نظریه نصب الهی امام در قرن نهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

# اگر [[امامت]] جزء [[دین]] نباشد، کسی نمی‌تواند امر [[خارج از دین]] را جزء [[دین]] قرار دهد و اگر جزء [[دین]] باشد محال است [[خداوند]] نسبت به آن بی‌تفاوت باشد؛ زیرا اخلال به [[واجب]] و [[قبیح]] خواهد بود. پس اختیاری بودن [[امامت]]، [[باطل]] می‌باشد<ref>ر. ک: علی بن یونس نباطی بیاضی، الصراط المستقیم، ج۱، ص۷۸. در این استدلال، اثبات نشده است که اگر خداوند، با رضایت خود و بنابر مصالحی، گزینش امام را به مردم واگذار کرده باشد، باز هم اخلال به واجب نموده است.</ref>؛

# [[امامت]]، [[خلافت خدا]] و رسولش است و ممکن نیست ایشان [[امام]] را معرفی نکرده باشند و [[فرد]] صاحب این [[منصب]] با [[انتخاب مردم]] مشخص گردد<ref>ر. ک: علی بن یونس نباطی بیاضی، الصراط المستقیم، ج۱، ص۸۰.</ref>. چنان که گذشت، [[علامه حلی]] نیز به [[خلافت الهی]] [[امام]] [[استدلال]] کرده بود؛

برخی [[ادله]] مرحوم بیاضی، در [[حقیقت]]، پیامدهای فاسدی است که [[گزینش]] مردمی [[امام]] دارد. این [[ادله]]، نافی [[گزینش]] مردمی [[امام]] و شواهدی بر [[اعتقاد]] به [[نصب الهی امام]] است: