پرش به محتوا

احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری')
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۸: خط ۸:
[[ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی]] معروف به [[ابن مردویه]] [[حافظ]]، [[محدث]]، [[مفسر]]، [[مورخ]]، جغرافی‌دان و رجالی قرن چهارم و پنجم [[هجری]] بود. در سال ۳۲۳ه در [[اصفهان]] متولد شد. <ref>تذکرة الحفاظ ۳ / ۱۰۵۱؛ تاریخ التراث العربی ۱ / ۱ / ۴۶۲.</ref> از او با عنوان «طراز المحدثین» یاد کرده<ref>المناقب (خوارزمی) ۱۳۰؛ تذکرة الحفاظ ۳ / ۱۰۵۱.</ref> و از بزرگان [[حدیث]] و متقن در این [[علم]] و کثیرالحدیث شمرده‌اند. <ref> سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۳۰۹.</ref> نوه‌اش [[احمد بن محمد بن احمد]] از علمای بزرگ [[قرن پنجم]] ملقب به [[ابن مردویه صغیر]] و خود وی ملقب به [[ابن مردویه کبیر]] بود. <ref>تذکرة الحفاظ ۴ / ۱۲۱۲.</ref>
[[ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی]] معروف به [[ابن مردویه]] [[حافظ]]، [[محدث]]، [[مفسر]]، [[مورخ]]، جغرافی‌دان و رجالی قرن چهارم و پنجم [[هجری]] بود. در سال ۳۲۳ه در [[اصفهان]] متولد شد. <ref>تذکرة الحفاظ ۳ / ۱۰۵۱؛ تاریخ التراث العربی ۱ / ۱ / ۴۶۲.</ref> از او با عنوان «طراز المحدثین» یاد کرده<ref>المناقب (خوارزمی) ۱۳۰؛ تذکرة الحفاظ ۳ / ۱۰۵۱.</ref> و از بزرگان [[حدیث]] و متقن در این [[علم]] و کثیرالحدیث شمرده‌اند. <ref> سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۳۰۹.</ref> نوه‌اش [[احمد بن محمد بن احمد]] از علمای بزرگ [[قرن پنجم]] ملقب به [[ابن مردویه صغیر]] و خود وی ملقب به [[ابن مردویه کبیر]] بود. <ref>تذکرة الحفاظ ۴ / ۱۲۱۲.</ref>


او از استادان بسیاری در [[عراق]] و اصفهان بهره برد؛ از جمله [[ابوسهل بن زیاد قطان]]، [[عبدالله بن اسحاق خراسانی]]، [[محمد بن عبدالله صفار]]، [[محمد بن احمد اسواری]]، [[احمد بن عیسی خفاف]] و [[احمد بن محمد کرانی]]. از [[شاگردان]] وی نیز می‌‌توان به [[عبدالرحمن بن منده]] و برادرش [[عبدالوهاب]]، [[ابومنصور محمد بن شکرویه]]، [[ابوبکر محمد بن حسن بن محمد]]، [[ابومطیع محمد بن عبدالواحد مصری]] و [[احمد بن عبدالرحمن ذکوانی]] اشاره کرد. <ref>طبقات المفسرین (داودی) ۱ / ۹۴ ـ ۹۵.</ref>
او از استادان بسیاری در [[عراق]] و اصفهان بهره برد؛ از جمله [[ابوسهل بن زیاد قطان]]، [[عبدالله بن اسحاق خراسانی]]، [[محمد بن عبدالله صفار]]، [[محمد بن احمد اسواری]]، [[احمد بن عیسی خفاف]] و [[احمد بن محمد کرانی]]. از [[شاگردان]] وی نیز می‌‌توان به [[عبدالرحمن بن منده]] و برادرش [[عبدالوهاب]]، [[ابومنصور محمد بن شکرویه]]، [[ابوبکر محمد بن حسن بن محمد]]، [[ابومطیع محمد بن عبدالواحد مصری]] و [[احمد بن عبدالرحمن ذکوانی]] اشاره کرد. <ref>طبقات المفسرین (داوودی) ۱ / ۹۴ ـ ۹۵.</ref>


ابن مردویه در استخراج حدیث [[ائمه شیعه]] اهتمام داشت؛ <ref>الوافی بالوفیات ۸ / ۲۰۱.</ref> با این حال، شرح حال نویسان [[شیعه]] و [[سنی]] در اینکه او سنی بوده توافق دارند. <ref>کتابخانه ابن طاووس ۳۹۵.</ref> [[اربلی]] با اینکه او را به دلیل تلاش فراوانش برای جمع‌آوری [[فضایل اهل بیت]] {{عم}} ستوده، از وی به دلیل گنجاندن مواردی که برای [[شیعیان]] قابل قبول نیست، خرده می‌‌گیرد. <ref> کشف الغمه ۱ / ۳۲۶.</ref>
ابن مردویه در استخراج حدیث [[ائمه شیعه]] اهتمام داشت؛ <ref>الوافی بالوفیات ۸ / ۲۰۱.</ref> با این حال، شرح حال نویسان [[شیعه]] و [[سنی]] در اینکه او سنی بوده توافق دارند. <ref>کتابخانه ابن طاووس ۳۹۵.</ref> [[اربلی]] با اینکه او را به دلیل تلاش فراوانش برای جمع‌آوری [[فضایل اهل بیت]] {{عم}} ستوده، از وی به دلیل گنجاندن مواردی که برای [[شیعیان]] قابل قبول نیست، خرده می‌‌گیرد. <ref> کشف الغمه ۱ / ۳۲۶.</ref>
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش