آمرزش: تفاوت میان نسخه‌ها

== معناشناسی آمرزش == آمرزش" از [[صفات]] [[خداوند]] است که همۀ [[بندگان]] را در برمی‌گیرد. نسبت این صفت به [[خداوند]] از آنجا ناشی می‌شود که او بسیار [[بخشاینده]] و [[مهربان]] و پوشانندۀ [[گناهان]] و بدی‌های [[بندگان]] است<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۴.</ref> و [[عفو]] ملکه‌ای است که به ‌واسطۀ آن، می‌توان از [[انتقام]] و مجازات شخص [[بدکار]] [[گذشت]] و او را در مقابل کار بدش بخشید. واژۀ "صَفح" هم که در بسیاری از [[آیات]] و [[روایات]] آمده تفاوت کوچکی با [[عفو]] دارد؛ زیرا در صفح اصلاً خطای [[گنهکار]] را در نظر نمی‌آورند گویا اصلاً مرتکب چنین خطایی نشده است اما [[عفو]] ملکه‌ای است که با در نظر گرفتن [[خطا]] از [[خطاکار]] می‌گذرند<ref>ر. ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۳۷.</ref>. در [[ارزشمندی]] این صفت همان بس که [[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] خود را به آن متّصف فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ}}<ref>«بی‌گمان خداوند درگذرنده‌ای آمرزنده است» سوره حج، آیه ۶۰.</ref>. مادّه "غفران" و الفاظ مانند آن در بیش از سیصد [[آیه]] از [[قرآن کریم]] بر [[خداوند متعال]] اطلاق شده است؛ زیرا [[خداوند]] در [[دنیا]] و [[آخرت]] [[گناهان]] و [[خطاهای انسان]] را بنابر شرایطی، می‌آمرزد و کسی را از آنها [[آگاه]] نمی‌سازد و آبروی [[گناهکار]] را نمی‌ریزد و بنابر [[روایات]] [[آمرزش خداوند]] چنان گسترده است که تنها [[کافران]] و [[مشرکان]] در [[جهنم]] خواهند ماند و [[خداوند]] دیگر کسان را پس از مدتی [[عذاب]] می‌بخشاید و به [[بهشت]] راه می‌نماید <ref>ر. ک: التوحید، ص ۲۹۴؛ میزان الحکمه، ج۱، ص ۴۷۵.</ref><ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵.</ref>