خانه امام مهدی چه نام دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«"[[بیت الحمد]]"، خانه‌‏ای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} چراغی در آن روشن شده‏. "بیت" در لغت به معنای خانه و "[[حمد]]" به معنای [[ستایش]] و ثنا است. این واژه در بعضی از [[روایات]]، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} معرفی شده است. [[مفضل]] گوید: شنیدم [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر، خانه‌‏ای است که بدان [[بیت الحمد]] می‌‏گویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می‏‌بخشد و تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] می‏‌کند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. [[جایگاه]] این خانه و چگونگی [[روشنایی]] آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می‌‏رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین [[حجّت]] الهی، [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این [[روایت]] با همین مضمون از [[امام باقر]] {{ع}} نیز [[نقل]] شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۲۴ - ۱۲۵.</ref>.