حدیث یوم‌الدار در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==حدیث دار==

در [[سال سوم بعثت]] با [[نزول]] {{متن قرآن|وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ}}<ref>«و نزدیک‌ترین خویشاوندانت را بیم ده!» سوره شعراء، آیه ۲۱۴.</ref> [[پیامبر]]{{صل}} [[مأمور]] آشکار نمودن [[رسالت]] خود شد<ref>شعرا، ۲۱۴.</ref>. از این رو، نخست [[خاندان]] خود را به [[اسلام]] [[دعوت]] کرد. پیامبر{{صل}} غذایی آماده کرد، حدود چهل نفر از سران [[بنی هاشم]] را دعوت نمود و پس از صرف [[غذا]] از آنان خواست [[ایمان]] آورند و یاری‌اش کنند و فرمود: «کدام یک از شما من را در این کار [[یاری]] می‌کند تا [[وارث]] و [[وصی]] من باشد و پس از من در میان شما جانشینم باشد؟» این سخن را سه یا چهار بار تکرار کرد و هیچ کدام از آنها جز [[امام علی]]{{ع}} قدم پیش ننهاد<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۱۱۱؛ ثعلبی، تفسیر، ج۷، ص۱۸۲.</ref>. چون [[رسول خدا]]{{صل}} از پاسخ آنان [[ناامید]] شد به علی{{ع}} که [[فرمانبری]] خود را اعلام کرد، فرمود: «تو [[برادر]]، وصی، وارث و [[جانشین]] من هستی» و این [[نص صریح]] رسول خدا{{صل}} بر [[جانشینی امام علی]]{{ع}} است<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۴۵؛ طبری، تاریخ، ج۱۹، ص۶۳؛ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۲۰۶.</ref> و در [[غدیر خم]] اعلام عمومی کرد.

== منابع ==