امام حسن عسکری علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۶۳: خط ۶۳:
=== برنامه‌های [[امام عسکری]] {{ع}} در دوران [[امامت]] ===
=== برنامه‌های [[امام عسکری]] {{ع}} در دوران [[امامت]] ===
روزگار [[امامت]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} با سخت‌گیری و [[آزار]] بی حد و [[حصر]] [[حاکمان عباسی]] از جمله: [[معتز]]، [[مهتدی]] و [[معتمد]]<ref>مناقب آل ابی‌طالب‌، ج۴، ص۴۵۵.</ref> همراه بود. [[امام عسکری]] {{ع}} در این وضعیت سخت دو برنامه در پیش گرفت: یکی ادامۀ فعالیت‌های [[پدر]] ارجمندش که [[حفظ]] و تقویت پایگاه‌های [[شیعی]] بود؛ دوم، [[زمینه‌سازی]] لازم در [[جامعۀ اسلامی]] برای [[پذیرش]] [[امامت]] و [[غیبت]] آخرین خلیفۀ [[پیامبر]] {{صل}}. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} برای اجرای این برنامه، [[رفتاری]] بسیار محتاطانه در پیش گرفت و با پنهان‌کاری می‌کوشید بهانه‌ای به دست [[حکومت]] ندهد و [[عباسیان]] را به خشونت بیش‌تر واندارد، با این حال هیچگاه حکومتِ آنان را [[تأیید]] نکرد و دست از [[مبارزه]] علیه [[ستم‌کاری]] و خودکامگی [[عباسیان]] نکشید. برخی از فعالیت‌های [[امام]] {{ع}} در این چارچوب عبارت‌اند از:
روزگار [[امامت]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} با سخت‌گیری و [[آزار]] بی حد و [[حصر]] [[حاکمان عباسی]] از جمله: [[معتز]]، [[مهتدی]] و [[معتمد]]<ref>مناقب آل ابی‌طالب‌، ج۴، ص۴۵۵.</ref> همراه بود. [[امام عسکری]] {{ع}} در این وضعیت سخت دو برنامه در پیش گرفت: یکی ادامۀ فعالیت‌های [[پدر]] ارجمندش که [[حفظ]] و تقویت پایگاه‌های [[شیعی]] بود؛ دوم، [[زمینه‌سازی]] لازم در [[جامعۀ اسلامی]] برای [[پذیرش]] [[امامت]] و [[غیبت]] آخرین خلیفۀ [[پیامبر]] {{صل}}. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} برای اجرای این برنامه، [[رفتاری]] بسیار محتاطانه در پیش گرفت و با پنهان‌کاری می‌کوشید بهانه‌ای به دست [[حکومت]] ندهد و [[عباسیان]] را به خشونت بیش‌تر واندارد، با این حال هیچگاه حکومتِ آنان را [[تأیید]] نکرد و دست از [[مبارزه]] علیه [[ستم‌کاری]] و خودکامگی [[عباسیان]] نکشید. برخی از فعالیت‌های [[امام]] {{ع}} در این چارچوب عبارت‌اند از:
# '''کوشش [[علمی]] در [[دفاع]] از [[اسلام]] و ردّ [[شبهات]]:''' [[امام عسکری]] {{ع}} به [[دلیل]] شرایط نامساعد و تنگناهای شدید [[حکومت عباسی]] در گسترش [[دانش]] بی‏کران خود در همۀ [[جامعه]] [[پیروزی]] چندانی به دست نیاورد؛ اما شاگردانی [[تربیت]] کرد که هرکدام در گسترش [[معارف]] [[اسلام]] و رفع [[شبهات]] [[دشمنان]]، نقش مؤثر و ارزنده‏ای داشتند. [[شیخ طوسی]]، شمار [[شاگردان]] آن حضرت را افزون بر یکصد نفر [[ثبت]] کرده است<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۴۲۷ به بعد.</ref>. میان آنان چهره‌‏ها و شخصیت‏های برجسته و وارسته‏ای مانند [[احمد بن اسحاق اشعری قمی]]، [[ابو هاشم داود بن قاسم جعفری]]، [[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]، [[علی بن جعفر]] و [[محمد بن حسن صفّار]] به چشم‏ می‌‏خورند.
