احترام و تکریم فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

احترام و تکریم فرزند (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۰

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 [[پیامبر]] {{صل}} کودکان را از همه نظر احترام می‌کرد و تکریم می‌نمود، چنان‌که در [[سلام]] به آنان پیش‌قدم می‌شد. [[انس بن مالک]] می‌گوید کودکان مشغول [[بازی]] بودند و من آنان را می‌نگریستم که پیامبر رسید و آن حضرت به کودکان سلام کرد<ref>الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۸۲؛ مسند احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۹۵؛ منتخب مسند عبد بن حمید، ص۴۰۵؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۲، ص۱۸۹.</ref>. همچنین انس بن مالک درباره رفتار احترام‌آمیز پیامبر به کودکان می‌گوید: {{متن حدیث|يَزُورُ الْأَنْصَارَ فَيُسَلِّمُ عَلَى صِبْيَانِهِمْ، وَيَمْسَحُ بِرُءوسِهِمْ، وَيَدْعُو لَهُمْ}}<ref>«پیامبر به دیدن انصار می‌رفت و به کودکان آنها سلام می‌کرد و بر سر آنان دست می‌کشید و برای ایشان دعا می‌کرد»، فضائل الصحابة، ص۷۲؛ السنن الکبری للنسائی، ج۵، ص۹۲؛ فتح الباری، ج۱۱، ص۲۸؛ سبل الهدی و الرشاد، ج۹، ص۳۷۰.</ref>.
-[[رفتار پیامبر]] در احترام و تکریم و تأمین مهم‌ترین نیاز [[روحی]] آنان نمونه‌ای والا برای [[پیروی]] است. از [[عایشه]] [[روایت]] شده است که گفت: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ أَحَدًا كَانَ أَشْبَهَ سَمْتًا وَهَدْيًا وَدَلًّا. [وَفِي رِوَايَةٍ: حَدِيثًا وَكَلَامًا] بِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} مِنْ فَاطِمَةَ، كَانَتْ إِذَا دَخَلَتْ عَلَيْهِ، قَامَ إِلَيْهَا، فَأَخَذَ بِيَدِهَا فَقَبَّلَهَا وَأَجْلَسَهَا فِي مَجْلِسِهِ}}<ref>«هیچ‌کس را ندیدم که از نظر ظاهر و راه و رسم و حالت [و سخن و بیان]شبیه‌تر از فاطمه {{س}} به رسول خدا {{صل}} باشد و چنین بود که وقتی فاطمه {{س}} بر پیامبر {{صل}} وارد می‌شد، آن حضرت برای او به‌پا می‌خاست و دست او را در دست خویش می‌گرفت و او را می‌بوسید و در جایگاه خود می‌نشانید»، سنن أبی داود، ج۲، ص۵۲۲؛ سنن النسائی، ج۵، ص۶۵۷؛ السنن الکبری للنسائی، ج۵، ص۹۶؛ أبو بشر محمد بن احمد حماد الانصاری الرازی الدولابی، الذریة الطاهرة النبویة، تحقیق سعد المبارک الحسن، الطبعة الاولی، الدار السلفیة، الکویت، ۱۴۰۷ ق. ص۱۴۰؛ مستدرک الحاکم، ج۴، ص۲۷۲؛ سبل الهدی و الرشاد، ج۱۲، ص۲۵۱؛ بحار الانوار، ج۳۷، ص۷۱؛ با قدری اختلاف.</ref>.
+[[رفتار پیامبر]] در احترام و تکریم و تأمین مهم‌ترین نیاز [[روحی]] آنان نمونه‌ای والا برای [[پیروی]] است. از [[عایشه]] [[روایت]] شده است که گفت: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ أَحَدًا كَانَ أَشْبَهَ سَمْتًا وَهَدْيًا وَدَلًّا. [وَفِي رِوَايَةٍ: حَدِيثًا وَكَلَامًا] بِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} مِنْ فَاطِمَةَ، كَانَتْ إِذَا دَخَلَتْ عَلَيْهِ، قَامَ إِلَيْهَا، فَأَخَذَ بِيَدِهَا فَقَبَّلَهَا وَأَجْلَسَهَا فِي مَجْلِسِهِ}}<ref>«هیچ‌کس را ندیدم که از نظر ظاهر و راه و رسم و حالت [و سخن و بیان]شبیه‌تر از فاطمه {{س}} به رسول خدا {{صل}} باشد و چنین بود که وقتی فاطمه {{س}} بر پیامبر {{صل}} وارد می‌شد، آن حضرت برای او به‌پا می‌خاست و دست او را در دست خویش می‌گرفت و او را می‌بوسید و در جایگاه خود می‌نشانید»، سنن أبی داوود، ج۲، ص۵۲۲؛ سنن النسائی، ج۵، ص۶۵۷؛ السنن الکبری للنسائی، ج۵، ص۹۶؛ أبو بشر محمد بن احمد حماد الانصاری الرازی الدولابی، الذریة الطاهرة النبویة، تحقیق سعد المبارک الحسن، الطبعة الاولی، الدار السلفیة، الکویت، ۱۴۰۷ ق. ص۱۴۰؛ مستدرک الحاکم، ج۴، ص۲۷۲؛ سبل الهدی و الرشاد، ج۱۲، ص۲۵۱؛ بحار الانوار، ج۳۷، ص۷۱؛ با قدری اختلاف.</ref>.
 در خبری دیگر آمده است: [[پیامبر]] {{صل}} نشسته بود که [[حسن]] و [[حسین]] ـ که کودکانی بیش نبودند ـ به طرف آن حضرت آمدند. پیامبر {{صل}} با دیدن آنها ایستاد و چون آنان به کندی حرکت می‌کردند، حضرت به استقبال آنها رفت و آن دو را بر دوش خود سوار کرد<ref>أبوسعید عبد الملک بن محمد الخرکوشی النیسابوری، مناحل الشفا و مناهل الصفا بتحقیق کتاب شرف المصطفی {{صل}}، روایة أبی القاسم عبد الکریم بن هوازن القشیری، تحقیق السید أبو عاظم نبیل بن هاشم الغمری آل یا علوی، الطبعة الاولی، دار البشائر الاسلامیة، مکة، ۱۴۲۴ ق. ج۵، ص۲۹۳؛ أبوجعفر محمد بن علی بن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، الطبعة الاولی، المطبعة الحیدریة، النجف، ۱۳۷۶ ق. ج۳، ص۱۵۸؛ محب الدین أبوجعفر احمد بن عبدالله الطبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، الطبعة الاولی، مکتبة القدسی، القاهرة، ص۱۳۰؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref><ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص۲۳۰ و ۲۵۵.</ref>.