باز می‌گردانم<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۶۰.</ref>.
معاویه پس از شنیدن [[پیام]] زیاد گفت: وای بر پسر [[عبید]]! شنیده‌ام آوازه‌خوانی برای او خوانده است که [[امیر]] بعد از من اوست. به [[خدا]] قسم او را به مادرش [[سمیه]] و پدرش عبید باز می‌گردانم<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۶۰.</ref>.
زیادبن ابیه پس از [[آگاهی]] از [[خشم]] معاویه، از [[مردم بصره]] (و توابع آن) برای یزید به [[ولایتعهدی]] بیعت گرفت.
زیادبن ابیه پس از [[آگاهی]] از [[خشم]] معاویه، از [[مردم بصره]] (و توابع آن) برای یزید به [[ولایتعهدی]] بیعت گرفت.
بدین ترتیب با بیعت مردم کوفه و بصره، بقیه عالم [[اسلام]] نیز [[تسلیم]] گشت و یزید ولی‌عهد شد؛ و از همه مردم به جز پنج نفر برای او بیعت گرفتند؛ آن پنج نفر [[امام]] حسین بن علی{{ع}}، عبدالله بن عمربن خطاب، [[عبدالله بن زبیر]]، [[عبدالرحمن بن ابی بکر]] و [[عبدالله بن عباس]] بودند<ref>نک: تاریخ طبری، ج۴، ص۲۲۵.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۳۱۷.</ref>
بدین ترتیب با بیعت مردم کوفه و بصره، بقیه عالم [[اسلام]] نیز [[تسلیم]] گشت و یزید ولی‌عهد شد؛ و از همه مردم به جز پنج نفر برای او بیعت گرفتند؛ آن پنج نفر [[امام]] حسین بن علی{{ع}}، [[عبدالله بن عمر بن خطاب]]، [[عبدالله بن زبیر]]، [[عبدالرحمن بن ابی بکر]] و [[عبدالله بن عباس]] بودند<ref>نک: تاریخ طبری، ج۴، ص۲۲۵.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۳۱۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش