جهاد در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[احادیث]] فراوانی از جهاد به [[نیکی]] یاد شده، پس از [[نماز]] “برترین عبادت”<ref>{{متن حدیث|الْجِهَادُ أَفْضَلُ‏ الْأَشْيَاءِ بَعْدَ الْفَرَائِضِ‏}} (کلینی، کافی، ج۹، ص۳۵۹).</ref> و “یکی از درهای بهشت” است که [[خداوند]] به روی اولیای خاص خویش گشوده است، “لباس پرهیزگاری”، “پناهگاه الهی”، “زره محکم” است و هر کس آن را رها نماید، خداوند [[لباس]] ذلت به تنش کند و... <ref>{{متن حدیث|فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِيَائِهِ وَ هُوَ لِبَاسُ‏ التَّقْوَى‏ وَ دِرْعُ‏ اللَّهِ‏ الْحَصِينَةُ وَ جُنَّتُهُ الْوَثِيقَةُ فَمَنْ تَرَكَهُ رَغْبَةً عَنْهُ‏ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ...}} (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۷).</ref>.<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۸۴.</ref>