# '''کوشش [[علمی]] در [[دفاع]] از [[اسلام]] و ردّ [[شبهات]]:''' [[امام عسکری]] {{ع}} به [[دلیل]] شرایط نامساعد و تنگناهای شدید [[حکومت عباسی]] در گسترش [[دانش]] بی‏کران خود در همۀ [[جامعه]] [[پیروزی]] چندانی به دست نیاورد؛ اما شاگردانی [[تربیت]] کرد که هرکدام در گسترش [[معارف]] [[اسلام]] و رفع [[شبهات]] [[دشمنان]]، نقش مؤثر و ارزنده‏ای داشتند. [[شیخ طوسی]]، شمار [[شاگردان]] آن حضرت را افزون بر یکصد نفر [[ثبت]] کرده است<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۴۲۷ به بعد.</ref>. میان آنان چهره‌‏ها و شخصیت‏های برجسته و وارسته‏ای مانند [[احمد بن اسحاق اشعری قمی]]، [[ابو هاشم داوود بن قاسم جعفری]]، [[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]، [[علی بن جعفر]] و [[محمد بن حسن صفّار]] به چشم‏ می‌‏خورند.
# '''گسترش حلقۀ ارتباطی با [[شیعیان]] از طریق نمایندگان‏:''' [[امام عسکری]] {{ع}} از طریق [[نصب]] نمایندگانی از میان شخصیت‏های برجستۀ [[شیعه]] در مناطق فراوان و از طریق فرستادن پیک و [[نامه]] نگاری بین [[شیعیان]] با همدیگر و با حوزۀ [[امامت]] [[ارتباط]] برقرار می‌‌کرد و آنان را از نظر [[دینی]] و [[سیاسی]]، [[رهبری]] و [[سازماندهی]] می‌‌کرد و [[مشکلات]] آنان را برطرف می‏کرد. در رأس وکلای [[امام]]، "[[محمد بن عثمان عمری]]" قرار داشت و [[اموال]] و [[وجوهات]] جمع‌آوری شده به وسیلۀ وکیل‏‌های دیگر را به [[امام]] {{ع}} می‌‏رساند.
# '''گسترش حلقۀ ارتباطی با [[شیعیان]] از طریق نمایندگان‏:''' [[امام عسکری]] {{ع}} از طریق [[نصب]] نمایندگانی از میان شخصیت‏های برجستۀ [[شیعه]] در مناطق فراوان و از طریق فرستادن پیک و [[نامه]] نگاری بین [[شیعیان]] با همدیگر و با حوزۀ [[امامت]] [[ارتباط]] برقرار می‌‌کرد و آنان را از نظر [[دینی]] و [[سیاسی]]، [[رهبری]] و [[سازماندهی]] می‌‌کرد و [[مشکلات]] آنان را برطرف می‏کرد. در رأس وکلای [[امام]]، "[[محمد بن عثمان عمری]]" قرار داشت و [[اموال]] و [[وجوهات]] جمع‌آوری شده به وسیلۀ وکیل‏‌های دیگر را به [[امام]] {{ع}} می‌‏رساند.
# '''فعالیت‏‌های [[سیاسی]] سرّی‏:''' [[امام عسکری]] {{ع}} با وجود همۀ محدودیت‏ها و کنترل‌‏های دستگاه [[خلافت]] یک زنجیره فعالیت‏‌های [[سیاسی]] سرّی را [[رهبری]] می‏کرد که با [[گزینش]] شیوه‌‏های پنهان‏کاری از چشم جاسوسان دربار به دور می‌‏ماند. برای نمونه، [[عثمان بن سعید عمری]] در [[پوشش]] روغن‌‏فروشی فعالیت می‏کرد و [[شیعیان]] و [[پیروان]] آن حضرت، [[اموال]] و وجوه خود را به او می‏رساندند و او آنها را در ظرف‏های روغن قرار داده به [[حضور امام]] {{ع}} می‌رساند<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۱۴.</ref>.
# '''فعالیت‏‌های [[سیاسی]] سرّی‏:''' [[امام عسکری]] {{ع}} با وجود همۀ محدودیت‏ها و کنترل‌‏های دستگاه [[خلافت]] یک زنجیره فعالیت‏‌های [[سیاسی]] سرّی را [[رهبری]] می‏کرد که با [[گزینش]] شیوه‌‏های پنهان‏کاری از چشم جاسوسان دربار به دور می‌‏ماند. برای نمونه، [[عثمان بن سعید عمری]] در [[پوشش]] روغن‌‏فروشی فعالیت می‏کرد و [[شیعیان]] و [[پیروان]] آن حضرت، [[اموال]] و وجوه خود را به او می‏رساندند و او آنها را در ظرف‏های روغن قرار داده به [[حضور امام]] {{ع}} می‌رساند<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۱۴.</ref>.
۲۱۸٬۸۳۷

ویرایش