بیعت کوفیان با یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از شرایط [[صلح امام حسن]]{{ع}} با [[معاویه]] این بود که معاویه برای خود [[جانشینی]] تعیین نکند و پس از [[مرگ]] او [[حکومت]] و [[خلافت]] [[مسلمانان]] به [[امام حسن]]{{ع}} برسد و اگر آن [[حضرت]] در قید [[حیات]] نبود، [[امام حسین]]{{ع}} [[خلیفه]] خواهد بود، و در هر حال معاویه [[حق]] [[تعیین جانشین]] ندارد<ref>نک: صلح امام حسن{{ع}}، ص۳۵۳-۳۵۸.</ref>. معاویه که شرایط [[صلح]] را یکی بعد از دیگری نقض کرده بود، به منظور سرباز زدن از این شرط بسیار مهم، با [[دسیسه]] و از طریق [[جعده]] [[همسر امام حسن]]{{ع}}- دختر [[اشعث بن قیس]] - توانست آن حضرت را [[مسموم]] کند و به [[شهادت]] برساند. هر چند معاویه در [[دل]] آرزوی آن را داشت که پسرش [[یزید]] را پس از خود بر [[مسند]] خلافت بنشاند، اما نمی‌توانست آن را بر زبان آورد تا چه رسد به آنکه بخواهد این [[آرزو]] را عملی سازد. کسی که وی را در تعیین یزید به عنوان ولی‌عهد [[ترغیب]] نمود و [[اضطراب]] او را برطرف کرد، [[مغیرة بن شعبه]] [[حاکم]] معاویه بر [[کوفه]] بود.

مغیره پاسخ داد: سن من بالا رفته، و نیرویم [[ضعیف]] شده است. آنچه از [[دنیا]] می‌خواستم نیز به دست آورده‌ام؛ ولی به [[خدا]] [[سوگند]] بر هیچ چیز [[دنیا]] [[افسوس]] نمی‌خورم مگر بر یک چیز که [[فکر]] می‌کنم بتوانم با آن، [[حق]] تو را ادا کنم؛ می‌خواهم [[مرگ]] من در نرسد و خدا مرا به انجام آن کمک کند.

[[معاویه]] گفت: آن چیست؟ [[مغیره]] گفت: من سران [[کوفه]] را به [[بیعت با یزید]] به عنوان [[ولی‌عهد]] [[امیرالمؤمنین]] [[دعوت]] کردم و آنها هم پیشنهاد مرا پذیرفتند و [[کوفیان]] را برای این امر آماده و پیشتاز دیدم، ولی نخواستم بدون نظر تو کاری انجام داده باشم؛ بنابراین، آمدم تا در حضور تو در این مورد سخن بگویم و از [[مقام]] خود استعفا دهم. معاویه گفت: سبحان [[الله]]، [[یزید]] برادرزاده توست و کسی چون تو هر وقت کاری را شروع کند تا آن را [[استحکام]] نبخشد، رها نمی‌کند. اینک تو را به خدا سوگند می‌دهم که بازگردی و این کار را به نتیجه برسانی.