خانه امام مهدی چه نام دارد؟ (پرسش)

خانه امام مهدی چه نام دارد؟
خانه امام مهدی چه نام دارد؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی) / محل زندگی امام مهدی
مدخل اصلی	بیت الحمد
	v; t; e;

خانه امام مهدی چه نام دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:

«"بیت الحمد"، خانه‌‏ای که از هنگام ولادت حضرت مهدی (ع) چراغی در آن روشن شده‏. "بیت" در لغت به معنای خانه و "حمد" به معنای ستایش و ثنا است. این واژه در بعضی از روایات، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به حضرت مهدی (ع) معرفی شده است. مفضل گوید: شنیدم امام صادق (ع) فرمود: همانا برای صاحب این امر، خانه‌‏ای است که بدان بیت الحمد می‌‏گویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می‏‌بخشد و تا روزی که با شمشیر قیام می‏‌کند، خاموش نخواهد شد^[۱]. جایگاه این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می‌‏رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین حجّت الهی، چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است. این روایت با همین مضمون از امام باقر (ع) نیز نقل شده است ^[۲]»^[۳].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. مجتبی تونه‌ای؛

آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است: «برطبق فرمایش امام صادق (ع)، برای صاحب الزمان، خانه‌ای است که به آن "بیت الحمد" گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمی‌شود تا روزی که با شمشیر قیام کند^[۴]. احتمال می‌رود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین حجت الهی، به چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع اهل سنت نیز آمده است، اما به‌معنای خانه‌ای است که در بهشت ساخته می‌شود^[۵]^[۶].

پرسش‌های وابسته

پانویس

↑ " إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.
↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۲۴ - ۱۲۵.
↑ غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.
↑ مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۸۶.

[1] " إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.

[2] شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۲۴ - ۱۲۵.

[4] غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.

[5] مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.

[6] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۸۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]