علم امام علی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن حدیث|إنّ هاهنا لعلما جمّا لو أجد له حمله....}}<ref>نهج البلاغه، ج۴، ص۳۶؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۳۱۷؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۸، ص۳۴۶؛ تاریخ بغداد، الخطیب البغدادی، ج۶، ص۳۷۶؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج۵۰، ص۲۵۲؛ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۰۶؛ ینابیع الموده، ج۳، ص۴۵۴.</ref>؛

{{متن حدیث|أَقْضَاكُمْ عَلِيٌّ‌}}<ref>رواه الإربلی فی کشف الغمّه، ج۱، ص۱۱۳ فی بیان مناقبه {{ع}}؛ وفی المناقب للخوارزمی فی الفصل السابع، ص۳۹ {{متن حدیث|عن أبي سعيد الخدري، قال: قال رسول الله {{صل}}: إنّ أقضى أمّتي عليّ بن ابي طالب {{ع}}}}؛ ورواه ابن شهر آشوب فی المناقب، ج۲، ص۳۳ فی عنوان فصل: فی المسابقه بالعلم؛ ورواه الشبلنجی فی نور الأبصار، ص۷۹؛ ورواه ابن عبد البرّ فی الاستیعاب بهامش الاصابه، ج۳، ص۳۸ {{متن حدیث|و فيه، وقال {{صل}}: أقضاهم عليّ بن ابي طالب {{ع}}}}؛ فتح الباری ابن حجر، ج۱۰، ص۴۸۷؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۸؛ ج۷، ص۲۱۹؛ المواقف الایجی، ج۳، ص۶۲۷، ۶۳۶؛ فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۱، ص۲۸۵؛ تفسیر القرطبی، ج۱۵، ص۱۶۲ – ۱۶۴؛ تاریخ مدینه دمشق ابن عساکر، ج۵۱، ص۳۰۰؛ تاریخ ابن خلدون، ج۱، ص۱۹۷؛ شرح المواقف، ج۸، ص۳۷۰؛ طبقات ابن سعد، ج۱۲، ص۱۳۵.</ref>؛

در [[مناقب]] [[ابن شهر آشوب]] آمده است:

{{متن حدیث|أَعْلَمُ أُمَّتِي بَعْدِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ‌}}<ref>المناقب للخوارزمی، فی الفصل السابع، ص۴۰، و فیه: أعلم امّتی من بعدی. وأورده العلامه الأمینی فی الغدیر، ج۲، ص۴۴، عن عدّه مصادر. وأخرجه المحبّ الطبری فی الریاض النظره، ج۲، ص۱۹۳. ورواه الگنجی فی کفایة الطالب، ص۳۳۲، فی الباب ۹۴. ورواه الإربلی فی کشف الغمّه، ص۱، ص۱۱۳، فی ذکر غزاره علمه {{ع}}. ورواه الحموینی فی فرائد السمطین، ج۱، ص۹۷، حدیث ۶۶. ورواه ابن شهر آشوب فی المناقب، ج۲، ص۳۳، فی عنوان فصل: فی المسابقه بالعلم. و رواه القندوزی فی ینابیع المودّه، ص۷۰.</ref>؛

{{متن حدیث|قُسِمَتِ الْحِكْمَةُ عَلَى عَشَرَةِ أَجْزَاءٍ فَأُعْطِيَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنْهَا تِسْعَةً وَ النَّاسُ جُزْءً وَاحِداً}}<ref>المناقب للخوارزمی فی الفصل السابع، ص۴۰. ورواه الإربلی فی کشف الغمه، ج۱، ص۱۱۳، فی فضل مناقبه وما أعدّه الله تعالی لمحبّیه، وذکر غزاره علمه، وکونه أقضی الأصحاب. ورواه ابن المغازلی فی المناقب، ص۲۸۶، حدیث ۳۲۸. ورواه القندوزی فی ینابیع المودّه فی الباب الرابع عشر، ص۷۰. ورواه ابن شهر آشوب فی المناقب، ج۲، ص۳۲ فی المسابقه بالعلم عن حلیة الأولیاء. ورواه الگنجی الشافعی فی کفایه الطالب فی الباب الثامن والأربعون، ص۱۹۷.</ref>؛

{{متن حدیث|سَلُونِي مِنْ قَبْلِ أَنْ تَفْقِدُونِي فَإِنَّمَا بَيْنَ الْجَوَانِحِ مِنِّي عِلْمٌ جَمٌّ... فَوَ اللَّهِ لَوْ ثُنِيَتْ لِي وِسَادَةٌ فَجَلَسْتُ عَلَيْهَا لَأَفْتَيْتُ لِأَهْلِ التَّوْرَاةِ بِتَوْرَاتِهِمْ وَ لِأَهْلِ الْإِنْجِيلِ بِإِنْجِيلِهِمْ حَتَّى يُنْطِقَ اللَّهُ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ فَتَقُولَ صَدَقَ عَلِيٌّ قَدْ أَفْتَاكُمْ بِمَا أُنْزِلَ فِيَّ‌}}<ref>المناقب للخوارزمی فی الفصل السابع فی بیان غزاره علمه {{ع}}، ص۴۷، و فی مقتله فی الفصل الرابع، ج۱، ص۴۴. و رواه الحافظ القندوزی فی ینابیع المودّه، ص۷۴، فی الباب الرابع عشر فی غزاره علمه {{ع}}. وأورده فی ملحقات احقاق الحقّ، ج۱۷، ص۴۶۲ عن مودّه القربی للسیّد علی بن شهاب الدین الهمدانی، ص۱۲۶، وعن السیّد عطاء الله الدشتکی فی الأربعین، ص۲۷ مخطوط، وعن العلامه محمّد صالح الکشفی الحنفی فی المناقب المرتضویه، ص۲۴۷. ورواه الحموینی فی فرائد السمطین، ج۱، ص۳۴۰، حدیث ۲۶۳. وقریبا منه مع زیادات کثیره رواه الشیخ الصدوق فی المجلس «۵۵» من أمالیه، ص۳۴۱. ورواه ابن شهر آشوب فی المناقب، ج۲، ص۳۸ فی عنوان: المسابقه بالعلم. وروی الصفّار القمّی فی بصائر الدرجات، ج۳، ص۱۳۲، باب ۹ عدّه أحادیث تتضمّن القسم الأخیر من الحدیث.</ref>؛